AŞK YARASI (TAMAMLANDI)

14. Bölüm

Burnuma dolan Kerem'in kokusuyla gözlerimi açtım. Daha doğrusu açmaya çalıştım. Başım feci bir şekilde ağrıyordu. Göz kapaklarım ise açılmamak için direniyordu. Yavaşça gözlerimi açtım. Dün gece olanları hatırlayınca kalbime zehirli bir ok saplandı. Kalbim zehiri bütün vücuduma pompalarken elimdeki yastığı kucağıma alıp yatağın üstünde oturdum. Sanki mümkünmüş gibi yastığı biraz daha bastırdım burnuma. Artık yastık Kerem kokmuyordu. Gece nasıl sarıldıysam artık benim gibi kokuyordu. Ya da şu ihtimal de var; Kerem'in bütün kokusunu içime hapsetmiştim ve artık yastık benim gibi kokuyordu.

Gözlerimden iki damla yaş süzüldü. Elimin tersiyle sildim. Ağlamamam lazım. Hiçbir şey yaşanmamış gibi davranmam lazım. Yoksa hayatıma devam edemeyeceğim ve kalbimdeki yara beni yavaş yavaş öldürecek. Ama ben böyle bir şeye izin vermiycem. İnsanların gözünde zavallı, kendini acındırmaya çalışan biri olarak değil; güçlü, her şeyin üstünden gelen biri olarak yer alıcam. Bunun için de hiçbir şey olmamış gibi davranacam. Ve kalkıp işime gidicem.

Saatin yediye geldiğini gördüğümde hızlıca yerimden kalkıp hazırlamaya başladım. Banyoya gidip duş aldım. Duştan çıktıktan sonra siyah bir kalem etek giydim. Üzerine de beyaz bir gömlek. Kapatıcımı gözümün altına sürdüm. Gözüm ağlamaktan hem şişmişti hem de altı halka halka olmuştu. Çok hafif makyajımı da yaptım sonra saçlarımı da maşay bukle yaptıktan hazır oldum. Siyah ceketimi ve çantamı aldım. Otelden çıkıp taksiye bindim ve şirkete geldim.

Görkem'in odasına geldim. Sekreter bu sefer yerindeydi. Telefonla aradı ve haber verdi. Sonra odaya girebileceğimi söyledi. Ben de kapıyı tıklatıp odaya girdim. Miraç ta odadaydı.

"Günaydın. "

G-M "Günaydın. "

G "Geç şöyle otur Zeynep. "

Miraç'ın karşısına oturdum.

"Nasılsınız?"

M "İyiyiz. Sen?"

"Ben de iyiyim."

Yalan!

M "Dün bardan apar topar çıktın. Kötü bir şey yoktur umarım. "

"Aaa...şey benim biraz başım ağrıdı da... o yüzden kimseyle vedalaşmadan çıktım. Ama şimdi gayet iyiyim. "

M "Sevindim. "

G "Zeynep odan hazır."

"Oda mı? Gerek yo-"

G "Var! Geçenlerde ihalesini aldığımız bir araziye bakmaya gidecez. Onun üzerinde biz 10 bloklu bir site yapmayı düşünüyoruz. Bugün sizininle o arazinin bulunduğu yere gidicez. Kazım işleri başladı zaten. Bir de sen gör. Oranın mimarisi sen olacaksın çünkü. "

"Emin misiniz! Ben yeni başladım. Yani daha başladım bile sayılmaz. Böyle büyük bir projeyi bana mı vereceksiniz!?"

G "En nefret ettiğim şey kararlarımın sorgulanması. Ben senin yapmanı istiyorum ve sen de yapacaksın. Merak etme sirketin diğer mimarları da yardımcı olacaktır. Hem bir ayımız var daha. Bir aya kadar en az üç ayrı 10 bloklu site çizimi elimde olacak. Çalışman için uzun bir süre. "

"Peki Görkem Bey!"

Bu adam niye bu kadar sert bir oldu ya. Hâlbuki çok iyi biri. Aslında normal. Ne de olsa burası bir şirket ve Görkem de buranın patronu.

G "Miraç sana odanın göstersin. Yarım saat sonra çıkacaz. Çabuk yerleş. Şimdi çıkabilirsin Zeynep!"

M "Gel ben sana odana göstereyim."