When Angel Run Into the Devil (COMPLETED)

PART XXXII: THE TRUTH

"What did you say?" pagtatakang tanong ni Devi kay Devian
"May dapat kang malaman anak." usal ng Mom ni Devi
"Alam kong maraming gumugulo sa isipan mo ngayon." dagdag pa nito
"6 years ago...I've meet a girl. Nasa tabi siya ng dagat walang malay." usal ng Mom ni Devi dahilan na naging curious siya
Naalala ni Devi ang sinabi ng pamilya ni Angel nung nainvolve nga si Angel sa isang aksidente kung saan nahulog ang taxing sinasakyan niya sa tulay at inakalang patay na ito.
"Agad namin siyang dinala sa ospital nun. And luckily she survived. Kaso nga lang she's been in commatus. Wala kaming identity na nalaman about her kaya we take a good care to her. Ako ang nag-aalalaga at nagbabantay sa kanya nun." paliwanag ng Mom ni Devi
"Ngunit, habang binabantayan ko siya may napapansin ako sa kanya. Unti-unti lumalaki ang tiyan niya. At dun ko lang nalaman na she's pregnant."
"Nung nalaman ko iyon, mas lalo ko pa siyang inalagaan. Hangga't patuloy na lumalaki ang tiyan niya commatus parin siya. Sobrang tapang niya kasi di parin siya tumitigil sa paghinga. Siguro alam niya na may bata sa sinapupunan niya kaya lumalaban siya."
"Hahhaha" masayang sabi ng Mom ni Devi habang may luha na pumapatak mula sa kanyang mga mata
"Ang tapang-tapang ni baby Devian dahil di rin siya bumitiw sa sinapupunan nv Mom niya. Hangga't sa...buwan na ng kapanganakan niya...Commatus parin siya nun...kaya ang ginawa namin ay...we perform Cesarian to her para makuha ng ligtas si Devian."
"I'm so thankful kasi matapang si Angel di siya sumuko. I take a good care of baby Devian. Hangga't sa isang araw...nagising narin siya. Dun ko siya nakilala."
"I am Angel"
"Mahina niyang pakilala sakin nun."
"Masaya ako kasi kahit nagkacommatus siya naaalala niya parin ang mga nangyari sa buhay niya. Kinuwneto niya ang lahat sa akin. Lalo na about sa taong minahal niya."
"I never thought na, Ikaw pala ang tinutukoy niya."
"Hindi ko kaagad sinabi sa kanya na, may anak siya...Pero later on sinabi ko rin sa kanya ng dahan-dahan."
"At first, di siya naniniwala. Di niya matanggap. Lalo pa't ang pagkakaalam  niya ay isa lang siyang estudyante na maraming pangarap sa buhay niya at sa pamilya niya."
"Umiiyak siya nung nalaman niya na may anak na siya. Palagi niyang sinasabi na gusto na niyang umuwi dahil baka nag-aalala na ang pamilya niya. Pina-intindi ko sa kanya ang lahat at di pa iyon nagsink-in sa utak niya." malungkot na sabi ng Mom ni Devi samantalang si Devi ay lumuluha na
"Hangga't sa pinakita ko si baby Devian sa kanya, mangiyak-ngiyak siya nun, nung una niyang kinarga ang anak niya. Nang mahawakan niya ito ay agad niya itong kiniss sa lips. Matapos niya yumg gawin ay napahagulhol nalang siya sa iyak." patuloy na paliwanag ng Mom ni Devi habang umiiyak
"Anong pangalan niya?"
"Tanong ni Angel sakin nun. Sabi ko sa kanya, wala pa siyang pangalan dahil sa inaantay namin na magising siya, at siya ang magbigay ng pangalan sa anak niya."
"Devian...Devian ang pangalan niya.Hehehe"
"Masayang sabi ni Angel sa akin. Ika ko sa kanya, kay gandang pangalan. Napaisip ako bakit kaya yun ang binigay niyang pangalan sa anak niya. Hehehe yun pala dahil, Devi ang pangalan ng ama nito" iyak na sabi ng Mom ni Devi
"Hangga't sa tuluyan na ngang gumaling si Angel. Nagkasundo kami na ako mag-aalalaga kau Devian, dahil hindi niya raw alam kung paano sasabihin sa Pamilya niya na, may anak na siya. Pagkatapos niyang mawala ng ilang buwan."
