Στα Γραφεία της NKVD / part 3

179 33 60
                                    

Στον Άλεξ, άπαντες γύρω από τον Στάλιν του ήταν αντιπαθείς. Τα χειρότερα, ακόμη δεν τα είχε ακούσει βέβαια, παρά το γεγονός πως το πρώτο αποτρόπαιο παράδειγμα, εκτός του εαυτού του, ήταν η σύλληψη του Γιάκοβ, του μεγάλου γιου του Στάλιν, που υπηρετούσε ως Υπολοχαγός στην 14η τεθωρακισμένη μεραρχία. Με την υπ' αριθμόν 270 διαταγή, η ΝΚVD, συνέλαβε και τη σύζυγό του και νύφη του Στάλιν και την περιόρισε σε στρατόπεδο για δύο χρόνια. Τίποτε δεν μπορούσε να αλλάξει την αδιανόητη στάση του τυράννου για όσους συλλαμβάνονταν από τους Γερμανούς, ακόμη και αν κατόρθωναν τελικά να δραπετεύσουν. Ο Άλεξ δεν θα αποτελούσε την εξαίρεση, ωστόσο ο ίδιος δεν είχε την παραμικρή ιδέα για όλες τις συμφωνίες που είχαν γίνει πίσω από την πλάτη του, ώστε να μην καταλήξει σαπισμένος από το ξύλο, σε κανένα κελί της ΝΚVD, όπως είχε συμβεί και σε άλλους δραπέτες.

΄΄Δεν υπάρχουν Ρώσοι αιχμάλωτοι πολέμου. Ο Ρώσος στρατιώτης πολεμά μέχρι θανάτου. Εάν επιλέξει την αιχμαλωσία, αποβάλλεται αυτομάτως από την ρωσική κοινωνία΄΄ ήταν η άποψη του Στάλιν και σήμαινε πως οι Σοβιετικοί αιχμάλωτοι πολέμου που κατόρθωναν να δραπετεύσουν ή να επιζήσουν, συλλαμβάνονταν ή εκτελούνταν.

Ο Άλεξ αυτή τη στιγμή, διέκρινε εμφανώς την αμηχανία, τόσο στον Ζούκοφ, όσο και στον πατέρα του.

«Κύριε, έμαθα πως με ζητήσατε. Πως θέλατε να σας αφηγηθώ ορισμένα πράγματα, σχετικά με την έναρξη της γερμανικής επίθεσης» είπε στον άνδρα, ο οποίος κοιτούσε ελαφρώς πλαγίως τον Ιωσήφ.

«Αλεξέι, μπορεί να είσαι ένας άριστος ελεύθερος σκοπευτής, εκπαιδεύτηκες γι' αυτό εξάλλου από νεαρή ηλικία, μπορεί να ήσουν ένας καλός αξιωματικός, ωστόσο υπάρχουν ορισμένα ανυπέρβλητα προβλήματα, τα οποία χάρη στον πατέρα σου, ξεπεράστηκαν εν μέρη» έκανε την αρχή, με τον Άλεξ να τον κοιτάζει εμφανώς μπερδεμένος. Κάπου μέσα του αναρωτήθηκε, μήπως είχε τύχει να τους πάρει κάποιο μάτι με τον Όττο για παρέα, ωστόσο, κατά πώς φάνηκε, ο Ζούκοφ αναφερόταν σε κάτι σκοτεινότερο.

«Προσπαθώ να παρακολουθήσω τον ειρμό της σκέψης σας, μα δυσκολεύομαι» πρόφερε και τον άκουσε να αναστενάζει. Ο Ιωσήφ αν και παρών, δεν είχε λάβει, μα ούτε και το σκόπευε, μέρος στη συζήτηση. Ο γιος του ήταν ενήλικας και όφειλε να το αποδείξει με την στάση του. Από την δική του κρυφή μεριά, είχε κάνει το καλύτερο δυνατό.

«Γνωρίζεις την άποψη του Στάλιν για τους Ρώσους αιχμάλωτους πολέμου, έτσι δεν είναι;» ήρθε η πρώτη ερώτηση.

Ο Απολογισμός : Κάθαρσις (βιβλίο 3)Όπου ζουν οι ιστορίες. Ανακάλυψε τώρα