ရနေကြကိုယ်သင်းနံ့နှင့် သူအမြဲသောက်နေကြရေခဲတောင်ဆေးလိပ်အနံ့ကထွေးကိုမည်သူဆိုတာသိစေနိုင်သည်။
ယခုလောလောဆယ် သူကိုစကားလည်းမပြောချင်။မျက်နှာချင်းလည်းမဆိုင်ချင်ပါ။ တကယ်ဆို သူကိုဒေါသထွက်နေတာအမှန်။
အရင်ဘဝတုန်းကလည်းမင်းဘုန်းဟာရည်းစားတောင်မထားခဲ့ဖူးပါ။ခုဘဝထွေးတွင်လည်းသူပထမဆုံးရင်ခုန်မိခြင်းကသည်လူ့ကိုသာ။
ဒါကိုပင်သူကကိုယ့်ကိုသစ္စာမဲ့ခြင်းကိုတော့သေအောင်စိတ်ဆိုးမိပါသည်။
ထွေးလည်းသူ့ကိုယ်လုံးကြီးကိုရှောင်ကာထွက်လာခဲ့လိုက်သည်။
အနဂ္ဂမောင်တစ်ယောက်အံ့သြရပါသည်။တစ်ဆက်တည်းမှာပင်သူသိလိုက်သည်။ သူနှင့်ရီရီကိုမြင်၍သူစိတ်ဆိုးနေသည်သာဖြစ်မည်။
တကယ်ဆိုအဖြစ်အပျက်ကဒီလို။
ကိုယုမောင်နှင့်သူ့စာရေးလေးက အောက်ထပ်ကို ဆင်းသွားတာ။ သူတို့မသွားခင် ဘိလပ်ကပြန်ရောက်လာသောရီရီက ကိုယုမောင်ဆီဝင်လာတာ။
သူနှင့်ကလဲအရင်ကအကြောင်းတရားလေးတွေရှိနေတော့စကားပြောမိကြရင်းက သူကပြန်မည်အပြု စီးလာသော ဘိလပ်ကဝယ်လာတယ်ဒေါက်ဖိနပ်က ခြေချော်၍လဲကြမည်အပြုသူဝင်ထိန်းပေးရုံသာ။
ဒါကိုထွေးမြင်သွား၍အထင်လွဲသည်ထင်ပါသည်။
"ထွေး ခဏလေထွေးရယ်။ကိုယ်ရှင်းပြမယ်"
"မလိုပါဘူး"
ထွေးက လမ်းလျှောက်မပြတ်သာပြန်ပြောသည်။သူကိုလည်းလှည့်မကြည့်။ထွေးသူကိုအခုလောေလာဆယ်မကြည့်ချင်သေးပါ။
"ေထွး ကိုယ်ပြောတာနားထောင်နော်မဟုတ်ရင်ကိုဒီနေရာမှာတင်ထွေးကိုဖက်နမ်းမှာ"
အနားနားကပ်ကာပြောလာသောထိုလူကိုထွေးကုတ်ဖဲ့သာဆွဲပြစ်လိုက်ချင်သည်။
ဒါသပ်သပ်လူကိုသူ့ဗလအားကိုးနဲ့အနိုင်ကျင့်တာ။ ဘေးနားကလူဇော်ကလည်းကိုယ်ခြေလှမ်းရပ်တော့သူပါလိုက်ရပ်သည်။
"လူဇော်အရင်ပြန်နှင့်လေ။ထွေးကို ကျုပ်အပြင်ခဏခေါ်သွားစရာရှိလို့"
YOU ARE READING
ချစ်သော "ထွေး" (Complete)
Romance"ထွေးမြို့အုပ်မင်းကတော်မလုပ်ချင်ဘူးလားဟင်" "မျက်နှာရူးမြို့အုပ်မင်း"
💜Part 18💜
Start from the beginning
