Unfaithful Wife (HIATUS)

Kabanata 17

Kabanata 17

       
Promise

               
               
               
               
Nagtuloy-tuloy ang magandang relasyon namin ni Khalid. Maging ang relasyon niya sa pamilya, mas naging matibay rin. Sa mga kaibigan ko, mabuti na rin. Minsan nga lang, hindi na talaga yata mawawala sa mga ito ang pag-aasaran at pagpipikunan nila. Pero ang mahalaga, tanggap nila at hindi na rin sila tumututol sa relasyon namin ni Khalid.

Normal lang naman kaming mag-boyfriend at girlfriend. Hindi kami perpektong couple. Tulad ng ibang magkasintahan, nag-aaway rin kami at nagkakatampuan. Madalas na pag-awayan namin, selos. At siya lang naman ang madalas magselos saaming dalawa kahit ilang beses at paulit-ulit ko nang sinasabi sa kanyang wala dapat siyang ipagselos dahil siya lang ang gusto at mahal ko.

Pero sa tuwing nag-aaway at nagkakatampuhan kami, hindi namin pinapalipas ang araw at gabi na magkaaway at magkatampuhan kami. Siya rin ang nanunuyo sa bandang huli.

“Apple..” I heard him called but my eyes still focused on my notes, “Moya lyubov'.. baby..”

“Hmm?” I said nang hindi ko na siya matiis. Kanina pa niya ako tinatawag, ‘e.

Naramdaman ko ang hininga niya sa tainga ko nang ilapit niya ang bibig niya rito, “Let’s kiss.”

Natatawa kong iniwas ang tingin sa notes ko saka ko siya binalingan. Tinampal ko ang pisngi niya.

“Magtigil ka nga. Mag-review ka na lang.”

Para siyang batang ngumuso at sumimangot kaya mas lalo akong natawa. Ang cute cute niya kasi.

“Mamaya na tayo mag-review. Tutal, matalino ka na naman. Let’s just kiss.”

Natawa ako ulit nang unti-unti niyang inilapit ang nakanguso niyang labi sa labi ko. Bago pa niya magawa ang gusto niya, inilagay ko na ang palad ko sa bibig niya at inilayo ko ang mukha niya.

“No review, no kiss.” I said that made him frowned more.

“Ang damot mo. Halik lang, ‘e.”

Hindi ko na pinansin ang pagmamaktol niya. Natatawa ko na lang siyang inikutan ng mata saka ko ibinalik ang mga mata ko sa notes na nire-review ko habang magkatabi kaming nakaupo rito sa ilalim ng puno rito sa may burol.

Mula nang maging kami, ito na ang palaging tambayan naming dalawa. Dito kami nagre-review at nagla-lunch.

These days, pagre-review ang pinagkakaabalahan naming dalawa. Tigil muna kami sa pagdi-date namin kung saan. Malapit na kasi ang final exam namin at sa sunod na buwan, graduation na namin sa senior high. Kaya puspusan ang pagre-review namin.

Graduation na namin sa sunod na buwan pero hindi pa rin ako sigurado kung saan ako mag-aaral pagkatungtong ko ng college. Hindi ko rin alam kay Khalid. Hindi pa naman namin pinag-usapan ang tungkol duon. Ang iniisip ko ngayon ang paparating naming exam.

“Where do you want to eat?” tanong ni Khalid nang makasakay kami sa kotse niya. Katatapos lang ng klase namin.

Madalas, bago niya ako ihahatid pauwi sa bahay, kumakain muna kami sa labas.

“Sa bahay na lang muna. Kailangan ko pang mag-review, ‘e.”

Sinimangutan niya ako, “Kanina ka pa review nang review. Nawawalan ka na ng time saakin.”

Natawa ako sa sinabi niya, “Anong nawawalan ng time? Araw-araw, halos minu-minuto tayong magkasama. Kulang na lang nga bantayan mo ako sa labas ng restroom kapag nagre-restroom ako, ‘e,” sabi ko sa kanya, “Hindi ka ba nagsasawa sa pagmumukha ko? Mamaya, magkapalitan na tayo ng mukha dahil hindi tayo naghihiwalay.”