The Ocean Tail: Loving The Merman BXB

Part 4: Yuelo

Kapag nag-iisa ay madalas natatagpuan si Yue sa mga nasirang barko, sa mga lumubog na parte nito habang nangungulekta ng mga kagamitang doon lamang niya nakikita katulad ng mga kutsara, tinidor, mga alahas at iba pa. Iniipon niya ito at inilalagay sa isang kuweba upang doon iayos. Maingat siyang lumalangoy sa tubig dahil ang karagatan ay mistulang kagubatan din na maraming mga hayop na mapanganib. Nariyan ang mga pating at mga malalaking octopus na maaaring kumain at puminsala sa kanila.

Sa karagatan, ang mga pating ang pangunahing kalaban at banta sa kanilang mga kaligtasan. Kaya naman ang ilan sa kanila ay nagdadala ng mga sandata katulad ng mga sibat na gawa sa pinatulis na korales at kabibe.

Walang espesyal sa mga sirena. Wala silang mga kapangyarihan ngunit ang ilan sa kanila ay may mga kakaibang abilidad na tinataglay, mga natural na kakayahang likas sa kanilang mga katangian katulad na lamang ng bilis sa paglangoy, nakakakausap at nakakaunawa ng mga isda at iba pang lamang dagat, at ang iba naman ay may kakayahang sumakay sa alon at gamitin ito bilang depensa. Ito ang mga katangiang ipinagkaiba at iniaangat ng mga sirena sa iba pang lamang-dagat.

Ang mga sirena ay lumuluha ng mga perlas, depende sa kanilang emosyon. Kapag sila ay umiiyak ay puting perlas ang inilalabas ng kanilang mga mata. Kapag naman luha ito ng kaligayahan ay naglalabas sila ng asul o pulang perlas. Ito ang pinakamahal kung ibebenta sa itaas ng lupa.

Sinasabi rin na ang mga sirena ay may kakayahang tumupad ng kahilingan ngunit wala pang nakapagpapatunay nito. Bihira sa kanila ang umaakyat sa lupa dahil ito ay maituturing na impyerno; mapanganib at punong-puno ng masasamang nilalang. Karaniwan, sila ay nakakulong lamang sa paligid ng Liquara at hindi sila umaalis sa proteksyon ng mga alon nito.

"Hijo, ano na naman ang kinuha mo doon sa lumubog na barko?" tanong ng ina ni Yue nang makita ang anak na inilalagay ang mga napulot nitong gamit.

"Tingnan mo ito, Inay, nakikita ko ang aking sarili," ang wika ng bata at itinapat sa kanya ang salamin bagama't hindi niya alam kung ano ba ang tawag dito.

"Isang salamin iyan, anak. Iyan ang ginagamit ng mga tagalupa upang makita ang kanilang pisikal na anyo," ang paliwanag naman ng kanyang ina.

"Tapos, Inay, may nakita pa ako. Isang kuwadernong naglalaman ng mga nakakatuwang larawan," ang dagdag pa ni Yue. Ang kanyang nakita ay isang photo album na naglalaman ng mga larawan ng mga batang may paa, mga taong nakasuot ng magagarbong damit.

Namangha si Yue sa kanyang nakikita. Masyadong magandang ang mga palamuti ng mga tao sa kanilang mga katawan. "Ganito pala ang itsura ng mga tao, Inay. Nakakatuwa ang kanilang mga paa at nakakatuwa rin 'yung mga nakabalot sa kanilang katawan!" ang namamangha niyang salita na ang tinutukoy ay ang mga damit na suot ng mga tao sa larawan.

"Hijo, kapag umakyat ka sa lupa ay obligadong nakasuot ka ng ganyang bagay upang hindi ka mainitan at lamigin nang husto. Nakakatuwa ka talagang bata. Ikaw lamang yata ang batang sirena dito na mahilig manguha ng mga kagamitan ng mga tao. Mukha yatang masyado kang interesado sa kanila," ang wika ng kanyang ina.

Nangiti si Yue. "Inay, kapag puwede na akong magkaroon ng mga paa ay hahanapin ko si Itay doon sa lupa at iuuwi siya sa atin," ang wika niya na punong-puno ng pag-asa.

