"Öyle o. Pek bir şey yemez."

"Hâlâ o gün beni sevdiğini düşünüyorum. Benimle gurur duyduğunu. Bana şefkatle dokunduğunu. Ne kadar aksi hareketleri olsa da babam beni o gün sevmişti."

Kadın önündeki ajandaya bir şeyler karalarken konuşmuştu.

"Peki ya Ahmet Özmen?"

Kadının bambaşka şey sormuş olması ile somurtarak önüme döndüm. 'Evet seni sevmiş.'demeliydi ama dememişti. Onun demesine gerek yoktu. Biliyordum, babam beni o gün sevmişti.

"Ona dair tek bir anım var. Onda da beni kucağına oturtmuş, icadımla ilgilenmişti. Beni sevmişti ama bu beni çok da mutlu etmemişti çünkü o, benim için yabancı bir amcaydı."

*****

Bir insanın özellikle de bir kızın kahramanı kim olurdu? Babası..

Ancak benim kahramanım yoktu. Benim bir tane ilacım vardı. Karan...

Telefonda kiminle konuştuğumu bilmiyordu, ne konuştuğumu bilmiyordu ve hatta neler döndüğünü bile bilmiyordu.

Bu bilinmezliğin içinde gözleri o kadar çok şey söylüyordu ki ayakta durabilmemin sebebi oluyordu.

Vücuduma yayılan  sıcaklık her saniye artarken hemşirenin bana seslenmesi bir uğultudan ibaretken gerçek dünyaya dönmüştüm.

"Ameliyatını yapmam gereken İstanbul'daki hastanın bilgilerini bana atar mısın?"

Hemşirenin, zaten suskun olan Karan'ın ve telefonun ucundaki profesörün donup kaldığını hissederken güçlükle konuşmuştu. Şaşırdığı çok belliydi.

"Hiçbir şey olmamış gibi boşverip başka bir ameliyata mı girmek istiyorsun?"

Onun sesindeki şaşkınlığın aksine benim sesim oldukça netti.

"İkisi de benim zaafım değil profesör. Ben kinci biriyim. Bu yüzden ne halleri varsa görsünler. Hatta sana teşekkür ederim. Şimdi hasta bilgilerini gönderiyor musun?"

Birkaç saniyelik sessizliğin ardından konuşabilmişti.

"Onun ameliyatı çoktan başladı."

İşte bu olmamıştı. Benim bir hastaya ve ameliyata ihtiyacım vardı.

Yine de güzel bir haberdi. En azından dinlenebilecektim.

"Güzel. O zaman ben evime dinlenmeye gidiyorum. Patron'u da Mavi'den alırım. Oğlumu özledim."

Oldukça neşeli çıkan sesim oyunculuğumu bir kez daha öne sürerken profesör tam da beklediğim gibi yaptı.

Ağıma düştü.

"Aslında başka bir hasta var."

Kendisini kandırıp birine yardıma gideceğimi düşünmesi sebebiyle bana yeni bir hasta çıkartırken düz bir tonda onayladım onu.

Bilgileri telefonu kapattığım gibi göndermesiyle İstanbul'da olacak olan ameliyat için kısa bir zamanım vardı.

Karan'a döndüm.

Bir Ege Masalı Where stories live. Discover now