LEBECCA

17

İyi okumalar<3

****

"Ne demeye çalışıyorsun Seunwoo?" Bu çocuk benim soy ismimi nereden biliyordu?

"Kafam sana değmedi bile... ama iyi oyuncusun, şaşırmamak gerek" neye şaşırmaması gerekiyordu? Cidden bu salağın kurduğu cümleleri anlayamıyordum.
"Ne oyunculuğundan bahsediyorsun?" Ona merak ve sinirle bakarken, gözlerime bakıp cevap vermişti "O beyninin içinde neler dönüyor bilmiyorum ama Jennie'nin de dediği gibi 'Sen iyi biri olamazsın Jeongguk'"

Siktir...

Seunwoo, benim Jennie ile olan diyaloğumu nereden biliyordu? Bu çocukta bir boklar dönüyor...

"Sen Jennie'yi ve bizim konuştuklarımızı nereden biliyorsun?" Kurduğum cümleye karşılık, kendince masum olarak cevap vermişti "Siz Jin ile konuşurken kulak misafiri oldum. Ayrıca Soy adına da listeden baktım. Yani, senin gibi kötü biri değilim. Ben Lisa'nın iyi ve tek yakın arkadaşıyım, tabii belki ileride de sevdiği çocuk olurum. Hm?"

Tanrım, neden bu çocuğu dövmek istiyorum?

"Ah, her neyse. Neden bunları sana anlatıyorum ki? Artık iyiysen ben gidiyorum, Lisa kapıda beni bekliyor" seni mi? Kendini bir şey sanıyor sanırım...

Of, umurumda değil!

Her zamanki yaptığımı yapıp, duymamazlıktan geleceğim.

^Lisa'dan^

Birkaç dakika içinde Seunwoo revirden çıkmıştı. "Jungkook, iyi mi?" Sorduğum soruya karşı, tebessüm ederek cevap vermişti "O kadar iyi ki artık koşabiliyor bile"

"Hemen iyileşti mi?" Bu sefer yüzüme bakmadan cevap vermişti "Jungkook'u oyuncu olması için ikna etmeliyiz" ona anlamayarak baktığımda, beni gülerek geçiştirmişti...

****

Cidden yorucu geçen bir günden sonra nihayet eve girebilmiştim ve internette dolaşıyordum.

Aklıma gelen psikiyatri doktoru ile hemen telefonuma kaydettiğim numaraya girip, arama tuşuna basmıştım. Telefon 1 çalmadan sonra hemen açılmıştı "Buyurun, burası Özel Park psikiyatri şirketi" kısaca öksürerek konuşmuştum "Merhaba, ben randevu almak için aramıştım" kurduğum cümleye karşılık, kadın tekrar konuşmuştu "Adınızı ve yaşınızı öğrenebilir miyim?"

"Adım Lalisa Manoban ve 18 yaşındayım" dediğim cümleye karşılık kadın şaşırmış olmalıydı "Oh, çok gençmişsiniz" gerçekten çok gençtim ama etrafımdaki insanlar yüzünden kendimi 25-30 yaşlarında biri gibi hissediyordum...

"Hangi lisede okuyorsunuz?" Sorduğu soruya, tereddütle cevap vermiştim "Seul lisesi" kadın şaşırdığını belli edip, öylesine bir şeyler söylemişti "Bizim hastalarımızdan biri olan Park Jimin'de orada okuyor"

Park Jimin...

"Yarın akşam 6 gibi müsaitseniz, randevunuzu oluşturacağım" hemen kadını onaylamıştım "Müsaitim ve yarın saat 6'da orada olacağım teşekkürler"

"Ben teşekkür ederim, iyi günler dilerim"

Kadın telefonu kapattığında, bende oturduğum koltukta yayılıp düşünmeye başlamıştım. Park Jimin'i az çok tanıyordum çünkü okulda popülerdi. İyi de onun psikolog ile ne işi olurdu ki?

Peki, bu konu beni ilgilendirmiyordu.

^Felix'ten^

"Tamam Yeji, bu akşam buluşuyoruz"