HAFIZA

Bölüm 19

Arkamı dönüp yürümeye başladım. İnsanlara fazlalıkmıydım? Gerçi bu bacakla nolacaktı ki? Ferdi benim yüzümden öldü. Belkide ben olmasam o sığınaktan çıkmamış olacaklardı, içeriye taşıyıcı dalmayacaktı, hepsi yaşıyor olacaktı...

İnsanlara belamıydım?

"Asır bey nereye?!" diye bağırdı mine hemşire arkamdan. Daha hızlı yürümeye başladım. Yük olmak, dert olmak istemiyordum.

"Asır bey bekleyin lütfen!"

"Mine git!"

"Bacağınız bu haldeyken nereye gidiyorsunuz?"

Duraksadım, arkamı dönüp mineye ve arkasındaki yaşlı adama baktım. "Defim beyi dinle al onuda git." dedim kafamla arkadaki yaşlı adamı işaret ederek

"Sizsiz bir yere gitmiyoruz!"

"Ferdi benim yüzümden öldü! Ben olmasaydım belkide sığınaktan çıkmak zorunda kalmayacaktık!"

"Ha şunu bileydin." dedi yaşlı adam

"Defim bey yeter!" dedi mine hemşire arkaya doğru bakarak

"Ne yalan mı? Başımıza bela oldu, ekipten 2 kişi aldı. Onun yanında ölümeyemi gitmemi bekliyorsun?"

"Ben elimden geleni yapmaya çalıştım." dedim kısık sesimle

Gözlerim dolmaya başlamıştı.

Mine hemşire yaşlı adama doğru yürüyüp yakasından tuttu.

"Bana bak yaşlı bunak! Eğer bir daha hiç bir halta yaramamana rağmen biriyle ilgili kötü konuşursan" elindeki neşteri boynuna dayadı. "Seni öldürürüm! Bu Allah'ın cezası yerde kimsede beni tutuklayamaz anladın mı?"

Yaşlı adamın şaşkınlığının aynısı bendede vardı. Beklemiyordum. Elimin tersiyle gözyaşımı silip hareketlendim.

"Mine sakin ol." dedim ona doğru yaklaşarak

Hızla bana dönüp dibimde bitti.

"Sende yük olma saçmalıklarını bırakta çıkış yoluna arkamızda kurtulmayı bekleyen insanlarla gidelim!" dedi kadın sinirle

"Tamam, lütfen sakin ol." dedim iki elimi teslim olmuş gibi kaldırarak

Genç kadın sinirle bir odaya daldı. Sanırım hala malzeme arıyordu.

"İkinizde gerizekalısınız!" dedi yaşlı adam sinirle

"Bir işe yaramaya başladığınızda bu konuyu konuşuruz." dedim adama tek kaşımı kaldırarak

"Ameliyatını benim yapacağımı unutuyorsun sanırım ha?" dedi adam alayla

"Tehtid mi ediliyorum?" dedim sırıtmaya karşılık gülümseyerek

"Edersem napabilirsin ki?" dedi ellerini cebine koyarak

"Doğru, ben birşey yapamam ama" dedim derince nefes vererek "Mine hemşire birşeyler yapabilir."

"Ona mı güveniyorsun?"

"Size mi güveneyim?"

"Baştada dediğim gibi, ikinizde gerizekalısınız."

"Bunu sizin demeniz çok ironik." dedim kapıya yönelerek. Bu adamla muhabbete girmek istemiyordum.

"Mine?"dedim suçunu kabullenmiş çocuk gibi kapının bitişiğinde

" Efendim? "

" Küsmüyüz? "

" Özür dilerim. "dedi beklemediğim anda" Terbiyesizleşmek istemezdim. "

" Terbiyesizleşmedin, haklıydın."dedim gözlerimi yere dikerek

" Ameliyat zamanı"dedi genç kadın

Gözlerimi ona dikip kaşlarımı çattım.

" Hemen mi? Ama eşyalar? "

" Narkozunuzda dahil herşeyi tamamladık. "dedi gözlerindeki ışıltıyla

Elindeki şişeyi havaya kaldırıp salladı.  Bir elinde neşter bir elinde küçük bir şişe ve omzunda hasta elbisesi...

" Ciddi misin? "dedim sevinçle

" Siz kendinizi hazırlayın, bizde burayı hazırlayalım. "

Elindeki hasta elbisesini elime doğru fırlattı ve odadan dışarı adımladı. Sanırım kurtuluyorum ve artık bir işe yaramaya başlayacağım. Geç olup olmaması umrumda değil...