Çember Kırılana Dek

İapetos

Nefes alamazken sanki işe yarayacakmış gibi yakamı tutup boğazımdan uzaklaştırdım.

Gözlerim dolarken hissettiğim şey çok farklıydı.

Ölüme çok yakındım.

Havada bolca bulunan oksijenden yararlanamıyordum.

Sanki boğazıma bir şey takılmış gibi hissediyordum.

"Tanrı aşkına! Ne yaptığını sanıyorsun?" diye bağıran adam yanımıza gelen Kronos beni bıraktı.

Derin bir nefes alırken sol gözümden bir yaş süzüldü.

Bu hissi ilk kez tatmıştım.

İlk kez nefessiz kalmış, ilk kez yürek yemiş gibi söylediğim sözler beni çıkmaz bir sokağa sokmuştu.

Gelen adama dikkatlice baktım.

Onun da Kronos gibi sakalları ama Kronos'a göre daha gür saçları vardı.

Yaşından ötürü yüzü hafif sarkıyordu.

Yeni gelen sinirle "Ona canlı ihtiyacımız var. Ne halt yediğini sanıyordun?" diye sordu.

Kendi aralarında çatışma vardı. Bu kullanılabilirdi.

Savaşta, hatta şu an buradan kaçmak için bunu kullanabilirdim.

Kronos bana kısa bir bakış attıktan sonra "Bunu hak etmişti." dedi.

Diğeri işaret parmağı ile beni gösterdi ve
"O hayalini kurduğun tahtını seni yerinden eden oğlundan tahtı geri almak, seni uzun süre ölüler diyarına kilitli tutan diğer oğluna aynılarını yaşatmak ve seni görmezden gelen son oğlundan intikam almak için bu kıza ihtiyacın var!" dedi.

Bahsettiği oğulları sırası ile Zeus, Hades ve Poseidon olmalıydı.

"Sadece sinirlerime hakim olamadım." diyen Kronos'a "O zaman diğerlerinin yanına git ve sakinleşir gel." dedi.

Kronos hiçbir şey demeden şiddetle mağaradan çıktı.

Diğeri ile yalnız kalırken kendisinin hangi titan olduğunu merak ediyordum.

"Sen hangisisin?" diye sordum.

Daha yeni ölümden dönmüştüm ama merakım ağır basıyordu.

"İapetos" diye cevap verdiğinde "Ölümlülük, yara ve yaşam süresi titanı." diye mırıldandım.

"Doğru bildin." derken karşımdaki bir kayalığa oturdu.

İapetos veya İapetus; Uranüs ,Gök, ile Gaia'nın , Toprak Ana'nın, oğlu olan bir Titan'dır.

Okeanos ile Tethys'in kızlarından biri olan Klymene ile evlenmiş ve bunun sonucunda Atlas, Menoitios, Prometheus ve Epimetheus adında dört çocuk meydana getirmiştir.

Bunun için evrensel tufandan sonra Deukalion, Prometheus aracılığıyla İapetos'a bağlanmaktadır.

İapetos dikkatle beni incelerken güldüm. İapetos, dikkati temsil ederdi.

"Sizin yanınızda savaşmayacağımı birçok kez dile getirdim. Niye beni öldürüp tanrıların yanında savaşmamı engellemiyorsunuz?" diye sordum.

Onlara akıl vermiş gibi olduğumun farkındaydım fakat bu tehditleri sevdiğim insanları ilgilendiriyordu.

"Ölmeniz için birçok yaratık gönderdik fakat hepsinden ustaca kurtuldunuz." diyen İapetos'un açık sözlülüğü beni şaşırtmıştı.

"Şimdi beni Aksel ve Metehan'dan uzaklaştırdınız. Yine de öldürmek yerine sizin yanınızda savaşmam umudu ile yanıp tutuşuyorsunuz. Size kötü bir haberim var, sizinle ölsem de savaşmam." dedim.

İapetos yere bakarken hınzırca sırıttı.

"Son toplantımızda seni öldürürsek kendimize daha büyük bir tehlike oluşturacağımızı kararlaştırdık." dedi.

"Nasıl?" diye sordum.

"Eğer ölürsen Hades'in mekanına gidersin. Kısaca seni öldürdüğümüzü herkes öğrenir. Hades'in tüm hakimiyeti boyunca bir kişiyi hayata döndürme hakkı var. Seni hayata döndürür ve bizden daha çok nefret ederek bizimle savaşırsın. Seni öldürdük diye sinirli olan sevenlerini de unutmamak gerek. Bu sonumuz olur." dedi.

Merakla "Niye bu kadar açık sözlüsün?" diye sordum.

"Babana çekmişsin, inatçısın. Seninle inatlaşmak işimize yaramaz. Bu yüzden sana ne kadar ihtiyacımız olduğunu göstermeye çalışıyorum." dedi.

Bu yakın tavrı hem ilgimi çekmiş hem de hoşuma gitmişti ama işe yaramayacaktı.

"Kim olduğumu söyle, anlaşalım." dedim sırıtarak.

Poseidon'un anlattığına göre bana kim olduğumu söyleyen de lanetlenirdi.

İapetos, "Tuzağına düşmem." dedi.

"Sen bilirsin. Ya karşınızda savaşırım ya da kim olduğumu söylersin ve yanınızda olurum." dedim.

İapetos bana kim olduğumu söylemeyeceğini çok iyi biliyordu.

Çaktırmamaya çalışsa da sinirle ayağa kalktı ve mağaradan çıktı.