(ေလးႏွစ္ခန့္ၾကာၿပီးေနာက္)
"လာ လာ လာ ဓာတ္ပုံရိုက္ၾကမယ္"
မင္းေခါင္ ေအာ္ေခၚလိုက္ေတာ့ ကင္မရာကိုင္ထားတဲ့ မင္းေခါင္ ရဲ့အနားကို ဘြဲ႕ဝတ္စုံေတြတကားကားျဖင့္စုျပဳံေရာက္လာၾကေတာ့သည္။
ဒီေန႔က အဖြဲ႕ထဲမွာအငယ္ဆုံးေတြျဖစ္တဲ့ ခ်စ္ေသာေမာင္ တို႔သူငယ္ခ်င္းသုံးေယာက္ဘြဲ႕ယူၾကတဲ့ေန႔ျဖစ္ပါသည္။
မင္းေခါင္ ကသူ႔အနားေရာက္လာသည့္ ဘြဲ႕ဝတ္စုံထဲကိုယ္လုံးေပ်ာက္ေနသူေလးအား အသည္းတယားယားျဖင့္ဖက္နမ္းလိုက္သည္။ဘြဲ႕ရသြားၿပီမို႔ စိတ္ခ်မ္းသာေနတဲ့ ကုေဋ က အခုအခ်ိန္မွာ မင္းေခါင္ ဘာလုပ္လုပ္ျပဳံးၿပီးေတာ့ၿငိမ္ခံေနမယ့္ သေဘာမွာရွိ၏။
"ပူေနလား ေမာင္"
ေမာင္တို႔ထက္အရင္ ဘြဲ႕ယူဖူးတဲ့ မ်က္ဝန္းျပာေလးက ဘြဲ႕ဝတ္စုံဘယ္ေလာက္ပူမွန္းသိတာမို႔ ေမာင့္ႏွဖူးေပၚကေခၽြးစေလးေတြကိုလက္ကိုင္ပုဝါျဖင့္သုတ္ေပးရင္း ေမးလာသည္။
"ဟုတ္ ပူတယ္ ကိုကို၊ ေမာင္ခၽြတ္ေတာင္ခၽြတ္ပစ္ခ်င္လာၿပီ"
"အင္း ဓာတ္ပုံရိုက္ၿပီးရင္ခၽြတ္လိုက္ေလ"
"ဟုတ္"
ေခါင္ခ်ဳပ္ႏွင့္မိုးည တို႔အတြဲကေတာ့ လူႀကီးေတြပီပီ ကုေဋႏွင့္သူရ တို႔၏ မိဘေတြႏွင့္အတူအရိပ္ေကာင္းေကာင္းတစ္ခုေအာက္မွာ ဖ်ာခင္းထိုင္ေနၾကရင္းစကားစမည္ေျပာေနၾကပါသည္။
"ကဲ ကဲ ဘြဲ႕ယူတဲ့သုံးေယာက္ကိုရိုက္မယ္၊ 1 2 3 ဆိုတာနဲ႔ ဘြဲ႕ဦးထုပ္ေတြကိုမိုးေပၚေျမႇာက္လိုက္ၾကေနာ္"
"ဟုတ္ကဲ့!"
"စမယ္ 1 2 3!"
မင္းေခါင္ ေျပာတဲ့အတိုင္း သုံးေယာက္သားတေသြမတိမ္းလိုက္လုပ္ၿပီး ဓာတ္ပုံအရိုက္ခံၾကသည္။အမွတ္တရေန႔မို႔ အမွတ္တရေပါင္းမ်ားစြာကို ဓာတ္ပုံအျဖစ္သိမ္းဆည္းထားရမည္မွာ အစဥ္အလာျဖစ္သည္။
"okay ၿပီးပါၿပီ၊ ကဲ ေနပူတယ္ အရိပ္ထဲသြားၾကမယ္"
ဓာတ္ပုံရိုက္ၿပီးတာနဲ႔ လူႀကီးေတြထိုင္ေနၾကသည့္ အရိပ္ဆီကို တစ္ခ်ိဳးတည္းေျပးၾကေတာ့သည္။
YOU ARE READING
မောင့်မျက်ဝန်းပြာ (COMPLETED) ေမာင့္မ်က္ဝန္းျပာ
Romanceချစ်သောမောင်💙 ညှို့မျက်ဝန်း💙 ခ်စ္ေသာေမာင္💙 ညႇိဳ႕မ်က္ဝန္း💙
