Πέρασε μια τελευταία στρώση μάσκαρα στις βλεφαρίδες της και έμεινε να κοιτάζει το είδωλό της στον καθρέφτη. Ήταν ευχαριστημένη με το αποτέλεσμα. Είχε αφήσει ελεύθερα τα μακριά, ξανθά μαλλιά της και είχε φορέσει ένα στενό, δερμάτινο παντελόνι που τόνιζε όμορφα τη μέση και τους μηρούς της και άνοιγε όσο κατέληγε στα πόδια της μαζί με το αγαπημένο της τοπάκι.
Πρόσθεσε το άρωμά της και πήρε μια βαθιά ανάσα πριν βγει από το δωμάτιο, γνωρίζοντας πως ο άντρας της βρίσκονταν ακόμα στο σαλόνι εδώ και κάποια ώρα και σίγουρα δε θα αργούσε να φύγει. Δεν ήταν και ποτέ σπίτι πάνω από συνεχόμενο τρίωρο, εκτός αν κοιμόταν.
Την είχε εξοργίσει, της ερχόταν να τον χτυπήσει. Όσο τον γνώριζε τόσο περισσότερο τον απεχθανόταν. Δεν υπήρχε η παραμικρή πιθανότητα εκεχειρίας, όχι μετά από όλα αυτά που έγιναν. Κι ας στοίχειωνε τις σκέψεις της, κι ας έκανε ένα πρωτόγνωρο για την ίδια πάθος να την καίει. Θα έσβηνε. Όσο φερόταν σαν απόλυτος μαλάκας, θα έσβηνε.
Πέρασε στο σαλόνι αγνοώντας τον, μα με την άκρη του ματιού της τον είδε να κάθεται σε ένα ψηλό σκαμπό στην κουζίνα με το λάπτοπ μπροστά του.
Η Λίζα κάθισε στον καναπέ και βάλθηκε να φορέσει τα παπούτσια της.
Ο Μαξ την κοίταζε εξεταστικά καθώς ανέβαζε το φερμουάρ των παπουτσιών της και έπειτα σηκώθηκε με αέρα, άρπαξε τα κλειδιά της από το έπιπλο που βρισκόταν κοντά στην πόρτα.
Δεν ήθελε καθόλου να ρωτήσει, αλλά δεν άντεξε.
«Που πας;» ο τόνος του βγήκε λίγο πιο επιθετικός από ο,τι υπολόγιζε και κατάλαβε πως το πρόσεξε και αυτή από το παράξενο βλέμμα που του έριξε, το οποίο μετατράπηκε αμέσως σε αμυντικό.
«Όπου θέλω.»
Ήθελε να ξεφυσήσει αλλά ήταν πιο έξυπνος από αυτό. Αν έπεφτε και πάλι σε αυτή την λούπα δεν θα κατάφερνε τίποτα απολύτως. Είχε καταλάβει πως με τη συγκεκριμένη γυναίκα η αντίδραση έφερνε μονάχα παραπάνω αντίδραση. Από εχθές που παραλίγο και πάλι να σκοτωθούνε δεν είχαν ανταλλάξει κουβέντα και ήταν η πρώτη φορά που μιλούσαν.
Ήταν απόγευμα και έξω είχε αρχίσει δειλά να σκοτεινιάζει. Ο Μαξ θα έφευγε για ένα από τα καζίνα τους σε λίγο, μα η Λίζα δεν τον είχε ενημερώσει ότι θα πήγαινε κάπου.
«Περίμενε μέχρι να κανονίσω να είναι κάποιος μαζί σου για ασφάλεια.» έπιασε το κινητό του και άνοιξε αμέσως τις επαφές του, μα πριν προλάβει να καλέσει κάποιον η φωνή της τον σταμάτησε.
YOU ARE READING
The Vow
Romance«Και ποια είναι η πρότασή σου;» «Συνεργασία Βολκόβ. Μια συνεργασία που δεν θα σπάσει εύκολα, θα είναι από τους δεσμούς που είναι ιεροί και δεν τους καταπατάς.» Ο Αρσένι τον κοίταξε περιμένοντας να συνεχίσει. «Θέλω να παντρευτώ την κόρη σου.» ...
