BÖLÜM 44- KABULLENME SANCISI

5.8K 303 149
                                    

Bulutlar geçiyor : haberlerle yüklü, ağır.Buruşuyor hâlâ gelmeyen mektup avucumda.Yürek kirpiklerin ucunda... uzayıp giden toprak uğurlanır.Benim bağırasım gelir :

 — «P î r â y e , P î r â y e !...» — diye...

Nazım HİKMET

&&&&&&

&&

(Yine bi gün hızlıyım asdsfdghfj :)) 

(Bu arada  yb  için cumartesiyi sabitledim. Her cumartesi ciddi bir sorun olmadığı sürece bölüm gelecek. Erken biterse cumartesi dışında da atabilirim şimdi olduğu gibi. Yıldıza bastınız mı?)

*Yazar konuşuyor* (Bir ay önce)

Cesur arabasına atlayıp Siyah'tan hızla uzaklaştı. Kalbindeki ağrı her geçen dakika artarken gaza daha çok yüklendi. Sadece sürüyordu, donuktu. Saatler süren yolculuğu olması gerekenden kısa sürmüştü fazlasıyla hız yaptığı için. Lisa'yla bir hafta kaldığı dağ evine gitmişti. Eve girdiğinde hala Lisa'nın kokusunun evin içinde dolandığını hissetti. Sadece bir hafta kalmıştı ama iz bırakmayı başarmıştı bu evde.

Mutfağa yönelip dolapları karıştırdı. Bulduğu içki şişesiyle dönüp gri koltuklara yayıldı. İşte şimdi düşünceleriyle baş başa kalmıştı. Şimdi bu bildiği şeyi sindirmesi gerekiyordu. Ne olduğunun ve ne olacağının... Ya da daha vahimi ne olması gerektiğinin kararını vermesi gerekiyordu. Mantıklı listelerini yapıp planını oluşturması gerekiyordu ama hüzne batmış durumdaydı. Hala nasıl olabilir diye sayıklarken diğer aşamalara geçmesi zor görünüyordu ki üstelik durmadan içiyordu. Bu da onu daha çok kaosa sürüklüyordu.

Bu sıralarda onun geçtiği yollardan Yaman da geçiyordu. Sencer'i arıyordu. O günden, Tutku'yla paylaştıkları o özel andan beri geceleri doğru düzgün uyuyamıyor ve kendine bir cevap arıyordu. Sencer'in peşinde koşmak Tutku'ya yanlış bir adım atmasını da engelliyordu. Özellikle bu yanlış adımların arasında kızı yatağa atmak varsa bu mevzunun onu oyalaması iyiydi. Yaman libidosu yüksek biriydi ve bu ihtiyacını her zaman karşılardı. Tutku'yu tanıdığından beri kadınlarla birlikte olmuyordu ve bu onu zorluyordu. Bedeni rahatlamaya alışkındı. Kendi kendine yaptığı tatmin diyet yemeği gibi, bir vampirin hayvanlardan beslenmesi gibiydi. Ve Yaman kesinlikle bir vampirdi! Bu durum onun sürekli aç olmasına neden oluyordu. Başka kadınları istediğinden değildi ama birisi kucağına oturursa karşı koyacak kadar güçlü olup olmadığını bilmiyordu. Bildiği tek şey Tutku'ya sahip olursa onu kaybedeceğiydi. Yaman'la bir daha asla görüşmezdi ki Yaman onu hayatında istiyordu. İmkansız olsa da istiyordu, nasıl yapacağını bilmeden.

Sencer'in peşinde giderken çalan telefonu onu bu işten döndürmüştü. Akın, Cesur'un basıp gittiğini  söylediğinde hiç düşünmeden verdiği adrese sürmeye başlamıştı arabasını. Neredeyse varacaktı. Bu hareketin kökündeki sebebin Kelebek olduğunu sanıyordu. Bu iş çok bok olmaya başlamıştı ona göre. On yıl geçmişti üstünden. Nerde, kimle olduğunu bilmediği bir kızı ısrarla sevmesi çok ütopikti. Kadın belki evlenip çoluk çocuğa bile karışmış olabilirdi. Bir gençlik hatasıydı yaşadıkları Yaman'a göre. Aşklarını küçümsemiyordu asla, hele de şu an Tutku'ya hissettiğini bildiği yakıcı his onun aşka inanmasını sağlamıştı. Ama zaman aşımı çok fazlaydı. İkisi de çocuktu bunu yaşadıklarında, kadını bulsa bile Cesur'u sevmeyebilirdi 17 yaşındaki gibi. Cesur'la birlikte olmak fedakarlık demekti. O kadın zor bir hayatı da Cesur'la birlikte paket olarak kabul etmek zorundaydı. Kendi düzenini öylece bırakıp Cesur'un peşinden gidecek kadar aşık kalmış mıydı ona? Hiç sanmıyordu, bu imkansızdı. Dostunun acısını anlıyordu ama çözümü yoktu bu derdin.

GECENİN FAZ'IOnde histórias criam vida. Descubra agora