"Bunlar daha güzel, bunlardan alalım!"
Jeongguk heyecanla bir diğer tezgaha hızlı hızlı yürüdüğünde panikle arkasından koştum ben de.
"Bebeğim! Jeongguk yavaş! Düşeceksin yavaş ol!"
Kıkırdamaya başladığında etrafımızdakiler de halimize minik tebessümlerle bakıyordu. Jeongguk'u sonunda bir tezgah başında yakaladığımda pamuklu bebek kıyafetlerine bakıyordu.
"Taehyung, çok güzeller... Bunlardan alalım lütfen.."
"Alalım bebeğim, yeter ki koşturma daha fazla. Bebeğimiz altı ayınını bitirecek neredeyse. Dikkatli olmamız gerek."
Ama dediklerim bir kulağından girmiş, diğerinden çıkmıştı. Sanki hiçbir şey dememişim gibi parlak gözlerle minik bebek kıyafetlerine bakıyordu.
"Jimin ne zaman doğuracak acaba? Kız bebekler erken doğar diye biliyordum ama, doğuramadı gitti."
Söylediklerine kıkırdayıp elimi pamuklu zıbınlara attım, miniciklerdi, elim kadarlardı resmen.
"Benim yavrum bu kadar minik mi olacak şimdi? Çok küçük, minicik."
"Eh, sen iki metresin, ben de minicik. Bebeğimiz bu konuda fazlasıyla insaflı, yoksa nasıl taşıyacaktım onu ben? Doğduktan sonra kocaman olmaya karar verdi."
"Sen böyle sevimli sevimli konuşmaya devam edersen ısıracağım, o olacak."
"Ağzımı açmıyorum artık."
Dudaklarını birbirine bastırıp kenara ayırdığı kıyafetleri satıcıya uzattığında yaklaşıp sert bir öpücük bıraktım şişkin yanağına.
"Minik poğaçam benim."
"Bak, anlaşmıştık! Poğaça yoktu!"
"Hiçte bile, sen kendi kendine anlaştın."
Kaşlarını çatıp dudaklarını birbirine bastırdığında yanakları daha da dolgunlaşmış, sevimliliğinden aklımı kaçırmama neden olmuştu. Gülen yüzüm yavaşça soldu, yerini tebessüme bıraktı, nasıl yopun bakıyorsam, Jeongguk'un yüz hatları gevşedi ve utançla bakışlarını kaçırdı.
"Çok güzelsin, sen benim gördüğüm en güzel varlıksın."
Hafifçe yerinde sallanıp gülmemek için dudaklarını birbirine bastırdığında yaklaşıp burnunun ucuna minik bir öpücük bırakıp alnına yükseldim. Aynı şekilde orayı da öptüm, parmaklarını bileklerime sarmıştı.
" Sabahtan beri alışverişteyiz. Yoruldun bebeğim, hadi, evimize gidelim artık."
"Tamam, ama beni seveceksin, söz ver?"
"Söz veriyorum can parem, güzelce seveceğim seni"
°°°
Kucağımda öylece uzanırken parmaklarım şişkin karnında dolanıyordu meleğimin.
"Bora, benim güzel bebeğim, mutlu musun bakalım?"
Sesim yumuşacıktı, oğlumu ruhumda hissediyordum ama yine de onunla konuşmak hoşuma gidiyordu.
"Üç ayımız kaldı ama babişin hâlâ çok enerjik. Onu zorlamadığın için teşekkür ederim, minicik o çünkü değil mi bebeğim? Kıyamıyorsun sen de benim gibi? "
Dudaklarımı şişkin karnına bastırdığımda Jeongguk kıkırdayıp parmaklarını kömür karası saçlarıma geçirdi.
