Kırmızı

Git ARON

Medya= Maneskin - The Loneliest

'Kitap ile o kadar alakalı bir müzik ki, anlatamam'

××××××××××××××××××××××××××××××××

+Umarım getirir seni bana yarınlar.

×××××××××××××××××××××××××××××××

Yorum ve oylarınızı bekliyorum bebeklerim.

                                      < 20 >

Vera

Öylece uzanmış izliyordum tavanı. Aklım bambaşka yerdeydi, geziyordu bensiz huzurla ama ruhum bu dünyada kalarak acı çekiyordu durmadan. Azap gibiydi adeta. İç çektim karnımda duran parmaklarım ile oynarken. Göz kapaklarım bir türlü açılmıyor, açıldığı zaman da zor kapanıyordu.

Zorla kapanan gözlerim beni feci yoruyordu. "Kızım?" Kapımın tıklatılması ile annemin huvur veren sesini işittim. "Efendim anne?". Boğuk çıkan sesim annemi telaşa sokmuş olucak ki odaya kaşları çatık girdi. Bakışları benimle anında buluştu ve gevşedi. "Noldu sana? Solgun duruyorsun?" yutkundum bu dediğine. "İyiyim anne merak etme beni"

Yanıma geldi ve elini alnıma koydu. Soğuk eli irliktti beni . "Bu mu iyi halin Vera? Ateşin var senin belli. Kalk bir duş al, sonra da sana vereceğim ilacı iç" yorgun argın bir nefesle dediğini yapmak için ayaklandım. Şöyle bir üzerimi süzdükten sonra odadan çıktı. Peşi sıra üzerimi çıkarıp duşa girdim. Kolumu kaldıracak bir halimin olmaması beş dakikalık bir duşu bana yarım saatte almama neden olurken bir hızla çıktım.

Adeta kutuplarda kalmışcasına titriyorken hızla annemin ben duştayken çıkardığı pijama takımını giyerek ilaçları içtim ve attım kendimi yatağa. Üzerimi örtme zahmetine girişmedim bile, duş uykumu getirmişti. Öylece uyku ve uyanıklık arasında kalmışken üzerim örtülü. Tebessüm ettim.

"Teşekkür ederim anne" yanağıma konan buz gibi el gözlerimi aralamama neden oldu yavaşça. Gördüğüm gözler soğuk elden daha çok şok etkisi yapmıştı bende. Alışkın olmam lazımdı ama hala da alışamamıştım onun bir an da belirmesine. "Vera?". İç çektim "Aron?"

"İyi misin?" Çıktım şoktan ve bayık bakan gözlerimi saniyelik kapattım. "Hıhı". Şüpheli bakıyordu, kaşları anneminkiler gibi çatılmış, gözleri durmadan gezinmişti üzerimde. "Bu iyi halin mi?". "Aron, annem gibi yapma sende. İyiyim işte, sadece ateşim çıktı" başını salladı ve ayaklandı. Gözleri cama dönmüş öylece dururken odanın içinde Mahber belirdi.

Bana bakan gözlerle korkuyla irkilirken yanıma oturdu Aron "Sakin ol sevgilim" son kelimesinin güzelliğine tebessüm edemedim bile. "Vera i-" bakışları ona keskin bir bakışla bakma Arona değerken cümlesi durdu, beraberinde ise ona boş boş bakacağım bir kelime ile devamını getirdi "Efendim, iyi misiniz?"

Güldüm alayla "Şahaneyim". Sessiz kalmışlardı bir kaç saniye ama Aron bu sessizliği bozdu. "Hastalanmış, elinden ne gelir?". "Muayene etmem lazım Majesteleri". "İyi, yap o zaman" dedi ve ayaklandı. Mahber onun yerine geçerken beni de omzumdan tutarak sırt üstü yatırdı. Yine o tavanla bakışma sürecim başlamıştı. Bembeyaz tavan nedense beni sakinleştitirken bedenimde anlamsız bir kıpırtı oluştu. Anlamayarak Mahbere baktığım zaman şokla aralandı dudaklarım.

"Aa" diye bir ses çıktı dudaklarım arasından. Avucunu bedenime tutmuş, teninden yayılan sapsarı ışıklarla bedenimin üzerinde geziniyordu. Tebessüm etti Aron yanıma gelirken. Baktım ona şaşkınlıkla. "Daha göreceğin çok şey olucak Vera" Kaşlarım havalandı merakla ama beraberinde yine hücum eden yorgunluk gözlerimi Mahbere çevirmeme ve beraberinde kapatmama neden oldu.