Herkese merhaba arkadaşlarr
Nasılsınız? umarım iyisinizdir.
Yine gecikmeli bir bölüm ama içime sinmediği halde paylaşıyorum.
Yorum yapmayı unutmayın lütfen
İyi okumalar 💜
Utançtan yerin dibine girmek istediğiniz anlar oldu mu?
Eminim ki olmuştur fakat şu an ki yaşadığım utanç yerine oturduğum deri koltuktan garip bir ses çıkarak utanmayı tercih ederdim.
Üstelik utancım tek taraflı değildi.
Karan'ın beni gördüğünde bir şey söylemek için aralanan dudakları elimde tuttuğum şeye kaydığında öylece kalakalmıştı.
Kapının ağzında bir eli kapı kolunda üstü çıplak ve altındaki siyah pantolonla karşımda kalakaldığında diğer eli ensesine çıkmıştı.
Bronz tenine yayılan kızıllıkla birlikte gözleri hızla yere inmiş ve odadaki post halıyı incelemeye başlamıştı.
Bunu alan kendisi değil miydi?
Neden şimdi bu kadar utanıyordu?
Peki ben neden nefes alamıyordum?
Utanç içinde kıvranırken bile güzelliği beni büyülüyordu.
Onun tenindeki kızıllık o kadar hayranlık uyandırıyordu ki utancımı unutmuş ve onu daha çok utandırmaya çalışmıştım.
Gözlerimi inatla ona diktiğimde bakışlarımı fark etmiş ve bir açıklama yapmadan önce saçlarını dağıtmıştı.
Kahretsin, neden bu kadar yakışıklıydı ki!
"Güneş, ben... yani ben.. onu.."
Gergin çıkan sesi ve ısrarla kaçırdığı gözleri ile kuramadığı cümlenin devamını getirmesi için konuştum.
Sesim titriyordu!
"Bunu?"
Sanki bir şey bulmuş gibi gözleri parladı ve hızla gözlerime baktı.
Fakat konuşmaya başladığında gözleri büyük bir hızla yine gözlerimden çekilmişti.
"Satıcı kız kendisi koymuş. Bilmiyordum."
Kaşlarım çatılırken elimdeki parçayı sıktığımın farkında değildim.
"Ne yani kendisi için mi aldırdı? Seninle mi buluşacak? Bana bak Kar-"
Tüm utancını bırakıp bana diktiği gözleri ile sırıtırken ellerimi belime koyduğumu yeni fark ediyordum.
"Hoşuna mı gitti?! Niye gülüyorsun!"
Sinirle bağırdığımda sinirlenmiş olmama aldırmadan büyük adımlarla yanıma gelip belime yasladığım elimin içinde olan geceliği elimden çekip almış ve arkamda kalan yatağa fırlatmıştı.
"Satış yapmak için sarışın. Kendisi için değil. "
Belimdeki ellerimi ellerinin arasına alarak arkamda hapsettiğinde özel alanımı işgal etmiş ve biz aynı nefesi paylaşır olmuştuk.
Özel alanım yoktu.
Özelim vardı.
Ve o özel Karan'dı.
Yalnızca bana özeldi.
Az önce utanan biz değilmişcesine tutkuyla birleşen dudaklarımız sönmeyen yangını alevlediğinde Karan'a dokunmak isteyen ellerim ellerinden kurtulamamıştı.
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Bir Ege Masalı
Romance***Kitap psikoloji temalı bir kitaptır.*** Başarılı bir doktor olan kadının ünlü bir oyuncuyla yolu nasıl kesişebilir ki? Hiç sevgilisi olmamış bir kız nasıl sevgili rolü yapabilir? Gözlerin üzerinde olmasından rahatsız olan kadın onun için katlan...
