"Bebeğim?"
"Ah, Teyung'um! Gel."
Mutfakta, burnu ve yanakları un içinde olan miniğimin arkasından beline sarılıp neler yaptığına baktım. Ufak bir basamağın üzerinde duruyordu, fazla uzun olduğumdan mutfak tezgahı benim boyuma göre yapılmıştı, Jeongguk yanımda minicik kaldığı için tezgahta desteksiz rahat çalışamıyordu. Bu şirin görüntüsüyle gülümseyip boynuna burnumu bastırdım. Minik minik öpücükler bıraktığımda kıkırdayıp kafasını boynundaki başıma doğru eğdi. Derin birkaç nefes daha çekip uyuşmuşlukla hamur olmuş ellerine baktım.
"Ne yapıyormuş yine benim tatlı omegam?"
"Pizza yapıyorum Teyung, bak, küçük küçük. Sana daha çok yapıyorum, çünkü senin büyük göbüşün doymak bilmiyor!"
"Benim göbüşüm yok bir kere!"
Üzerimdeki tişörtü kaldırıp tamamen kastan oluşan düz karnımı izledim. Jeongguk arkasını dönüp ne yaptığıma baktığında yutkunup kaslı bedenimi izlemeye başlamıştı.
"Aklımı başımdan alıyorsun."
Yaklaşıp dudaklarını açık göğsüme bastırmış, arkasını hışımla dönüp hamurunu yoğurmaya devam etmişti. Haşince sırıtıp üzerimdeki tişörtü çıkardım ve ellerimi tezgahın iki yanına yaslayıp göğsümü miniğimin sırtına bastırdım. Çenemi omzuna koyup merakla ne yaptığını izliyordum, nefesleri teklemeye başlayınca gülmemek için dudaklarımı birbirine bastırdım.
"Yalnız, bu delta seni fena yiyecek. Seni şu mutfakta gördüğümde şirinliğinden parçalayasım geliyor."
"Sevgi seni vahşileştiriyor deltam. İleride bebeğimize de böyle yapma."
Yüz kaslarım gevşedi birden, gözlerimi huşuyla açıp kapatmış, gülümseyip omzuna dudaklarımı bastırmıştım.
"Merak etme miniğim. Bebeğimize çok iyi davranacağım."
Kafasını hızlıca sallayıp tepsiye yerleştirdiği hamurların üzerine kendi yaptığı domates sosundan sürdü. Peynirleri de yerleştirip üzerine biftek koymaya başladığında kahkaha attım.
"Biftek mi?"
"Niye olamaz mı sanki?!"
"Tamam bebeğim, bir şey demedim."
Ellerimi havaya kaldırıp geri çekildiğimde pis pis bakış atmış, etleri düzgünce yerleştirmeye devam etmişti.
"Bebeğim, bir sıkıntın mı var?"
"Sınav haftama girdim. Çok stresliyim. Bağırdım sana değil mi? Özür dilerim aşkım, kafam çok bulanık."
Dudaklarını büzüp kollarını açtığında hemen arasına girdim. Minik kolları iri bedenimi sarmalamaya çalışırken göğsüne birkaç öpücük bıraktım.
"Benimle sorunlarını paylaş, ne olursa olsun, ben senin eşinim biriciğim. Hem, sınav haftan olsun, ne olacak? Benim bebeğimin dersleri mükemmel. Öğretmenlerin sana bayılıyor bebeğim, korkacak daha neyin var ki?"
"Yine de, panik olmadan olmuyor Teyung."
"Ben de annemin önüne askeri kıyafetlerimle gittiğimde panik olmuştum. Hiç istemezdi asker olmamı. Gerçi, beni de istememişti de, neyse."
Gözleri merhametle doldu yine, uzamış saçlarımı kulağımın arkasına sıkıştırıp yanaklarımda parmaklarını gezdirdi.
"Uzun zaman oldu, fırsat bulduğumuzda yine gidelim, olur mu?"
