Bölüm 12

125 40 9
                                    

Kapı kolunu bırakıp odaya koştum. İçeri girdiğim gibi kapıyı kapattım. Odada ışık vardı bu yüzden feneri kapatıp saklanmaya karar verdim. 'Ben buradayım' demeye gerek yoktu.

Yere düşmüş sedye ve üstünde naylon bir örtü vardı. Koşarak sedyenin altına girdim ve naylonu görünmeyecek şekilde üstüme çektim. O sırada gıcırtılı bi ses geldi. Beşinci odanın kapısı açılıyordu...

Elimi ağzıma götürüp sesli nefes almamaya çalıştım. Nolur yanıma gelsin. Diğerleri olmaz...

Telsizden çıkan sesle gerilmem arttı. Ferdi konuşmaya çalışıyordu. Düğmesine basmama rağmen kapanmayan telsizi altıma alıp üstüne iyice yüklendim. Boğulu ses çıkarıyordu hala ve taşıyıcının sesi kesilmişti.

Yanıma gelmedi. Ses yoktu ve neredeyse 4 dakika olmuştu. Artık çıkmam gerekti.

Sessizce çıktım sedyenin altından. Yavaş adımlarla kapıya yöneldim. Bacağımı tuta tuta vardığım kapının önünde derince bir nefes alıp kendimi hazırladım, artık çıkmam gerekti.

Kapının kolunu yavaşça indirip kafamı kapıdan dışarıya çıkardım. Koridoru iyice kontrol ettim. Kimse yoktu.

Dışarı çıkıp karşımdaki odaya koştum, Mine hemşirenin girdiği odaya.

"Mine hanım?!"

"Burdayım!" dedi kadın elini dolabın kapısından dışarı çıkararak

"Gelebilirsin, yok kimse. Defim beye bakmalıyız."

Kadın yerinden çıkıp hızlıca yanıma ilerledi.

"Ferdi bey telsizden anons yaptı."

"Biliyorum." dedim kapıdan çıkarak

Arkamdan gelen kadınla defim beyin odasına girdik gizlice

"Dedim bey?"

Ses yoktu.

"Defim bey?" dedim tekrar ederek

Öksürerek üst üste olan tozlu perdelerin içinden çıkan adam yüzünden korkup geriye adımladık.

"Buradayım!" öksürmeye devam ediyordu. Mine hemşire adamın yanına koşup onu perdelerin içinden çıkardı. Bende yanlarına gidip elimden geldiğince yardım etmeye çalıştım.

"Kat 4'e geçsek iyi olacak." dedi mine hemşire

"Olmaz! Ferdi bey ve defne hanım yok hala ortada." dedim onaylamayarak

Telsizi tekrar ayarlayıp konuşmaya başladım.

"Ferdi bey? Defne hanım?"

Bir süre ses gelmedi. Benden sonra hem defim bey hemde mine hemşire anons geçti kendi telsizlerinden.

"Bir daha anons geçicem bekleyin." dedim telsizi tekrar dudaklarıma götürerek

"Millet iyimisiniz?"

"İyiyiz." dedi ferdi bey

Ses vermişlerdi ve herkes gözle görünür derecede rahatlamıştı.

"Burada kimse yok." dedim durumu açıklayarak

"Bizde kimseyi bulamadık yanınıza gel-"

"Ferdi bey?" dedi mine hemşire kendi telsizine doğru

"Yard- ed-"  ses kesiliyordu. Dedikleri anlaşılmıyordu.

"Noluyor? Nerdesiniz?" dedim tekrar anons yaparak

"Diğer koridora gelin! Defne!"

Defne hanım...

HAFIZAWhere stories live. Discover now