heeseung gerginlikten gecenin 1'inde odasında bir oraya gidiyor bir buraya gidiyordu.
jungwon'a mesaj atmıştı ama hala cevap gelmemişti. uyumuş olması gayet doğaldı ama heeseung bugün jungwon ile konuşmazsa kesinlikle uyuyamazdı.
o sırada telefonunu son sese aldığı için gelen yüksek sesli bildirim ile yatağın üstündeki telefona resmen atlamıştı.
gerçekten jungwon yazmıştı ki annesi ve babası yan odada uyumuyor olsa çığlık ata ata evde gezinirdi. bu kadar büyük tepki vermesi de kırıldığını bilmesindendi.
çünkü uyanık olsa da hiç cevap vermeme gibi bir seçeneği vardi.
heeseung:
won uyudun mu?jungwon:
hayir
birileri yuzunden uyumak zor geliyorheeseung:
jungwonjungwon:
ne var lee heeseung-shiheeseung:
heeseung hyunga ne oldujungwon:
beni kirdigin sozlerle beraber gittiheeseung:
hadi ama jungwon
biliyorum hataliyim ama terslemesen olmuyor mu
dayanamiyorum boyle olmayajungwon:
sanki ben cok dayanabiliyorum/
sanki ben cok dayanabiliyorum
kac kere yasadik bunu
beni resmen yaninda kole gibi tasiyorsunheeseung:
cunku
ya da dur
sizin evinize yakinim
kosarsam yakin olurum|
bes dakika cik nolursun konusalimjungwon:
gelmek istemiyorumheeseung:
soylemem gereken seyler var
ama buradan olmasini istemiyorumjungwon:
tamam sonra soyle (01.15)heeseung:
jungwon (01.23)
lutfen iner misin
bu saatte gelir kapinizi calarim
camdan izle istersen kapiya geldimjungwon:
OF (01.24)
TAMAM BEKLE INIYORUM (01.28)jungwon kalın bir hırkayı üstüne çekip aşağıya inmişti. pijamalarıyla inmek zorunda kalmıştı ve bunun yüzünden söylenip duruyordu.
bugün olanlardan sonra ağlamaktan yüzü gerilmiş aynı zamanda gözleri şişmişti.
heeseung bir anda öyle davrandığı için haksız olduğunu biliyor ve pişmanlık hissi boğazında bir yumru oluşturuyordu.
jungwon burnunu çeke çeke kapıya çıktığında heeseung jungwon'u görmesi ile rahatlamasına rağmen jungwon'un yüzünü görünce içindeki pişmanlık hissi iliklerine kadar ulaşmıştı.
jungwon'un şu an kızgın olduğunu bilse de hemen sarılmış ve saçlarını okşamıştı. "güzelim benim çok özür dilerim" dediğinde jungwon'un zaten yanan gözleri tekrardan dolmuştu.
jungwon 'bu kadarı yeter artık' diyen mantığını dinleyerek "ben artık senin arkandan koşmak istemiyorum" diyip heeseung'un kollarından ayrılmıştı.
kaşları çatık bir şekilde bakan bu miniğine rağmen onaylamaz bir şekilde kafasını sallamış "ben senin hep yanımda olmanı istiyorum" demişti.
jungwon göz devirmiş ardından da trip attığı belli bir ses tonuyla konuşmuştu. "yanındayken ne olduğunu gördük... istemez" kollarını önünde birleştirerek kafasını heeseung'dan çekmişti.
"böyleyken bile çok tatlı olduğunu düşünüp sana sarılmak istemem normal mi jungwon?"
jungwon kafasını hala çevirmemişken heeseung iç çekmişti. "şu an istemediğin için çok zor ama hep yanımda olmanı istiyorum ve sen fark etmesen de bakışlarımın hep senin üstünde olmasını seviyorum."
jungwon bunu duymasıyla gözleri dolmuştu. havaya bakarak ağlamamak için kendini tutsa da heeseung o yaşların akmasına yeminli gibi konuşmaya devam ediyordu.
"teneffüslerde ben bir yere gitmeden beni yakalamaya çalışman, sana minik bir iltifat etmem ile kızarman ve her şeyine o kadar bayılıyorum ki... ben maç yaparken beni heyecanla izlemen bazen kendini kaybedip fazlasıyla tezahürat yapman ama ben karşılık olarak yanına gelip bir şey yaptığımda hemen kızararak kendine çekilmenin ne kadar tatlı olduğunu benim gözümden görmediğin sürece anlayamazsın"
bundan sonra en can alıcı noktaya gelmişti.
"benim için bu kadar anlamlı hareketlerini biz sevgiliyken de devam ettirmeni istiyorum."
kollarını açıp kafasını eğdiğinde jungwon ağlayarak boynuna sarılmıştı.
heeseung miniğin hıçkırıklarına dayanamayıp gözleri dolduğunda sırtını okşamaya başlamıştı.
jungwon rahatlık hissiyle kendini iyice bırakmış ve ağlamaya devam ediyordu.
"o kadar kıskandım ki kendimi ilk defa senin değil başka birinin yanındaymış gibi hissetmiştim" zar zor konuşarak itiraf ettiğinde heeseung kıkırdayıp "benim bakışlarıma odaklanmadığın içindir" demişti.
"artık gözlerimi senden ayırmayacağım... sevgilim"
"ben de miniğim, asla ayıramam zaten"
•••
nasi hafta ici bir suru bolum atip hafta sonu unuttum ki
haber veren de yok 😔