"She also decided, na, huwag naming ipaalam kay Devian na siya ang tunay na Mama niya. Araw-araw, pumupunta si Angel sa bahay para madalaw ang anak niya. Huhuhu" hikbi nitong sabi
"Anong----pinagsasabi niyo?" hikbi na tanong ni Devi
"Nangako ako kay Angel nun na, wag sabihin kay Devian na, hindi siya ang mama nito..pero...Sinabi ko rin kay Devian sa huli. Bagkus, tinago naming dalawa ni Devian na alam na niya talaga na si Angel ang mama niya. Masaya ako kasi naunawaan ni Devian ang mga sinabi ko sa kanya kahit alam niya ng si Angel ang mama niya at patuloy niya parin itong tinatawag na Ate."
"Masaya ako kasi, naunawaan ni Devian ang kalagayan ng Mom niya kahit 6 years old palang siya."
"Huhuhuhu" hikbi ni Devi
"Tama na...tama na...please..." ika ni Devi
"Kaya nung, nabasa ko ang sulat ni Angel na ipapaubaya na niya si Devian sa akin sobra akong nasaktan. Lalo pa nung nabasa ko sa sulat niya na kailangan ko din daw alagaan ang sarili ko."
"Kasi alam niyang may sa sakit ako puso. Sabi niya magpacheck-up daw ako sa...sa isang magaling na doctor...na kilala niya. At dun ko na nabasa ang, pangalan mo anak.huuuuu"
"Sinabi niya rin sa sulat na, hindi ako nagkamali ng batang inalagaan, dahil...huuuu...dahil apo ko raw si Devian. Dahil anak ko raw...ang ama ni Devian." iyak nitong sabi
"Diko alam kung paano ka niya nakilala. Diko alam na, ikaw pala ang lalaking minahal niya ng sobra. Huhuhu. Diko alam na, ikaw pala ang dahilan sa tuwing umiiyak si Angel. Diko alam na, anak ko pala ang lalaking tinutukoy niya."
"Dahil sa pagkakabigla ko...huuuu..inatake ako sa puso...kaya nam----" naputol na sabi ng Mom ni Devi ng napahawak ito sa kanyang puso
Mabilis na tumakbo si Devi palapit sa Mom niya.
"Tama na okay..." kalma na sabi ni Devi sabay na inalalayan ang Mom niya na mahiga ng maayos
"I'm so sorry my son." ika ng Mom ni Devi
"Tama na...magpahinga kana" usal ni Devi
Samantalang ang lahat ng tao sa loob ng room ay napapaluha nalang matapos marinig ang mga kwento ng Mom ni Devi.
"Please...bring back Devian's mother. Ibalik mo ang ina ng anak mo." usal mg Mom ni Devi habang hinahawakan ang kamay ni Devi.
Nang marinig iyon na Devi ay napahagulhol nalang siya sa iyak. Samantalang ang Dad ni Devi ay panay naman ang paghahaplos nito sa kanyang likuran.
"So...ikaw ang Papa ko?" iyak na sabi ni Devian na ngayon ay nakatayo sa tabi ni Devi
"Yes baby, he's your father." mahinang sabi ng Mom ni Devi
Nang tignan ni Devi si Devian ay dahan-dahan siyang lumuhod para matignan si Devian ng maayos. Hinaplos ni Devi ang ulo ni Devian. Hinawakan niya ang mga maliloit nitong kamay.
Tinignan niya ito at agad siyang nagbitiw ng isang ngiti pagkatapos ay agad na niyakap ang anak.
"Huhuhu..hu....Di ko alam..." hikbing saad ni Devi habang yakap-yakap si Devian
________________________
Nakaupo ngayon si Devi sa table ng office niya habang nakaharap sa wall glass at nakatingin sa nagsisidaanan na sasakyan sa labas sabay inom niya sa isang can of beer.
