Chapter 13

175 7 0
                                    

"What the fuck was that?" I spat.

Hingal akong pilit na bumibitaw sa hawak nya sa'kin. Bigla nya na lang akong kinaladkad dito! Damn him. My eyes could kill while looking at him. Ang inis at iritasyon ay nagsama na! Gusto ko syang saktan pero syempre hindi ko gagawin 'yon.

His jaw clenched. He looked so angry at the moment. Pero wala akong pakialam! Sya ang nanggugulo sa'kin kaya bakit ako masisindak hindi ba?

At bakit parang mas galit pa sya sa'kin!?

Fucking, Saitro.

"What's wrong with you!?" I asked with a hint of sarcasm. I even arched my brow in irritation.

Ano ba talang problema nya?

He hissed and pulled me closer to him.

My eyes widened in surprise. I froze. I was stunned because of his sudden action!

Gulat kong sinalubong ang tingin nya. Hindi ko mabasa ang ekspresyon nya.

"Why don't you answer me, Kice!?" gigil kong tanong sakanya.

Hindi ko nakayanan ang lapit nya sa'kin. I can feel his heavy breath in my hair. His grip on me remained, not wanting me to get away from his hold. Like I have no choice but to surrender myself to him.

"We'll talk, Yariene. Calm down first." matigas nyang sagot.

Napasinghal ako dahil do'n. I looked at him like he was the weirdest creature that I'd ever seen.

"Ginagago mo ba 'ko?" inis kong sinabi.

His eyes looked tired, but I didn't bulge. Ginusto nya 'to kaya bahala syang marindi sa mga tanong ko. Hindi ako titigil hanggat 'di nya ako sinasagot ng maayos. The problem between us is long overdue. Dapat ay matagal na itong naklaro pero hindi ako pinagbibigyan.

Hindi porket gusto ko sya ay hahayaan ko na lang syang pakialaman ako. I own myself hindi ibig sabihin na gusto ko sya ay ibinigay ko na rin ang sarili ko sakanya. Hindi 'yon gano'n.

"Paano ako kakalma? I was talking to your brother at hinila mo na lang ako basta! Just like what you did last time when I was talking to Tobias! What the hell was that, Kice? What the fuck is your problem!?" singhal ko sakanya.

Marahan nya lang na hinahaplos ang pulso kong hawak nya. Hindi man lang sya natinag. Nagawi ang tingin ko roon, medyo namumula 'yon dahil sensitibo ang balat ko.

I sighed heavily.

"Tell me honestly, Kice. Are you jealous?" My voice is crooked.

He shifted his position and came closer to me, but I immediately stepped back. Doon sya natigil sa paglapit.

He's unbelievable. Wala akong mapapala dito. Hindi nya rin ako bibigyan ng sagot sa mga tanong ko.

Naginit ang sulok ng mata ko dahil sa sitwasyon namin. Para akong napagod sa ginagawa kong pagtatanong. I felt pathetic and desperate to ask questions. Hindi naman dapat pero bakit ko nga ba nilagay ang sarili ko sa lugar kung nasaan kami ngayon.

Napayuko ako. Tiredness washed over me.

I can't do this anymore. It's not worth it.

"Uuwi na 'ko," saad ko sa garalgal na boses.

"What did my brother tell you?" he asked gently.

Sinalubong ko ang tingin nya. He looked defeated. Bakit nya kailangang malaman? At kung meron mang sinabi si Kaze ay nakalimutan ko na agad dahil okupado nya ang isip ko.

"Why would I tell you?" mahina kong sambit.

Marahan nya akong pinagmasdan. Hindi sya umimik at tila ba tinitimbang ang ekspresyon ko.

Escaping RealityWaar verhalen tot leven komen. Ontdek het nu