Chapter 11

149 6 0
                                    

I was stunned because of what he said.

Liar? He knew that I was lying.

I groaned and glared at him.

He remained looking at me.

"Seriously, Kice? Hindi natin dapat pinagaawayan pa 'to. This is nonsense. I'm not having this conversation with you anymore!" I shouted.

His cold eyes gazed at me with so much anger.

Where did your anger come from, Kice?

Tinikom ko na ang bibig ko at hinawi ang buhok dahil sa inis at pagkalito. Fuck it. Hindi ko sya maintindihan. Ang hirap nyang intindihin!

"If you say so," malamig nyang sambit.

Halos matumba ako sa lamig non at sa hampas ng hangin na yumayakap sa katawan ko.

Morning came and my heart can't still breathe. Parang may nakadagan doon na hindi ko mawari. Hindi rin ako nakatulog dahil tila ba hindi ako tinitigilan ng utak ko sa pagiisip.

I sighed violently.

I was alone again. Hindi pumasok si Ashley dahil gusto raw maglibot ng pinsan nya sa Cebu kaya wala syang nagawa kundi sumama. Hindi rin sya nakatanggi dahil sya lang ang kulang kung nagkataon na humindi sya.

I opened my phone and saw her message.

From: Ash
Don't miss me that much! Luv you, Rie!

I smiled a bit. Naririnig ko ang boses nya sa kanyang mensahe. Napailing ako.

Sa huli napagdesisyunan ko na lang na tumambay sa garden. Wala naman kaming prof sa huling klase dahil nagkaroon daw ng meeting.

Umupo ako pagkatapos ilagay ang panyo sa damuhan para hindi madumihan ang suot kong puting pencil skirt. I wandered my eyes around the garden, and my eyes feasted on the flowers that were starting to bloom. It's beautiful. I can also heard the birds noises, and it's so peaceful in my ears.

Napapikit ako at dinama ang kapayapaan.

"Mind if I squeeze in?"

My eyes darted to the guy who was standing in front of me. His eyes looked so gentle, and he has this warm smile that will probably make anyone stop on their tracks.

No doubt this guy is really handsome, but pass.

"You're going to sit beside me?" takang tanong ko sakanya.

His eyes smiled, and he gently nodded.

I nodded too and tapped the space beside me.

"Make yourself comfortable,"  I said.

Umupo nga sya sa tabi ko at tahimik na binuklat ang kanyang libro. He's gonna read, huh?

"What's your name?" he asked while reading his book.

Nilabas ko naman ang phone ko at chineck kung may message ba si Ate Salisha o si Ashley.

"I'm Yariene," tipid kong sagot.

Sa gilid ng mata ko ay nakita ko naman ang kanyang pagtango.

I pouted. "Be honest. Do you like me?"

Huli na nang napagtanto na mukha akong assuming sa tanong ko. Tinabihan lang naman ako ng tao pero inisip ko agad na gusto nya ako! Ang kapal ko naman. Nakakahiya.

Seriously? Bakit ko ba kasi naisip 'yon?

He chuckled.

"Nevermind. I'm just kidding." mahinang bawi ko.

Escaping RealityWhere stories live. Discover now