Guilty _'*'_ Park Chanyeol

15

Gözlerimi aralarken bulanık görüş alanım yüzünden tekrar kapattım gözlerimi. Kısa bir süre böyle durduktan sonra derin bir nefes aldım ve gözlerimi araladım. Gözlerimi odada gezdirirken kaşlarım çatıldı.

Burası benim odam değildi

Yataktan kalkarken odanın kapısına doğru ilerledim. Kapıyı açıp etrafa baktım. Sol tarafım da kalan koridorun devamı yoktu. Sağ tarafım da kalan koridor da yürürken televizyonun sesini duyabiliyordum.

Televizyon sesinin geldiği odaya girecek iken diğer odadan yemek kokuları geliyordu. Ve açılan çekmece sesleri. Hangisin de Chanyeol vardı, onu bilmiyordum. Dahası, Chanyeol burda mıydı, onu bile bilmiyordum.

Yemek kokusu gelen odanın kapısını açarken bir kaç adım ilerledim. Siyah saçlı, uzun boylu ve geniş omuzlu çocuk bana dönerken onu hastane de gördüğümü hatırladım.

Yüzüne hafif bir gülümseme yerleştirirken yorgun görünüyordu "günaydın"

"Günaydın" ona bakmayı sürdürürken tavanın içindekileri karıştırdı ve bir bez alıp ellerini silerken bana tekrar döndü ve bedenini tezgaha yasladı.

"Seninle hastane de karşılaşmıştık, değil mi?"

Başımı olumluca salladım "evet" gözlerimi mutfakta gezdirsem de tekrar bana bakan gözlere döndüm.

"Tanışmamıştık. Ben Oh Sehun"

"Kim Lily"

"Yabancı mısın?"

"Kısmen, melezim"

Başını olumluca salladıktan sonra tavaya baktı. Tahta kaşığı alıp karıştırmaya başlarken bana bakmadan konuşmaya başladı "Chanyeol karşı odada. Dün gece araba da uyuya kaldığın için getirmiş seni eve"

Bir şey demeyip kapıyı arkamdan kapattım ve diğer odanın kapısını açtım. Chanyeol tekli koltuğa oturmuş, televizyon izlerken bana döndü.

"Günaydın Lily"

"Günaydın"

Onun sesinin aksine daha soğuk çıkan sesim ile karşısında ki tekli koltuğa oturdum.

"Beni uyandırmalıydın"

"Denedim. Ama uyanmadın ve bende senin evini bilmiyordum. Saatlerce uyanmanı bekleyemezdim"

Ellerim ile yüzümü sıvazladım. Eve gitmek istiyordum. Bu evin havasını sevmemiştim. Bu evde insanı boğan bir şey var gibiydi. Ya da beni rahatsız ediyordu sadece. Her şekilde, sevmemiştim ve eve gitmek istiyordum.

Ellerimi yüzümden çekerken etrafa göz gezdirdim eşyalarımı bulabilme ümidi ile. Eşyalarımı göremeyince Chanyeol'a döndüm.

"Eşyalarım nerde?"

"Girişte"

Başımı olumluca salladıktan bir kaç saniye sonra ayağa kalktım. Chanyeol kafasını kaldırıp bana baktı.

"Ne oldu?"

"Eve gidicem"

"Kahvaltı ettikten sonra ben seni bırakırdım"

"Sağol ama gerek yok"

"Kahvaltı hazır"

Sehun'un sesini işitirken gözlerim kapıya döndü. Sehun kapının girişinde durmuş bize bakıyordu. Chanyeol gözlerini Sehundan çekip bana çevirince bende ona döndüm.

"Hadi"

Kısa bir bakışma'nın ardından huysuzluk yapmama kararı alıp başımı olumluca salladım. Chanyeol gülümseyerek ilerlerken Sehun çoktan mutfağa gitmişti. Bende Chanyeol'ün arkasından takip edip mutfağa girdim ve yuvarlak masanın etrafına dizilmiş olan sandalyelerden birini çekip oturdum.