3. Το "Ναι"

6K 476 264
                                    

Η Λίζα πνίγηκε με το ίδιο της το σάλιο. Είχε ακούσει καλά; Άφησε το κουτάλι της σούπας της επάνω στο πιάτο με θόρυβο και κοίταξε προς το μέρος του θορυβημένη με τα χείλη της μισάνοιχτα από την έκπληξη. Δεν την κοίταζε καν. Το βλέμμα του ήταν καρφωμένο στον πατέρα της.

Της ήρθε να τσιρίξει, να γελάσει μέσα στα μούτρα του. Μα ποιος νομίζει ότι είναι;

«Μάλιστα.» άκουσε τον πατέρα της να λέει και η καρδιά της κόντεψε να εκτροχιαστεί στο στήθος της.

Έσυρε τα μάτια της σε όλα τα πρόσωπα γύρω της κουνώντας το κεφάλι δεξιά κι αριστερά σαν μανιασμένη, ψάχνοντας υποστηρικτές. Δεν την κοίταζε ούτε καν η μητέρα της. Άφησε το στόμα της να χάσκει από το σοκ.

«Δεν μπορείς να το κάνεις αυτό.» ψέλλισε με τα χίλια ζόρια παλεύοντας να βρει τη φωνή της και ένιωσε το χέρι της μητέρας της να χαϊδεύει το μπούτι της κάτω από το τραπέζι, υποδεικνύοντας της να ηρεμήσει.

Ο Μαξ δεν στράφηκε καν προς το μέρος της, σαν να μην τον ενδιέφερε πραγματικά και άφησε το βλέμμα του στον Αρσένι Βολκόβ με μια απόλυτη ηρεμία στην κίνησή του, λες και στην πραγματικότητα βαριόταν.

Ο πατέρας της παρέμεινε σοβαρός και πέρασε το λευκό ύφασμα της πετσέτας ταμποναριστά στα χείλη του κάτω από το παχύ του μουστάκι. Ήξερε πως ήθελε κάτι από αυτόν και υπολόγιζε το ενδεχόμενο να είναι κάτι πολύτιμο, μα την ίδια του την κόρη; Είχε σκεφτεί πως θα έφτανε μέχρι εκεί και δεν σκόπευε να προχωρήσει, μα πλέον τα δεδομένα είχαν αλλάξει.

Ο Λεμπέτεβ και ο Γκούριν συνεργάζονται και ο ίδιος είχε μαύρα μεσάνυχτα. Δεν ήταν κακή πρόταση να τους την φέρουν έτσι. Να ενωθούν δύο οικογένειες και να γίνουν παντοδύναμοι. Έπειτα θα ήταν εύκολο να πάρουν τον Βορά του Σεμένοβ και τις περιοχές του Γκούριν, ίσως και του Λεμπέτεβ.

Δεν είχε ψευδαισθήσεις ούτε ο ίδιος μα ούτε και η Λίζα πως θα παντρεύονταν από έρωτα από τη στιγμή που έτυχε να γεννηθεί σε αυτόν τον κόσμο, μα της είχε υποσχεθεί πως θα της επέτρεπε να βρει μια δουλειά, να ασχοληθεί με κάτι που της αρέσει. Της είχε πει πως ήταν ισχυροί και πως δε θα χρειαζόταν αν όλα πήγαιναν καλά.

Ο Αρσένι κοίταξε τον άνδρα απέναντί του με ενδιαφέρον και ζύγισε την πρότασή του. Ήπιε μια γουλιά από το κρασί του χωρίς να αποστρέφει το βλέμμα του.

Αυτός ο νεαρός είχε κάποια χρόνια που έκανε την εμφάνισή του στον κόσμο τους και φρόντισε να το κάνει όσο πιο αισθητά γινόταν. Ήταν γιος του αντιπάλου του, του πιο άξιου αντιπάλου του που φρόντιζαν εδώ και χρόνια να μην μπλέκεται ο ένας στα πόδια του άλλου.

The VowUnde poveștirile trăiesc. Descoperă acum