'ခစ်..ခစ်...ပါပါး..ကရို..ကရို.....'
'ဟား...ဟား....ရှိုင်းခ...ပါပါးကိုရယ်တယ်ပေါ့..လာပြီကွာ.....'
'ပါပါး...တိုတို့ကိုရိုက်ရီုက်.....'
'အံမယ်..မင်းလေးကအကိုကိုပြန်တိုင်နေတယ်..သားလေးနော်...ပါပါးရှင်းခစီလာရမလား...'
'ခစ်...ရာနဲ့...'
'လူဆိုးကြီးလာပြီဗျာ...ပြေးထားမှလွတ်မယ်နော်...ရား......'
'ပါပါး.....'
'ခစ်..ခစ်...ခစ်...ဟီး.......'
.
.
.
.
ကျွန်တော်အလုပ်ကနေပြန်လာတော့ ခြံထဲကားရပ်တည်းကတခစ်ခစ်ရယ်သံတွေကအိမ်ထဲမှာလှိုင်လို့...
'ဒီသားအဖတွေဘာတွေသဘောကျနေတယ်မသိ......ဟင်း.....'
'ခရေ...သားတို့ရေ....ဖေဖေပြန်လာပြီဟေ့....'
အရင်တုန်းကကျွန်တော်အသံပေးလိုက်တာနဲ့ပြေးထွက်လာပြီးကျွန်တော့်ကိုစီးကြိုတတ်တဲ့ ခနဲ့ကလေးတွေက ဒီနေ့တော့ ကျွန်တော့်စီရောက်မလာ......
'ခ....မောင်လာပြီလေ....ရှိုင်းခ..ရှင်းခ.......'
ဒုတိယတကြိမ်အသံပေးပေမဲ့လည်းလျစ်လျူရှုခံရမြဲ...
နောက်ဆုံးကိုယ်ကမနေနိုင်တော့ဘဲ သူတို့ရှိရာစီဘဲလိုက်သွားရတော့တာပေါ့.....
ဧည့်ခန်းထဲရောက်တော့ တွေ့လိုက်ရတာက ကျွန်တော်မှာအမောကိုစို့လို့...
ကိုယ်ဝန်သည်ခက မျက်လုံးအဝတ်အုပ်ပြီးမမြင်မစမ်းနဲ့ခုံကြားထဲတိုးပြီး ကလေးတွေနဲ့ဆော့နေလေရဲ့...
'ဟား..ဟား...လာပြီနော်....ပါပါးလာပြီ...ဘယ်မှာလဲပေါက်စတွေ...ပါပါးမိရင်မလွယ်ဘူးနော်....'
'ခစ်...ခစ်......'
'ခ....!!!'
အသံကိုစောင့်ပြီးခေါလိုက်တော့မှ သူလေးကအလန့်တကြားမျက်လုံးကအဝတ်စကိုဖြေပြီး
'မောင်....ပြန်လာပြီလား...'တဲ့.....
'မင်းအဲ့တာဘာလုပ်နေတာလဲ..??'
![](https://img.wattpad.com/cover/280250625-288-k376321.jpg)
YOU ARE READING
Slaves of Love (အချစ်ရဲ့ကျေးကျွန်များ)
Romanceအချစ်ဆိုတဲ့ဝေါဟာရအနောက်မှာအတ်တတွေ အမုန်းတွေ သဝန်တိုမှုနဲ့ ရန်ငြိုးဖွဲ့ကလဲ့စားချေမှုတွေဆိုတာဟာ အလိုလိုကပ်ပါလာတတ်တယ်လေ... တို့နေထိုင်တဲ့လောကကြီးမှာတော့ လူသားဆိုတဲ့ ကြိုးဆွဲရုပ်လေးတွေဟာ ကံကြမ္မာဆိုတဲ့အရှင်သခင်ရဲ့ လက်အောက်မှာ သူလိုရာ စေစားရာနောက်လို...
Chapter45(Unicode)Final
Start from the beginning