Ngumiti ang kanyang ina at hinaplos ang kanyang mukha. "Anak, kahit na kailan ay hindi ako hahadlang sa mga bagay na nais mong gawin. Balang araw ay lalaki ka, magkakaroon ng sariling pag iisip at desisyon. Nais kong malaman mo na kasama mo ako sa lahat ng pagkakataon. Pero sa ngayon, sa tingin ko ay masyado ka pang bata para sa mga ganyang kaisipan. Ang mga kasing-edad mo ay naglalaro lamang at ninanamnam ang sarap pagiging bata. Minsan ka lang magiging ganyang kaliit kaya hangga't maaari ay gusto kong maging masaya ka lang dahil ang iyong inosenteng ngiti ang pinakamagandang bagay na nasisilayan ko sa araw-araw," ang masayang wika ng kanyang ina. Niyakap niya ang anak at saka hinaplos ang buhok nito.

Ang relasyon nilang mag-ina ay perpekto at walang oras na hindi nila pinararammdam sa isa't isa ang kanilang pagmamahal. Para kay Yue, ang kanyang ina lamang ang kanyang natatanging kayamanan. Siya rin ang kanyang kaligayahan. Ngunit sadyang dumarating sa punto kailangan nilang maghiwalay. Noong sumapit ang ikawalong kaarawan niya ay nagpaalam ang kanyang ina.

Batid naman ni Yue na ang kanyang ina ay may karamdaman simula pa noon. Hindi na rin ito nakalalangoy nang maayos kaya madalas lamang itong nasa kanilang kuweba. Saksi siya sa panghihina ng katawan ng kanyang ina kaya wala siyang nagawa kundi ang samahan na lang ito hanggang sa huli.

Sa edad na walo ay naulila na si Yue. Paminsan-minsan, siya ay inalagaan na lamang ng malalapit na kaibigan ng kanyang ina ngunit kadalasan ay siya lamang mag-isa sa buhay. Walang naiwan sa kanya kundi ang kuwintas ng kanyang ina, isang pambihirang perlas na iniregalo ng kanyang ama noong magkakilala ang dalawa. Iningatan ito ni Yue at itinuring na kayamanan.

Masakit, ngunit kailangan niyang magpatuloy. Kailangan niyang mabuhay at maging matatag katulad ng ipinangako niya sa kanyang ina bago ito pumanaw.

Sa dapithapon ay madalas nakasampa si Yue sa batuhan, pinagmamasdan ang magandang tila paglubog ng araw sa karagatan. Tahimik lamang siya habang hinahangin ang kanyang kulay itim na buhok, malayo ang tingin sa kawalan.

Noong mga sandaling iyon ay paulit-ulit niyang iniisip kung saan siya dadalhin ng mapaglarong alon ng kapalaran. Makakayanan pa ba niya itong harapin nang nag-iisa? Para sa kanya, ang buhay ay isang mahabang paglalakbay. Isang pakikipaglaban na hindi tiyak kung paano mananalo.

Habang nakatanaw si Yue sa kawalan ay may nakita siyang isang barko na dumadaan sa kalayuan. Huminga siya nang malalim at muling tumalon sa ilalim ng karagatan.

Sa muling paglubog at paglutang ng kanyang katawan sa tubig ay makikitang binata na siya. Mahabang panahon na ang lumipas. Isa na siyang matipunong lalaking sirena na may perpektong katawan. Mabilis siyang kumilos na parang hangin sa paglangoy at nagliliwanag ang kulay pilak na buntot. Hindi maitatanggi na napaka gwapo ni Yue noong ito ay magbinata; perpekto ang kanyang ngiti at nakapanghihina ng tuhod. Ang kanyang mga mata ay medyo singkit at ang labi ay mapula.

Kapag siya ay lumalangoy ay natutulala ang kanyang mga kalahing sirena dahil sa sobrang laki ng kanyang pagbabago. At dahil na rin sa maaga siyang naulila ay mas naging matatag siya at madiskarte sa buhay.

Itutuloy.