Toprak haberleri vermiş bir süre daha kalmış ve yarın müsaitsem annesinin kahvaltıya beklediğini söylemişti.
Brunch dedi Beren. Kahvaltı değil
Sonuçta brunch da kahvaltı demekti!
Her ne kadar işim var demek istesem de hastaneden kısmi ayrılığım nedeniyle yarın işim yoktu. Bende mecburen kabul etmiştim.
Toprak gittikten sonra telefonuma baktığımda ablalarımın aradığını gördüm. Onlara dönmek yerine Dicle'yi aradım ve hastaneden çıkınca bana gelmişti.
Kıyafetimin çok önemli olduğunu söyleyip kendisi dolabımı karıştırmış ve kıyafetlerimi beğenmemişti. Zorla beğendiği sarı elbiseyi şimdi giymiştim.
Toprak gelip beni alacağını söylemişti karşı çıkmama rağmen dinletememiştim.
Kendisi telefon kabının arkasında gördüğü parayla beni bir ton azarlamış ve böylelikle beni almasını kabul etmiştim.
Makyajımı kontrol edip bir gözlük seçtim.
Altına giydiğim beyaz spor ayakkabılar elbiseyi daha sportif gösterirken yaz günü uzun kollu giyip bacaklarımın açıkta kalması da saçma gelmişti ancak ne değiştirecek zamanım ne de aklımda bir elbise vardı.
Kısacası çok çirkindim ve böyle gitmek zorundaydım.
Aşağı inip Patron'un kafasını öptüm ve dışarıda beni bekleyen Toprak'ın arabasına bindim.
"Selam."
Arabanın içindeki hoş koku içime dolarken o da 'selam' demişti.
"Annenler ne sever? Pastaneye falan mı uğrasak?"
Söylediklerim komikmiş gibi güldü.
"Hiç gerek yok. Dün geceden beri 'gelinim gelecek' diye hazırlatmadığı şey kalmadı."
Gözlerim endişeyle kaplanırken nasıl davranmam gerektiğini bilmiyordum.
"Üzerimdekiler olmamış değil mi? Nasıl görünüyorum? Mağazaya gidelim. Hem annene de çiçek mi alsak? O da istemeye geliyormuşum gibi olur. Offff"
Arkasına rahatça yaslanmış kafası bana dönük yüzündeki sırıtmayla izliyordu beni.
"Çiçeği benim size giderken almam gerekmiyor mu?"
Elimi saçımdan geçirirken cevapladım.
"Niye ki ? Beni mi isteyeceksin? "
Bana sadece gülüp göz kırpmıştı ve aklım da uçup gitmişti.
"Sen de istersen bana uyar." Demesiyle gerginlikten dolayı önemsememiş ve sadece omuz silkmekle yetinmiştim.
Sonuçta ciddi değildir ya!
Yol boyunca ailesiyle ilgili birkaç detaydan bahsetmişti. Daha sonra ise sessizlik içinde yolculuk yapmıştık. Evlerine vardığımızda sessizliği bozdu.
"Çok güzel görünüyorsun ve rahatla her an yanında olacağım."
Bir şey dememe kalmadan arabadan inmiş benim kapımı açmıştı.
Centilmen erkek ✅
Eli elime uzanıp beklemeden tutmuştu.
İçimde değişik hisler oluşurken sakin kalmaya çalışıyordum.
Ne gerginlikler yaşamıştım ben! Önemli kişilerle tanışmıştım! Hiçbirinde böyle gerilmemiştim!
Evlerinin kapısına vardığımızda bana son bir bakış atmış ve kapıyı çalmıştı.
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Bir Ege Masalı
Romance***Kitap psikoloji temalı bir kitaptır.*** Başarılı bir doktor olan kadının ünlü bir oyuncuyla yolu nasıl kesişebilir ki? Hiç sevgilisi olmamış bir kız nasıl sevgili rolü yapabilir? Gözlerin üzerinde olmasından rahatsız olan kadın onun için katlan...
