O BENİM ABIM

2 . Bölüm

Resim:Zeyşan

Ben düşüncelere dalmış bir şekilde etrafı izlerken gözlerim daha fazla dayanamayıp gözlerini kapanmıştı ve derin bir uykuya dalmıstı.
.......
Gözlerimi avludan gelen seslerle açtım. Üstümü düzeltip aşağıya indim. Sinirle bana bakan bir çift gözle karşılaştım. Demir abime haber vermeden eve gelmiştim. Bana sinirle bakıp
-Zeyşan odana geç konuşacağız! Diye bagirdiginda sesizce odama çıktım. Eger ona karşı gelirsem olay büyüyecekti. Biraz sonra odaya girdiğinde
-sen neredeydin
-eve geldim canım sıkılmıştı
-bana neden söylemedin!
Diye bagirinca sinirlenmistim
-Ne bagiriyorsun ya!
-sen bana mi bagirdin az önce
-evet sana bagirdim ayni senin bana bagirdigin gibi dediğimde kendini sakinleştirip tekrar konuşmaya başladı
-Zeyşan başına bir şey geldi diye korktum cocuk gibi davranmaktan vazgeç gelir gelmez beni düşürdüğün hale bak
-Özür dilerim bi daha benimle ilgilenmezsin olur biter ben zaten 18 yaşında bir kızım neyse artık odamdan çık bay bilmiş
Dedigimde sinirle dışarı çıktı. Bu umrumda degildi. Küçükkende sık sık kavga ederdik zaten. Sinirimi bozan Ateş abimdi ve ben Demir abime patlamıştım ama neden Ates sinirimi bozdu ki...
Neden olacak abim dedigim adam gözlerimin önünde başkasıyla öpüştü. Üstüne üstlük geri döndüm diye hic bir tepki vermedi insan yalandanda olsa hos geldin derdi. Kuzenim Berfin buralar cok değişti dediginde inanmaliymisim ona gercekten cok değişmişti. Berfin Demir abimin öz kardesi bense kuzenleriyim iste.
keşke hic dönmeseydim ilk günden olay yarattım bile diyorum burasi bana aykırı bir yer yada ben buraya aykırıyım ama yapabileceğim bir sey ben ozgur bi kızım ve bazı şeylere takıntım var mesela ben ne olursa olsun her seyin ayni sekilde olmasini dilerim ama burada her sey değişmişti. Akşam yemeğinde Berfin bizim eve geldi yemekten sonra odama çıktık ve konuşmaya başladık. Ona her şeyin nasıl bir anda değiştiğini sordum. O bile nasıl bu kadar hızlı bu hale geldiğimiz bilmiyordu. Eskiden biz bir gruptuk ayrılmaz kardeşlerdik. Demir abim , Ateş ve Baran abi bizim koruyucularımızdı en çokta benim. Başıma açmadığım bela yoktu onlarsa beni korumak zorunda kalırlardı onlar olmasa kac kere hastanelik olurdum. Berfinle eskileri konuşunca gülmeye başladık. Özellikle de Baran abi ile bir olup Atews abi ve Demir abime yaptığımız o iğrenç şaka aklımıza gelince karnımıza ağrılar girdi. Baştan aşağıya ıslanmışlardı ve bizi o halde saatlerce kovalamışlardı en son dedemin yanına gidince kurtulmuştuk onlardan Berfib o akşam evde Demir abiden saatlerce azar yemişti. Biz maziyi anarken saat 23 olmuştu bile Demir abimin kapıyı çalması ilr sohbetimiz bölündü ve eve gittiler. Gitmeden once
- Yarın okulunun ilk gunu benim gıcık kuzenim dikkatli ol dedikten sonra kapıyı hızla vurup çıktı. Hala bana kızgındı.
Bu gün olanlari daha fazla düşünmeden yatağa girdim ve her seyin eskisi gibi olması için dua ettim.
....
Güne her zaman ki gibi annemin o güzel bir o kadarda cırtlak olan sesiyle başladım. Hızla üstümü değiştirip aşağıya indim. Emir basada tıkınıyordu başına yavaşça vurup
- Hadi obur okula gec kalmak istemiyorum
-tamam sen ayakkabılarını giy geliyorum
-tamam dedikten sonra babam ve dedemi öptüm ve ayakkabılarımı giymek için aşağıya indim. 18 yaşında olmama rağmen ayakkabı bağcıklarımı bağlayamam genelde Emir'e bağlatırım ve şuan onu beklemekten başka çarem yoktu. Merdivenden sırıtarak inen kardeşime bağırdığımda adımlarını hızlandırdı ve hemen yanımda bitri once kendi sonrada benim ayakkabılarımı bağladıktan sonra yola koyulduk.
-Eee heyecan var mı bakayım
-Ben sen değilim abla dediğinde sinirle ona baktım gerçekten gıcık bir çocuktu aynı Demir abim gibiydi kan bağı var nede olsa. Yol boyunca bana Mardin'i soran kardeşimin sorularını cevaplarken okula gelmistik. Sınıflarımızı öğrendikten sonra ayrıldık ve sınıflara gittik.
Ygs ye az kaldığı için test çözüyorduk.
Tenefus zili çaldığında telefonumu çıkardım ve Istanbul'daki arkadaşlarıma mesaj attım. Telefonumu tam çantama atacakken bir mesaj gelsi mesajı açtığımda mesajın Arda'dan geldiğini görünce heyecanlandım yaklaşık 1 senedir Arda'ya takmistim ve o bana meaaj atmıştı
-Kaç gündür gözükmüyorsun Mardin güzeli nerelerdesin?
mesajı okuduğumda saçma bir gülümseme oluştu suratimda sıra arkadaşım bunu fark etmiş olacakki -ne bu mutluluk yeni kiz ben Azra hoş geldin okula
-hoş bulduk ben Zeynep Zeyşan sevdigim birinden meaaj geldi de o yüzden dedikten sonra Arda'nın mesajına cevap yazmaya baslasim
-Dedem rahatsız oldugu icin Mardin'e geldim sınava burada gireceğim ama üzülme üniversiteyi orada okuyacagim yazıp gönderdiğimde kisa bir sürede cevap geldi
- Sen gelmezsen ben oraya gelirim ona göre Mardin güzeli dediğinde oldukca mutlu olmuştum benim icin buraya gelebilirdi.
-Tamam Istanbul serserisi yazdıktan sonra telefonu kapattım. Hocanın gelmesiyle derse başladık. Burafa yeni olmam o kadar önemli degil aslında yenide sayilmam çocukluğum burada gecti hocaların yarısı beni tanıyor zaten ayni okuldakiler gibi.
Öğle molasinda telefonumu açtığımda tanımadığım bir numaradan mesaj gelmişti
-Çirkin cadı çıkışta seni almaya geleceğim yada daha erken saatte ona gore islerini ayarla
-sen kimsin be
-Abin le düzgün konuş ufaklik
-Demir abi numaranımı değiştirdin
-Hayır ben Ateş abin dedenin haberi var 1 saate okuldayim hazir ol
-ama neden
-fazla soru soruyorsun cadı bunu kuzenin ve dedene sor ben bana yap dediklerini yapıyorum
-tamam abi dedikten sonra sınıfa çıkıp çantamı topladım. Ve beklemeye koyuldum...

Umarım hoşunuza gitmiştir..
yorum bekliyorum