Bir Ege Masalı

Bölüm 82

Bu benim de zihnimde bir ay öncesine kadar dönen duygulardı. Ancak sessizliğimi korudum. Belki de ilişkimiz boyunca ilk defa açıkça duygularımızı konuşuyorduk. Ve sanırım bu;sağlıklı,normal olandı.

"Beren'e Toprak lazımdı. Aradığı kişi oydu. Sinirini sakinliğiyle alttan alabilecek, sevgi dolu, kibar bir kalp. Oysa Güneş'e tutkulu bir adam lazımdı. Onu koruyabilecek, yıllarca beklediği sevgiyi takıntılı derecede sunabilecek biri. Biz birbirimizi tamamlıyoruz sevgilim. Hem aynı olup hem de birbirini tamamlayan kaç aşk gördün? Bizimkisi aşk deyip geçilecek bir şey değildi sevgilim."

İnsanların dilinden düşürmediği kadar basit bir aşk olmadığını ilk günden beri biliyordum. Normal değildim, normal değildi. Takıntılı bir sevdaydı bizimkisi.

"O adamla olan konuşman.. Kaybolduğun günlerin gerçek yüzü, bulaştığın işler.. Korkutucu derecede zeki olman.. O adam, haklıydı. Sana layık değildim. İlk duyduğumda gelen hayranlığın yerini korku kapladı. Seni kaybetme korkusu..  O zaman Toprak korkardı sevgilim, Karan değil."

Yanılıyorsun diyor. Karan ölmedi,senin için senden bile vazgeçer diyor. Anlıyorsun Beren. Benim için,senin için yaptı.

Güneş, güneş çocuğunu saniyesinde daha Karan dile getiremeden affetmişti.

Onu ne kadar sevdiğimi bir kez daha gördüğümde bozguna uğradım.

Beren,ikinci şansı aptalca bulurdu. Kinciydi, daha karşısındaki hatayı yapmadan fark eder ve gardını alırdı fakat söz konusu Karan olduğunda bocalıyordu.

"Beren'e yakışır şekilde davranmam gerekiyordu. Karan'ca..  Bulunduğun evi buldum fakat belli etmeden yaklaşmam imkansızdı. Karan'a kalsa doğrudan gelirdi o eve fakat Toprak gibi de düşünceli olmam gerekiyordu. Seninle olan bağlantım koptu. Çıldırdım Beren. Başka bir açıklaması yok. O günleri hatırlamıyorum bile. Yerde  miyim gökte mi bilmeden günlerce araştırdım.. Geçmişini, herhangi ufak bir ipucunu.. Ajanlara ulaştım bir şekilde. Sen içerideydin sevgilim, çıkmak istemiyordun. Ajanlar açık arıyordu fakat sensizdim. Dayanamıyordum. Benim yara dolu güzel kalpli sevgilimi kışkırtmam gerekiyordu. Ahu'ya oyun oynamak için yalvardım. Kabul etti. Bu bedene senin sevdan düştüğünden beri kimse dokunamaz sevgilim. Senden başkası haram bana."

Bak, öpmemiş işte. Beni seviyor sadece. Bizi istiyor.

İçimde çatışan sesler vardı.

Yaralarını bildiği halde, ne olursa olsun öyle davranmamalıydı. Senin ne düşüneceğini umursamadı.

Hisleri yüzünden intihara bile defalarca kalkışan seni..

"Çatışmalar çıktı ancak bulunduğun evin üstünde kuş uçurtmuyordu, özür dilerim.. Sana layık olamıyorum. Başka bir yol bulmam gerekirdi. Seni kışkırtmak, canını acıtmaktan başka fakat sağlıklı düşünemedim, konu sen olunca seni bile harcayabilirmişim."

Pişman değildi.

Özür diliyordu fakat yine olsa yine yapardı.

"Kendimi ilk defa özgür hissettim ben Beren. Senin sayende. Olmam gereken kişiden çıktım, hislerimin peşinden gittim. Olduğum kişiyi buldum ben."

Şok içinde Karan'a dönen gözlerim onun gözlerinden düşen bir damla göz yaşına rağmen gülümseyişine takıldı.

Bu, yüzündeki okuduğum ifade çok farklıydı.

Minnettardı ve mutluluktan ağlamıştı.

Tek bir damla gözyaşına bile yandığımı hissettim.

Elim gözyaşını silmek için yüzüne gittiğinde yüzünü avucuma yaslamış, elimi çekmemem için elimi tutmuştu.