Unfaithful Wife (HIATUS)

Kabanata 9

Kabanata 9

      
Auditorium

        
        
        
         
“Close your eyes, Miss..”

I closed my eyes like my personal make-up artist said. Naramdaman ko na lang ang paglagay niya ng eyes shadow sa mata ko.

Ikinuyom ko ang nanlalamig kong palad na nakapatong sa kandungan ko. Ramdam na ramdam ko rin ang tibok ng puso ko sa sobrang kaba.

Today is the day. Ngayon ang araw kung kailan gaganapin ang pageant para sa Miss NU.

Hindi ko alam na ganito pala ‘yung pakiramdam. Nakakababa pala talaga kapag nasa sitwasyon ka nang ganito.

Hindi naman ako kinakabahan sa mga practice, ‘e. Maliban na lang ang kaba ko kapag nanonood si Khalid. Oo, laging present si Khalid sa panonood, tuwing may practice kami.

Hindi ko alam kung ba’t nag-aaksaya siya ng oras sa panonood at pagbabantay saakin, sa halip gumala kung saan o sumama sa mga kaibigan niya. Kung hindi ko lang alam na may nagugustuhan siyang babae, iisipin kong may gusto rin siya saakin, ‘e. Kaso hindi.

Pero normal lang ba talaga iyon sa dalawang magkaibigan? Normal ba ang ginagawa ni Khalid bilang kaibigan ko? Pero naisip ko ring normal naman talaga siguro, dahil kahit sina Louise, Yolan at Mildred, lagi ring present sa tuwing may practice ako. Kaya yeah. It’s normal.

Kaso, kahit hindi ko binibigyang malisya ang pagbantay saakin ni Khalid, binibigyan naman iyon ng malisya ng iba. Kahit anong pagde-deny ko at sinasabi kong magkaibigan lang talaga kami, hindi sila naniniwala.

“May tawag diyan, alam mo ba? Magkaibigang nag-iibigan.”

‘Yon ‘yung sabi ni Fabiana, Grade eleven representative, nang muli kong ni-deny ang tungkol duon. Kaya sa huli, hinayaan ko na lang sila mag-isip nang kung ano tungkol saamin ni Khalid.

“You can open your eyes now, Miss.”

Bumalik lang ang diwa ko nang muli kong marinig ang boses ng make-up artist ko. Kaya naman, unti-unti kong minulat ang mata ko.

Agad bumungad ang repleksyon ko sa salamin. Hindi ko alam kung magaling lang talaga ang make-up artist ko pero halos hindi ko makilala ang sarili ko.

“Ang ganda niyo po, Miss.”

I automatically smiled when I heard my make-up artist said.

“Nasaan si Raiah?”

Narinig ko ang pamilyar na boses ni Louise. Kaagad akong napalingon sa pinto ng dressing room rito sa backstage at nakita ko siyang pumasok kasama sina Mildred at Yolan.

Luminga-linga pa sila sa paligid para yata hanapin ako hanggang sa mapatingin sila sa direksyon ko. I smiled at them but they didn’t. They look stunned.

Pero mayamaya, biglang tumili si Louise at patakbong lumapit saakin.

“Oh my God!”

Yinakap niya ako kaya nakangiti ko rin siyang niyakap pabalik. Nang muli niya akong harapin, bakas sa mukha niya ang pagkamangha.

“My God, Raiah! Ang ganda-ganda mo! Maganda ka na noon at hindi ko akalaing may igaganda ka pa!”

Nailing-iling na lang akong natatawa dahil sa papuri niya, “Thanks to my make-up artist. He made a magic.” sabi ko sabay baling sa make-up artist ko.

“Naku, Miss. Hindi po. Matagal ka na pong maganda.” he said.

Mayamaya, lumapit na rin si Mildred at Yolan na bakas din sa mukha ang pagkamangha. Napadaing na lang ako nang biglang hampasin ni Mildred ang braso ko at halos sabunutan niya ako kung hindi lang niya siguro nakita na nakaayos na ang buhok ko.