Iniisip niya kung papano intindihin ang mga pangyayari na nalaman niya.
Nang bigla nalang may kumatok sa pintuan. Agad niya itong binuksan and it was Devian his son.
Pinaupo niya ito sa sofa at siya naman ay sumandal sa kanyang table habang nakatingin kay Devian.
"Kuya Devi" ika nito and Devi just nodded his head
"Can I call you..Dad?" imbit ni Devian
Agad uminom si Devian ng can of beer at matapos niya itong lunukin ay nagbitiw siya ng matamis na ngiti sa anak niya. At lumapit siya nito at lumuhod sa harapan.
"Oo naman. You can call me your dad. Kasi ako naman talaga ang Papa mo. Kaya wag mo na akong tawaging kuya Devi." ngisi nitong sabi habang nakahawak sa dalawang balikat ng bata at sabay na niyakap ulit ng mahigpit
"Bakit ka naparito? Di kaba makatulog?" tanong ni Devi sa anak
"Binabantayn ko kasi si Mommy eh..at nakatulog na siya...at naisipan kong kausapin ka" ika nito dahilan na natawa si Devi dahil sa parang matanda na itong magsalita
"Bakit mo ako gustong makausap?" usal ni Devi na nakangiti
"Yung panda bear na ipapabigay mo sana sa babaeng mahal mo, is she my Mom Angel?"
"Oo.Tama ka. Para yun sa kanya."
"Bakit dimo sinabi sa akin nun?"
"Actually, I was about to tell you that."
"Kuy---Ay..Daddy?"
"Ano yun?"
"Can you bring my ate...ay...My mommy Angel back?"
"Oo naman. I will. Gagawin ko yun."
"Sa tingin ko, mahal na mahal ka rin ni Mommy Angel...kasi...dinala niya ang panda bear mo. Yung panda na kasing laki ko"
"Talaga?" malungkot na saad ni Devi ng bigla nalang umiiyak si Devian at niyakap si Devi ng mahigpit
"Huhuhuhuuuuu" hikbi ni Devian
"Why are you crying?" tanong ni Devi
"I never got to call ate Angel my Mom. Huhuhu" hikbing sabi nito dahilan na hinigpitan din ni Devi ang pagkakayakap sa anak niya
"I miss her...huuuuu...Namimiss ko na ang ate Angel ko. Ang mama ko huuhuhu"
"Shhhhh" imbit ni Devi
"I will find her no matter what...kaya wag ka ng umiyak" usal ni Devi sabay hinahaplos ang likuran ng anak
"Huhuhuhu.. I miss her.. "
Patuloy na iyak ni Devian. Hangga't sa nakatulog na ito. Pinahiga ito ni Devi sa kanyang folding bed at kinumutan.
"Paano mo ba natiis na tawaging ate ang sarili mong mama kahit alam mo na, na siya ang Mama mo?" tanong ni Devi kay Devian na ngayon ay mahimbing ng natutulog
"Ang tapang mo pala...tulad ko." ika naman ni Devi sabay hinalikan sa noo ang anak niya
Agad nang tumayo si Devi at bumalik sa table niya at agad na ininom ang can of beer na di niya natapos kanina.
Patuloy niyang pinagmamasdan ang mga nag-iilawang mga buildings at mga tumatakbong sasakyan.
"Paano rin kaya nagawa ni Angel na tiisin ang mga pangyayaring ito?"
"Talaga palang...nasira ko ang buhay niya..kaya...ganun lang siya kagalit sa akin."
"Sinira ko pala talaga ang buhay niya."
"Paano na yan, siya na ang lumalayo sa akin."
"Paano na...ano ng gagawin ko?"
"Saan ba kita hahanapin Angel?"
"Ano bang gagawin ko para mapatawad mo ako?"
Mga katanungan ni Devi sa kanyang isipan sabay na umiinom ng beer at sabay ring tumutulo ang mga luha sa kanyang mga mata.

~ TO BE CONTINUED ~