Βγήκε από το μπάνιο αφού έκανε πρόβες στον καθρέφτη τη συγκροτημένη της έκφραση. Είχε αρχίσει να εκνευρίζεται και φυσικά έφταιγε ο συνήθης ύποπτος.
Προσπέρασε τα άτομα στο πλήθος που εντελώς ανυποψίαστα της χάριζαν χαμόγελα και η ίδια τα ανταπέδιδε με τα ψεύτικα δικά της που είχε τελειοποιήσει έπειτα από τόσα χρόνια.
Έψαξε την αίθουσα με το βλέμμα της μα δεν κατάφερε να τον εντοπίσει. Που στο καλό είχε πάει τώρα; Ήθελε διακαώς να γυρίσει σπίτι και δεν θα άντεχε λεπτό παραπάνω σε αυτή τη δεξίωση ειδικά μετά από αυτό που συνέβη.
Τα συναισθήματά της ήταν ανάμεικτα. Από τη μία της άρεσε, ήθελε να έρθουν κοντά, αυτός ο άνδρας την έλκυε σωματικά και δεν μπορούσε να το αρνηθεί, τουλάχιστον στον εαυτό της. Αλλά από την άλλη σηκώθηκε και έφυγε. Έτσι απλά, όπως και την πρώτη φορά, είναι λες και μετάνιωνε ο,τι έκανε μαζί της, λες και ξυπνούσε από κάποιο μαγικό ξόρκι μόλις τελείωναν.
Δεν του ζήτησε αισθήματα και ήθελε να του το ξεκαθαρίσει. Αν ο Μαξ φοβόταν πως η Λίζα θα κολλούσε επάνω του απλώς και μόνο επειδή θα εμπλέκονταν σωματικά ήταν γελασμένος.
Δεν το πίστευε ότι την άφησε και έφυγε και πέταξε την κάρτα στην τουαλέτα. Δεν περίμενε τρυφερότητες, αλλά κυριολεκτικά την άφησε στο πάτωμα, μέσα στα χάλια, χωρίς να της δώσει καν χαρτί ή να την ρωτήσει αν είναι όλα εντάξει.
Ήταν σκληρόπετση γενικότερα, μα αυτό στην τελική ήταν απλή ανθρώπινη αλληλεγγύη!
Το βλέμμα της διασταυρώθηκε με αυτό του Κωνσταντίνου, του αδερφού του, που μόλις την εντόπισε την πλησίασε με γοργά βήματα.
«Ελισαβέτα, σε έψαχνα. Ο Μαξ έφυγε και θα έρθεις μαζί μου.» δήλωσε κάπως αμήχανα, περνώντας τα δάχτυλά του μέσα από τα καστανά μαλλιά του. Είχαν και οι δυο τους μεσογειακά χρώματα και έμοιαζαν αρκετά αν εξαιρέσεις τα καστανά μάτια του Κωνσταντίνου και τον ανάλαφρο χαρακτήρα του συγκριτικά με τον Μαξ.
«Τι εννοείς έφυγε;» ρώτησε δύσπιστα. Είχε προκύψει κάτι επείγον;
«Γύρισε σπίτι, και δεν γίνεται να γυρίσεις μόνη σου, καταλαβαίνεις.»
Η Λίζα στένεψε τα μάτια της και έσφιξε αντανακλαστικά τα δάχτυλά της στο μικρό της τσαντάκι. Άρα δεν προέκυψε κάτι! Απλά έφυγε για το σπίτι και αγγάρεψε τον αδερφό του να την γυρίσει για να μην επιστρέψει και χωρίς συνοδεία.
VOCÊ ESTÁ LENDO
The Vow
Romance«Και ποια είναι η πρότασή σου;» «Συνεργασία Βολκόβ. Μια συνεργασία που δεν θα σπάσει εύκολα, θα είναι από τους δεσμούς που είναι ιεροί και δεν τους καταπατάς.» Ο Αρσένι τον κοίταξε περιμένοντας να συνεχίσει. «Θέλω να παντρευτώ την κόρη σου.» ...
