එදා ඉඳන් ඒලියන් ව දකිද්දිත් මගෙ මූණ රතු වෙනවා. ඒ නිසා එයා දිහා බලන්න ඕනි වුණත් මං අහක බලාගන ම හිටියා. ඒකට එයා හිනාවෙද්දි මා ව පුපුරන්න වගේ.
ශිට්!
ඉන්ටර්වල් බෙල් එක ගහපු ගමන් මං වෙනදා වගේ නොඉඳ හැමෝට ම කලින් පන්තියෙන් එළියට පැනල බංකරේට දුවන් ආවෙ ඒලියන්ට අහුවෙයි කියලා.
"ආාශ්! තමුසෙ කවද ඉඳන් ද ඕයි ඔච්චර බොළඳ වුණේ!? ලැජ්ජාවෙ බෑ!" මාත් එක්ක ම දුවන ගමන් රිකී මට ඇද කළා.
"ඒත් ඉතිං කවදාවත් මනුස්ස ප්‍රාණියෙක් ව ළඟට නොගත්ත මෙයාට එකපාට්ට මෙහෙම එකෙක් ගැන කැමැත්තක් ඇති වුණා ම නොදැනි ම බොළඳ වෙනව තමා.." ක්ලියෝ කීව කතාවට මා ව එහෙම්ම ම නතර වුණා.
"මොකක්!?" මගෙ ඇස් ලොකුවුණේ ඉබේට ම.
"මොක ද ඔහොම බලන්නෙ? තා ම තේරුම් ගත්තෙ නැද් ද තමුසෙ ඒලියන්ට කැමැතියි කියල?" ෆ්ලොපී කිව්වෙ හිනා වෙන ගමන්.
"එයාට එහෙම තේරෙන්නැතු ව ඇති අනේ? ඕව ගැන දැන ගන්න අඩු ම හරි යාළුවෙක්වත් ඉඳපු එකක් යැයි.." ඇන්ඩි කීවා.
හතරදෙනා මට ඇද කරද්දි මට ම ඒක තේරුණා.
එහෙනං..,
අවුරුදු 18ක මට..,
මුල් වතාවට කෙනෙක් ගැන කැමැත්තක් ඇති වුණා ඒ කියන්නේ..
මගෙ මූණෙ හිනාවක් ඇඳුණෙ මට දැනුණු සතුට නිසා. සමාජයට මුහු වෙන්න බය වුණු මට එයින් කෙනෙක් එක්ක ම ඉන්න ඕනි වෙලා. ඉස්සරට වඩා මං විවෘත යි කියල මට හිතුණා. ඒ නිසා මගෙ සතුට වැඩිවුණා. හතරදෙනා ම ඇවිදින් මා ව බදාගත්තෙත් ඒ සතුටට ම යි.
"මැඩම් මොකෝ මේ තනියෙන් හිනාවෙන්නෙ?" එකපාට්ට ම මගෙ කර වටේට වැටුණු අත දිහා බලල ගැස්සිච්ච මං ඊළඟට බැලුවෙ ඉස්සරහ බලන් මට අතක් දාගන කියවන ඒලියන් දිහා. එයා ඇත්තට ම ගොඩක් ලස්සනයි.
මට ප්‍රශ්න ගොඩයි.
මෙච්චර ලස්සන කොල්ලෙක් ව ඇයි කවුරුත් ගණන් නොගන්නෙ?
මෙහෙම කොල්ලෙක් ඇයි මගෙ පස්සෙන් එන්නෙ?
ඒ තමා මගෙ හිතේ නලියපු ලොකු ම ප්‍රශ්න දෙක. උත්තර අහන්න හිතුණ් නැති නිසා මං එයාගෙ මූණ දිහා බලාගන කල්පනා කළා.
YOU ARE READING
LOST IN SOMEWHERE | JJK ᶜᵒᵐᵖˡᵉᵗᵉᵈ
Fanfictionමගෙ බොළඳකම.. ඔව් ඒ නිසා තමා ඒ ඔක්කොම! මිනිස්සු තෝරගනිද් දි පරිස්සම් වෙන්න. නැත් නම් අතරමං වේවි.. ... , මේ ඇත්ත ලෝකෙ, වොට්පෑඩ්වල තියන උතෝපියාව නෙවේ... ~ කිම් යොන්ග් සු ⁜ [⚠Warning : Contains strong language and phys...
