မောင်......
ခုထိလည်းပြန်မလာသေးဘူး......
ပြောတော့ ခကိုချစ်တယ်...ဂရုစိုက်ပါ့မယ်ဆိုပြီး...ဟင့်....ခုကြအလုပ်ဘဲအကြောင်းပြပြီးသူများကိုပစ်ထားတယ်...ဟင့်......
ဆိုဖာပေါထိုင်ရင်းကျွန်တော်တအိအိငိုတော့ ကျွန်တော့်ရှေ့မှာပုံဆွဲနေကြတဲ့ညီအကိုနှစ်ယောက်က ကျွန်တော်ရှိရာစီလှစ်ခနဲ့ပြေးလာပြီး ကျွန်တော့်ပေါင်တဖက်စီပေါခွထိုင်ရင်းကျွန်တော့်ကိုဖက်ထားတော့သည်...
'ပါး..ငိုနဲ့နော်..တိတ်..တိတ်....'
'ဟုတ်တယ်...ပါး...ငိုနဲ့ဗျာ....'
'ပါပါးဝမ်းနည်းလို့ပါသားတို့ရာ..အီး..ဟီး....'
'ဖေကတားတို့ကိုကျောတယ်....ပါးကိုငိုခိုင်းနဲ့တဲ့....'
'ဟုတ်ရယ်....ပါးငိုရင် ဖေကချိတ်ကောင်းဘူးတဲ့...ဖေမရှိတုန်းပါးကိုထိန်းရမယ်ရဲ့......'
'အဟား...ဟီး..ဟီး..ဒင်းကပါပါးသားတွေကိုအဲ့လိုဘဲပြောသလား...??'
'အွန်း...ဟုတ်ရယ်နော်တိုတို....'
'ဒါပေါ့..ညီရ...'
ပါးစပ်ကလည်းပြော..လက်ကလည်းကလေးဆိုတော့ သူတို့ဘာသာသူတို့ဆော့နေကြတာပေါ့..ဒါပေမဲ့ဖအေနှစ်ယောက်လုံးကိုတော့ချစ်ရှာပြီးသိတတ်ပါတယ်လေ....အထူးသဖြင့် ကျွန်တော့်ကိုပေါ့..ကျွန်တော်ငိုရင်မောင်အပါအဝင်သားနှစ်ယောက်လုံးမျက်နှာတွေမကောင်းကြ...
ဟူး....နောက်ဆုံးတော့ကိုယ်ဘဲစိတ်လျှော့လိုက်ရပြီး သားနှစ်ယောက်ကိုဖက်ထားလိုက်တော့သည်...
'ကဲ....ပါပါးနဲ့ဘယ်သူဆော့မှာလဲ.....??'
'တား....တားချော့မှာ...'
'တားရောဘဲ...'
'ကဲ...ဟုတ်ပြီ....ပါပါးတို့ဘာတိုင်းကစားကြမလဲကွာ...??'
'ချိန်ပြေးတမ်း...'
'ရေး...အဲ့ရာကချားမယ်...'
'ဟုတ်ပြီ..ဟုတ်ပြီ.......ကဲ...ပါပါးနဲ့ဆော့မယ်ကွာ....မိရင်မလွယ်ဘူးနော်သားတို့...၁....၂......၃.......ပါပါးလာပြီနော်....ပြေးထားမယ်....'
YOU ARE READING
Slaves of Love (အချစ်ရဲ့ကျေးကျွန်များ)
Romanceအချစ်ဆိုတဲ့ဝေါဟာရအနောက်မှာအတ်တတွေ အမုန်းတွေ သဝန်တိုမှုနဲ့ ရန်ငြိုးဖွဲ့ကလဲ့စားချေမှုတွေဆိုတာဟာ အလိုလိုကပ်ပါလာတတ်တယ်လေ... တို့နေထိုင်တဲ့လောကကြီးမှာတော့ လူသားဆိုတဲ့ ကြိုးဆွဲရုပ်လေးတွေဟာ ကံကြမ္မာဆိုတဲ့အရှင်သခင်ရဲ့ လက်အောက်မှာ သူလိုရာ စေစားရာနောက်လို...
