"Оливиа.."
Намайг дуудах дуунаар эргэн харахад Хермони тээр цаанаас улбар өтгөн үсээ намилзуулсаар надруу гүйн ирж байлаа.
- Унах нь байна
Эрчиндээ яг хана мөргөх дөхөхөд нь би түүнийг барьж авсан нь харин энэ байсан юм.
Хараад байгаарай.
Энэ охин юунд ингэж их яаараа вэ?
Одоог хүртэл амьсгаагаа дарж чадалгүй амьсгаатаж байхыг нь би харин дотроо ингэж бодож байсан юм.
"Чамайг Профессор Дамблдор дуудаж байна гэнэ.."
"Танай Слитерины 6-р дамжааны охин чамайг хайчихсан явна лээ"
"Ямар нэг юм болоо юу?.."
Би тэр хүнийг нэрийг сонсох мөчдөө л нуруугаар минь хүйтэн хөлс цувахыг мэдэрсэн. Гэсэн ч алаг минь хөлөрч шүд минь хоорондоо хавиралдаж байлаа.
Хермони ч тэр захирлын өрөөг хаана байгааг мэддэггүй юм байна.
Гайхалтай.
Хоёул хоёулаа хэнээс асуух уу гэж эргэлзэнгүй зогсоход азаар Харри бид хоёр дээр ирж тааран намайг Профессор Дамблдорын өрөөнд хүргэж өгөхөөр болов.
Тэр ч гарцаагүй энэ сургуульд хэрэгтэй нэгэн.
Зайлшгүй шаардлагатай үед тэр энэ сургуультай холбоотой бүх хүнд тус хүргэх юм.
Ахлах дамжааны дөрвөн ч хүүхдээс тус өрөөг асуухад нэг нь ч мэдээгүй байхад Харри захирлынхаа өрөөг мэдэж байна шүү дээ.
Гайхалтай.
Замдаа азаар ноён Поттер надаас юу ч асуусангүй.
Дотроо өнөөх хувиргалын хичээл дээрх үйл явдалын талаар асуух байхдаа гэж цээж хөндүүрлэн цэрвэж байсан ч тэр огт юм дуугарсангүй.
Ашгүй минь.
Бид хамтдаа нэгэн чулуун ханыг өнгөрч шонхор аль эсвэл бүргэдийн гэмээр том хөшөөтэй хүйтэн хонгилд орж ирэх нь тэр.
Харри намайг тэр хөшөөний дор байгаа шатан дээр очиж зогс гэлээ. Хэлсэнээр нь хийн өнөөх шатан дээр очиж зогсох төдийд хөшөө хүчтэй дуу гаргаж, тоос манаруулан хөдлөж эхлэв.
Тэрхэн зуур Харри надад хандаж ийн хэлэх шиг болсон.
"Оливиа.."
"Чи юуг ч буруу хийгээгүй.." гэж.
Гэвч.
Бүх зүйлийг буруу хийж яваа надад ийм сайхан үгс зориулагдаагүй мэт санагдана.
YOU ARE READING
드레이코 말포이: 𝐓𝐇𝐄 𝐇𝐄𝐈𝐑𝐒
Fantasy✦「 Чи бол миний эцгийн эцгийн эцгийн эцгийн эцгийн эцгийн эцэгт үйлчилдэг байсан зарцын үр удам. Тиймээс 𝐁𝐚𝐬𝐢𝐥𝐢𝐬𝐤-т хаяаад өгчихөөс минь өмнө миний нүднээс арилж үз.. 」✦
