'အ့...ဟင့်..နာလိုက်တာ.....'
ရေဆာလာလို့အခန်းထဲကထွက်ပြီးအောက်ထပ်ရေဆင်းယူဖို့ခုံမှာထိုင်နေရင်းကနေ ရုတ်တရက်အထ ဝမ်းဗိုက်ထဲကစူးပြီးအောင့်လာတာကြောင့်ခုံလက်တန်းကိုလက်တစ်ဖက်နဲ့ထိန်းကိုင်ပြီး ကိုယ်ကိုယိုင်လဲကျမသွားအောင်ထိန်းထားရသည်....
'မောင်ရေ....နာ....နာတယ်..ဟင့်..ခ....ခနာလိုက်တာ...အ့......'
အစကဟိုနားလိုလိုဒီနားလိုလို ဆစ်ခနဲအောင့်ရာကနေ တဖြည်းဖြည်းချင်းနာတာက ဝမ်းဗိုက်တလျှောက်စိပ်လာသည်.....
နာလွန်းလို့ နှုတ်ခမ်းတွေကိုပင်ကိုက်ထားမိသည်....
ပထမက သူသီးခံပြီးခဏလောက်နေကြည့်မလို့ဘဲ...နောက်တော့နေလို့မရတဲ့အပြင်နာကြင်မှုကပိုလို့ပင်ဆိုးလာတာကြောင့် မောင့်ကိုသာအော်ခါမိသည်........
'မောင်....ရေ..အ့.......မောင့်...........နာ..လို့...ဟင့်.........'
မောင့်ကိုခေါနေပေမဲ့ထူးသံမကြားရ.....
မေ့နေလိုက်တာ..မောင်ဒီနေ့ညအပြန်နောက်ကျပါ့မယ်လို့ပြောခဲ့သား....မောင်မရောက်သေးဘူးနေမှာ....
နောက်ဆုံး...နာကြင်မှုကြောင့်မတ်တပ်ပင်ကောင်းကောင်းမရပ်နိုင်ဘဲ ကြမ်းပေါခွေပြီးလှဲနေရတဲ့အထိ....
'နာ....တယ်..အား......အ့....ကြီး...မေ....သား..သားကို....ကယ်ပါဦး..'
'ကြီး......မေ.....'
သူ့အသံဘဲတိုးလွန်းတာလား ခေါနေတဲ့သူတွေဘဲသူ့အဝေးမှာရောက်နေတာလားသူမသိ.....အမြင်တွေလည်းအကောင်းပကတိကနေဝေဝါးလာတာကြောင့်ကြောက်စိတ်များပင်ဝင်လာရသည်...
'ကြီး....မေ......မောင်.....ကြောက်တယ်.....ခ...ကြောက်တယ်.....ဟင့်....နာလည်း...နာတယ်...အ့...'
နောက်ဆုံးရှိသမျှအားနဲ့ကုန်းရုန်းကာထဖို့ပြင်မိသည်...
အနားမှာရှိတဲ့စားပွဲခုံကိုဖြည်းဖြည်းချင်းအားယူပြီးထကြည့်သည်..
ခြေတွေမခိုင်တော့တာကြောင့်ဟန်ချက်မပျက်ဖို့အရေးဆွဲမိဆွဲရာကိုသာမမြင်မစမ်းဆွဲမိတော့ စားပွဲခင်း...
STAI LEGGENDO
Slaves of Love (အချစ်ရဲ့ကျေးကျွန်များ)
Storie d'amoreအချစ်ဆိုတဲ့ဝေါဟာရအနောက်မှာအတ်တတွေ အမုန်းတွေ သဝန်တိုမှုနဲ့ ရန်ငြိုးဖွဲ့ကလဲ့စားချေမှုတွေဆိုတာဟာ အလိုလိုကပ်ပါလာတတ်တယ်လေ... တို့နေထိုင်တဲ့လောကကြီးမှာတော့ လူသားဆိုတဲ့ ကြိုးဆွဲရုပ်လေးတွေဟာ ကံကြမ္မာဆိုတဲ့အရှင်သခင်ရဲ့ လက်အောက်မှာ သူလိုရာ စေစားရာနောက်လို...
