Η κυρία με τα κόκκινα μαλλιά

Και τώρα οι δυο μας

2 Δεκέμβρη 1990

«Τι;», φώναξαν ο Ραφαήλ και η Θάλεια έπειτα από την αποκάλυψη της Δόμνας. Η Όλγα δεν είχε τολμήσει να μιλήσει.

«Και πότε περίμενες να μας το πεις δηλαδή; Τι είμαστε εμείς εδώ μέσα; Διακοσμητικά;», της φώναξε η κόρη της. Το ασημένιο μενταγιόν της μητέρας της – που δεν είχε βγάλει λεπτό από τότε που της το έδωσε – τρεμόπαιζε στο λαιμό της και μετακινούταν ανάλογα με τις κινήσεις της.

«Δεν ήθελα να σας το πω πριν φτάσω σε ένα ικανοποιητικό επίπεδο».

«Κι εσύ νονά; Εσύ γιατί δεν μας το είπες;», ρώτησε ο Ραφαήλ την Όλγα.

«Έπρεπε να σεβαστώ την επιθυμία της μητέρας σου, Ραφαήλ μου».

«Ο Φίλιππος πάλι τι σχέση έχει με την έρευνα;», αναφώνησε αγανακτισμένα ξανά.

«Δεν καταλαβαίνεις ρε Ραφαήλ; Χρειάζονται τις γνωριμίες του», του απάντησε η αδερφή του.

«Δεν τον χρησιμοποιήσαμε Θάλεια, μόνος του προσφέρθηκε! Εν πάση περιπτώσει, η Όλγα και εγώ θα χρειαστεί να φύγουμε από το σπίτι για κάποιες μέρες, ώστε να εκμαιεύσουμε τις πληροφορίες που θέλουμε. Σε αυτές τις μέρες δεν θα επικοινωνήσω, γι' αυτό να προσέχετε», τους είπε η Δόμνα.

«Καλά εγώ ούτως ή άλλως έπρεπε να φύγω. Τώρα που ο Λυκούργος ξέρει ότι συναντηθήκαμε με τη Δόμνα, δεν θέλω να βρίσκομαι σε μέρος που έχει εύκολη πρόσβαση, ούτε να υπάρχει κάποια πιθανότητα να τον δω», πρόσθεσε η Όλγα.

Η Θάλεια ξεφύσησε. Σήκωσε το βλέμμα της και κοίταξε με τα βουρκωμένα της μάτια τη μητέρα της. Προχώρησε δίπλα της και την πήρε αγκαλιά. Η Δόμνα αρχικά, δεν αντέδρασε, αλλά μετά τύλιξε τα χέρια της γύρω από την κόρη της. Η Θάλεια ξέσπασε σε λυγμούς στην αγκαλιά της και η μητέρα της την έσφιξε περισσότερο.

Το κλάμα της ήταν δυνατό και λυτρωτικό. Απελευθέρωσε όλη της την ένταση, έσπασε τις αντιστάσεις της. Η Δόμνα χάιδεψε τα μαλλιά της κόρης της και για μια στιγμή αισθάνθηκε ότι κρατούσε και πάλι το μικρό της κοριτσάκι. Αυτό που με το χαμόγελό του παρηγορούσε τη λογική και την πονεμένη της καρδιά.

«Μαμά σε παρακαλώ, βρες αυτόν που σκότωσε τον μπαμπά», της είπε μέσα στα αναφιλητά. «Σε παρακαλώ...»

Η Δόμνα κατάπιε τον κόμπο στο λαιμό της και έσφιξε τα μάτια της. Η πόρτα του σπιτιού χτύπησε αμέσως εκείνη τη στιγμή με τον Ραφαήλ να τρέχει για να την ανοίξει.