Οι επόμενες εβδομάδες κύλησαν σε μια ευχάριστη ρουτίνα που έκανε τη Λίζα σχεδόν να ξεχάσει το σχέδιο απόδρασης της. Ή τουλάχιστον να το αναβάλλει για λίγο. Είχε ξεκινήσει δυναμικά τη δουλειά για την κατασκευή των καζίνων και ξενοδοχείων και το να δουλεύει στο πλευρό του Βασιλίεβ ήταν μια καθημερινότητα που δεν πίστευε πως θα βαριόταν ποτέ.
Ήταν αυστηρός, ακριβώς όπως άρεσε στη Λιζά. Δεν χαρίζονταν και όλα έπρεπε να λειτουργούν ρολόι. Πιεζόταν για να δίνει τον καλύτερό της εαυτό και ήταν ικανοποιημένη που δεν δεχόταν κάποια ειδική μεταχείριση λόγω του Μαξ.
Με τον Μαξ πάλι είχαν κάνει καθημερινότητα το πρωινό γυμναστήριο, έπειτα την άφηνε στη δουλειά και ή τον έβλεπε το βράδυ ή το επόμενο πρωί ξανά. Το κλίμα μεταξύ τους ήταν σχεδόν φιλικό και μιλούσαν για τη μέρα τους, κυρίως η Λίζα, μα φαινόταν να την ακούει με ενδιαφέρον.
Αυτή η ειρήνη που επικρατούσε είχε κάνει τη ζωή του Μαξ απείρως ευκολότερη. Το μυαλό του αρνούνταν να ξεκολλήσει από τη Λίζα αλλά τουλάχιστον ήξερε ότι είναι ήρεμη και δεν επιχειρεί τίποτα. Δεν προσπάθησε να την προσεγγίσει περαιτέρω παρόλο που κάποια πρωινά νόμιζε ότι ξυπνούσε με τη γεύση της.
Το χειρότερο όμως ήταν ότι δεν του έβγαινε καν να πηδήξει άλλη. Οι ξανθιές γυναίκες στα μαγαζιά τους δεν τον έλκυαν καν αλλά έπειθε τον εαυτό του ότι έφταιγε η δουλειά που πράγματι ήταν ατελείωτη τελευταία. Μόλις χαλάρωνε λίγο θα το έπρεπε να το φροντίσει.
Εκείνο το μεσημέρι η Λίζα είχε αποφασίσει να το περάσει στο πατρικό της για να επισκεφθεί τη μητέρα της, η οποία φυσικά δεν ενέκρινε το ότι ήρθε ασυνόδευτη και ο Μαξ δεν τους τίμησε.
Η Λίζα ήπιε άλλη μια γουλιά από το τσάι της και κοίταξε το ρολόι της διακριτικά. Ο Μαξ είχε αργήσει να περάσει να την πάρει εδώ και ένα τέταρτο.
Είχαν συμφωνήσει να πει ένα γεια για να ξεφορτωθούν τη γκρίνια της Τατιάνας Βολκόβα και να σώσει τη Λίζα μια ώρα αρχύτερα.
«Μου είπε η Σοφία Μικαίλοβα ότι άκουσε από τον άνδρα της πως δουλεύεις στην κατασκευή των καζίνων του Μαξιμιλιάν. Είναι αλήθεια;» ρώτησε η μητέρα της κοιτάζοντάς την κάτω από τις μακιγιαρισμένες της βλεφαρίδες και φέρνοντας το πορσελάνινο φλιτζάνι στα χείλη της που σούφρωσε διακριτικά.
«Ναι. Ξεκίνησα πριν λίγο καιρό.»
Τα χαρακτηριστικά της μητέρας της τραβήχτηκαν σαν να είχε γευτεί κάτι ξινό.«Το επέτρεψε ο άντρας σου;»
YOU ARE READING
The Vow
Romance«Και ποια είναι η πρότασή σου;» «Συνεργασία Βολκόβ. Μια συνεργασία που δεν θα σπάσει εύκολα, θα είναι από τους δεσμούς που είναι ιεροί και δεν τους καταπατάς.» Ο Αρσένι τον κοίταξε περιμένοντας να συνεχίσει. «Θέλω να παντρευτώ την κόρη σου.» ...
