The Vow

1. Ο Ξένος

Σιχαινόταν τις συγκεντρώσεις. Σιχαινόταν τα φανταχτερά φορέματα και τις ανούσιες συναναστροφές. Σιχαινόταν τους ανθρώπους.

Κι όμως ήταν η κόρη του Αρσένι Βολκόβ και έπρεπε να παρευρεθεί. Ο πατέρας της ήταν ένας από τους τέσσερις αρχηγούς της Μπράτβα, της ρωσικής μαφίας και η ίδια...η ίδια ήταν πλέον στα εικοσιτρία της και είχε αργήσει κιόλας να κάνει οικογένεια για τα δεδομένα των παραδοσιακών οικογενειών του κύκλου της.

Γεννήθηκε μέσα σε αυτόν τον σύγχρονο μεσαίωνα και ήταν υποχρεωμένη να υπακούσει, η μοίρα της είχε ήδη γραφτεί. Η μοναδική αχτίδα φωτός ήταν πως ο πατέρας της ήταν ήδη ισχυρός κι αν και όχι ο ισχυρότερος δεν την πίεσε για κάποια ένωση μέχρι στιγμής. Είχαν συμφωνήσει πως θα ζούσε τη ζωή της όπως ήθελε αν δεν προέκυπτε κάτι επείγον ή κάποια αναμφίβολα συμφέρουσα πρόταση.

Και καθώς ως τώρα, ο πατέρας της ήταν ψηλά στην ιεραρχία, η Λίζα είχε σταθεί τυχερή.

Γνώριζε πως η καλύτερη προσφορά θα κέρδιζε, μα είχε υπομονή. Όσο είχε τον έλεγχο, δεν φοβόταν τίποτα και δεν είχε ανάγκη κανέναν.

Αυτό από τη μία έδινε στη Λίζα χρόνο να ζήσει τη ζωή της όσο προλάβαινε. Οι άνδρες της μαφίας είχαν κακή φήμη με τις γυναίκες τους, μια κτητικότητα, κάτι το πνιγηρό που δεν πίστευε πως θα το άντεχε η ιδιοσυγκρασία της.

Έβλεπε πολλές συζύγους να χαμογελούν πειθήνια και να πιάνουν ψιλοκουβεντούλα για άσχετα θέματα σε εκδηλώσεις όπως η σημερινή, μα είχε ακούσει άπειρες ιστορίες για το τι συνέβαινε πίσω από τις κλειστές πόρτες.

Χαρωπή νοικοκυρούλα, πάντοτε διαθέσιμη για τις ορέξεις του, χωρίς κάποια ιδιαίτερη άποψη, σεμνή μα προσεγμένη και στην τρίχα και απόλυτα υποταγμένη. Και φυσικά όπου δεν πίπτει λόγος, πίπτει αυτό που η Λίζα δεν ήθελε ούτε να διανοηθεί.

Ήταν η μοναχοκόρη του Βολκόβ ή τουλάχιστον η μόνη που αναγνώρισε. Ο πατέρας της έπειτα από ένα ατύχημα δεν ήταν ικανός συμβάλει στη δημιουργία ενός παιδιού, γεγονός που τον έκανε ιδιαίτερα πικραμένο και σκληρό. Λες και από αυτό καθορίζονταν ο ανδρισμός του. Κατέληξε να είναι ένας από τους πιο αδίστακτους αρχηγούς, για να μην μπορεί κανένας να τον προσβάλλει με κάποιον τρόπο.

Κι ο κλήρος έπεσε στην κόρη του, την αδυναμία του και ταυτόχρονα ένα ακόμα μέσο προς όσο το δυνατόν υψηλότερη θέση στο βάθρο.

«Και πως και επιλέξατε αυτόν τον κλάδο Ελισαβέτα μου;» η φωνή του αρχηγού μιας εκ των πέντε βασικών συμμοριών της Μπράτβα, του Λεμπέτεβ, που συνομιλούσε με τον πατέρα της, της απηύθυνε τον λόγο, πράγμα εξαιρετικά σπάνιο.