ဆွဲချခံလိုက်ရတဲ့စားပွဲခင်းကြောင့် စားပွဲပေါမှတင်ထားတဲ့ဖန်ခွက်နဲ့အသီးပန်းကန်တွေဟာတခွမ်းခွမ်းနဲ့မှောက်ကုန်သလိုသူဟာလည်းကြမ်းပေါကိုလဲကျတာဟာဗိုင်းကနဲပင်...
ကလေးလေးတစ်ခုခုဖြစ်မှာစိုးတာကြောင့်ဗိုက်နဲ့မကျအောင်အရှိန်ထိန်းရင်းနောက်ကျောခံလိုက်ရတာကြောင့်ကျောရိုးတလျှောက်ကတော့အောင့်သက်သက်ပင်...
နာကြင်မှုကြောင့်ရော ဝမ်းနည်းမှုကြောင့်ရောကြောင့်ခမျက်နှာမှာချွေးတွေမျက်ရည်တွေနဲ့ပင်....
လှေခါးကနေပြေးတက်လာသံကြားလိုက်ရသည်...
အခန်းတံခါးကိုတွန်းဖွင့်ပြီးသူ့နားအပြေးလေးရောက်လာတာကိုလည်းသိလိုက်သည်....
ရင်ခွင်တစ်ခုထဲသူရောက်သွားပြီးသူ့နာမည်အော်ခေါနေတာကိုသိပေမဲ့နှုတ်ကနေစကားပြောဖို့အားပင်မရှိတော့..
နောက်တော့ သူလောကကြီးနဲ့အဆက်ပြတ်ခဲ့ရတော့သည်.....
------------------------------------------------
'ကလင်....လင်......လင်....ကလင်......'
အိတ်ကပ်ထဲကနေအဆက်မပြတ်မြည်နေတဲ့ဖုန်းကြောင့် မောင်တစ်ယောက်သူ့အထက်လူကြီးတွေကိုအားနာရပြန်သည်......
သူမကိုင်တာကြောင့်ခေါနေတာများခဏခဏ...
နာမည်ကြည့်မိတော့ အိမ်ဖုန်း...
အိမ်ဖုန်းဆိုတော့ ခဘဲနေမှာ....
ခကတော့လေ....မောင်ပြောထားရက်နဲ့..ဘာလို့ဖုန်းတွေအဆက်မပြတ်ခေါနေတာလဲမသိဘူး....
'မင်းသားရှိုင်းရှင်လျှံ....'
'ဗျာ...'
'ဖုန်းခေါနေတာခဏခဏရှိပြီနော်.....မကိုင်ဘူးလား..??'
'ကျွန်တော်လူကြီးမင်းတို့ကိုတောင်းပန်ပါတယ်...ကျွန်တော့်ကြောင့်အနှောင့်အယှက်ဖြစ်ရပြီ...'
'မဟုတ်တာဘဲ...ခဏခဏခေါနေတော့အရေးများကြီးမလားလို့မေးမိတာပါ..မင်းသားပြောချင်ရင်ပြောလို့ရပါတယ်...'
'ရပါတယ်..အဲ့လောက်လည်းအရေးမကြီးပါဘူး....နောက်မှသူ့ကိုပြန်ဖုန်းဆက်လိုက်မယ်....'
YOU ARE READING
Slaves of Love (အချစ်ရဲ့ကျေးကျွန်များ)
Romanceအချစ်ဆိုတဲ့ဝေါဟာရအနောက်မှာအတ်တတွေ အမုန်းတွေ သဝန်တိုမှုနဲ့ ရန်ငြိုးဖွဲ့ကလဲ့စားချေမှုတွေဆိုတာဟာ အလိုလိုကပ်ပါလာတတ်တယ်လေ... တို့နေထိုင်တဲ့လောကကြီးမှာတော့ လူသားဆိုတဲ့ ကြိုးဆွဲရုပ်လေးတွေဟာ ကံကြမ္မာဆိုတဲ့အရှင်သခင်ရဲ့ လက်အောက်မှာ သူလိုရာ စေစားရာနောက်လို...
Chapter 27(Unicode+Zawgyi)
Start from the beginning
