Slaves of Love (အချစ်ရဲ့ကျေးကျွန်များ)

Chapter41(Unicode+Zawgyi)

'မောင်ရေ.....'

'..........'

'မောင့်......'

'............'

'မောင်ရေလို့...ဟာ...ဘာလို့ပြန်မထူးတာလဲ...??'

တစ်ခါခေါမရ..နှစ်ခါခေါလည်းပြန်မထူး...သုံးခါလောက်ကြတော့အမောင်ခတစ်ယောက်စိတ်ကတိုချင်လာပြီ...

တီဗီကနေလာနေတဲ့ကာတွန်းကားကို ခြေနှစ်ဖက်ဆင်းရင်းကြည့်နေတဲ့အမောင်ခ....

အခုဆို ခတစ်ယောက် အိမ်ပြန်ရောက်ပြီးမောင့်ရဲ့ဂရုစိုက်မှုနဲ့ကြင်နာမှုတွေ..အချစ်တွေ.အနမ်းတွေနဲ့ပျော်မွေ့နေတော့တာပေါ့လေ...

ကြီးမေကတော့ ရွာပြန်သွားပြီ....ကျွန်တော်နဲ့မောင်ချစ်ကြည်နူးတစ်တီတူးနေတာမကြည့်နိုင်တော့ပါဘူးဆိုတဲ့အကြောင်းပြချက်နဲ့ပေါ့...

ရွာမှာတရားစခန်းဝင်မဲ့ကြီးမေကိုလည်းတားလို့မကောင်းတော့ အင်းသာပြောပြီးပြန်လွှတ်လိုက်ရတာ...

စိတ်ထဲတော့တကယ်မကောင်း...

ကလေးလေးကိုခလွယ်ကတည်းက အခုချိန်ထိတစ်ခုခုဆိုဘာရယ်မဟုတ်စိတ်အားငယ်တတ်တာအကျင့်လိုဖြစ်နေပြီ...

ခအနားမှာမောင်ရှိနေတယ်ဆိုတာသိလည်းကြီးမေကိုလည်းရှိစေချင်သေးသည်..

ကြီးမေကတော့ ခကလေးလေးမွေးခါနီးကျပြန်လာမယ်ပြောပါတယ်...ဒါပေမဲ့လည်း...ဟင်း...

ထားပါ....မောင်ကခအနားမှာအချိန်ပြည့်အချိန်ပေးပြီးနေပေး..အဖော်လုပ်ပေး..ဂရုစိုက်ပေးတော့ တကယ်ကိုပျော်ရပါတယ်...

သူ့ကိုလည်းအရမ်းချစ်မိပါတယ်...

ဒါပေမဲ့ခုတော့မဟုတ်ဘူး...

ခုတော့ သူ့ကိုစိတ်တိုတယ်..ဟွန့်..

ဘာလို့ဒီလောက်ခေါနေတာတောင်သူ့အနားမောင်တစ်ယောက်မရောက်လာတာပါလိမ့်ဆိုပြီးတွေးရင်းဒေါသတွေတရှူးရှူးထွက်နေတော့တာပေါ့...

မျက်နှာလေးကစူပုတ်ပုတ်နဲ့..နှုတ်ခမ်းလေးကတတောင်မကထွက်နေပြီ..

မောင်ကတော့ ခုထက်ထိသူ့ရှေ့ရောက်မလာသေး...

စူစပြုနေတဲ့လေးလကျော်ရှိနေတဲ့ဗိုက်ကလေးကိုပွတ်ရင်းကလေးလေးနဲ့စကားပြောမိသည်...