BEING HE'S PERSONAL MAID

FINALE

Gustong umatras ni Suho ngunit naroon na sya,  wala syang ibang nagawa kundi ang lumunok, matapos bumungad iyon sa kanya unti-unting nang gilid ang luha sa mga mata nya pinapangarap na sana ay Totoo ang lahat nang nasa harap nya, " kung panaginip man ito.... a-ayoko nang magising. " naibulong nya sa gitna ng paghikbi tsaka humakbang palapit sa babaeng naroon sa Acacia at dinamba nya ito ng Yakap,  Yakap ng pananabik..yakap na puno ng pangungulila at Yakap ng matinding pag mamahal.

Nanlaki lamang ang mata ni Maricon dahil din sa gulat, ngunit kalaunay unti-unti na ring gumalaw ang balikat nya dahil sa pag iyak nang mapagtanto nya kung sino ang nasa harapan nya.

"Bakit m-mo ko iniwan.. " emosyonal na Ani Suho." Halos mabaliw ako kakahanap sa iyo! Bakit mo kailangang magtago ng Ganuon katagal! " luhaang ani Suho ngunit isa ma'y walang sinagot si Maricon dahil din sa pag iyak. " Akala ko ay tuluyan ka nang mawawala sa'kin!  I'm sorry .. I'm sorry Baby... I'm sorry for everything!" umiiyak na ani Suho habang yakap padin si Maricon. " Hindi ako aalis dito,  kung panaginip man ito ay sana Bangungutin na lamang ako ayoko nang mawalay sa iyo. "

"Suho.. " Napapikit si Suho nang tawagin ni Maricon ang Pangalan nya, isa ito sa pinakahihintay nya sa napaka habang panahon. " Tapos na... Hindi nako aalis ulit. "

"I-ipaliwanag mo lahat.. " ani Suho nang bitawan si Maricon ngunit naroon parin ang dalawang kamay nya sa lagkabilaang balikat ni Maricon na tila ayaw nya itong bitawan kahit isang sigundo lang

"MA-MA...DA-DA-HIHIHIHI."sabay pa silang napalingon sa batang naroon sa gilid ng puno at pinanunuod sila,  hindi nila namalayan na dinala ito ni Dexter dahil pareho silang abala sa pag iyak.

"Calmari.. "nakangiting ani Maricon tsaka kinuha ang Anak. "hmmm loko talaga yung tito Dexter mo,  iniwan ka nya dyan? " nakangusong aniya.

Napangiwi si Suho tsaka muling bumuhos ang luha kasabay ng pagyakap nya sa mag ina nya. "Patawarin nyo'ko.. anak... Patawarin mo Ang daddy." saad ni Suho tsaka kinuha ang Anak kay Maricon.

"CALMARI SUHIAH,(KALMARI SUHAYAH) iyon ang pangalan nya. "

"pero.. Bakit narito ka? "takang tanong ni Suho, hindi sya sinagot ni Maricon kaya't tinignan nya kung saan din ito nakatanaw.

KIM CANNARHIE

iyon ang nakasulat sa Lapida malapit sa Acacia, inilapat ni Maricon ang kamay nya sa dibdib tsaka pinakatitigan ang lapidang iyon. " Sya ang Donor ko,  Sya ang dahilan kung bakit hanggang ngayon ay Buhay ako.." hindi makapaniwalang nilingom sya ni Suho. " anim na buwan pa lang ay Alam ko nang ikamamatay ko ang panganganak sa Anak natin pero matigas ang ulo ko,  pinilit ko si Dexter na dalhin ako sa korea dahil isa iyon sa dream place ko.... Gusto ko sana iyong puntahan na ikaw ang kasama ko pero wala ka nang mga oras na iyon. " pinahid ni Maricon ang butil ng luha na pumatak sa pisngi nya. " sa pag kaka alam ko ay tinamaan sya ng Bala ng Baril na dapat ay para sa kapatid nya, tumama iyon sa ulo at bumaon ng husto dahilan para i'announce na Major Damage ito,  patay na kasi ang utak nya ngunit buhay ang puso nya eksakto nang mga oras na iyon ay 50/50 din ako dahil sa panganganak kay Calmari...iniisip ko nga na sana bago ko manlang ipikit ang mata ko ay ikaw ang makita ko pero Wala ka parin ng nasa bingit na ng kamatayan ang Buhay ko. " nooy tuluyan nang naging Emosyonal si Maricon." pero.. siguro ay naawa ang maykapal dahil nag desisyon ang pamilya nila na idonate ang puso ni Miss Cannarhie sakin. Kung aabot pa kasi ng higit sa isang oras ay ma'mamatay nako at malamang na hindi mo na ko nakita ngayon. "

Walang nagawa si suho kundi paulit-ulit na humingi ng tawad. " sorry for not trusting you baby,  i-i'm so scared of being alone... Natakot ako na baka iwanan mo ko kaya pumayag ako sa desisyon yon ni Tito.." naputol lamang amg dramahan nila nang magring ang phone ni Suho.