Teach Of Love ✓

Teach Of Love: CHAPTER 20

9:30 am.

"Gian." Claire breathes heavily as she roam her eyes around the ICU.

"Doc. Gising na si Ms. Hernandez!" She noticed someone running but she can't hear what the nurse is saying. Nahihirapan siya her eyes begin to close again and breathe what she can only do.

"Ms. Hernandez do you hear me?" Naririnig nito pero hindi niya kaya gumawa ng kilos at bigat na bigat parin ang talukap niya. But she tries to open up her eyes again and she did it.

She saw a doctor looking at her. Kanina naman nakapag salita siya pero bakit hindi niya magawa ngayon?

She tried.

"Gian.."

nagtaka ang mga doktor sa sinabi niya.

"Sino si Gian?" Out of nowhere, her eyes blinked and both of the nurse and doctor knows that it's a good sign, na gising na nga siya. The doctor and the nurse assists and check Claire's vital signs.. yung oaghinga niya, hindi pa okay, yung puso, mabuti-buti na ang tibok. The rest, okay na. but Claire's body is still weak due to the toxin's side effects.

Both of them went out of the ICU and informed Claire's family.

"Mrs. Janet, gising na ang anak ninyo. Pero may nabanggit itong pangalan nang pumasok kami."

"Sino daw po sinabi?"

"Gian daw. May kaibigan po ba siyang Gian? Or may kinakasama ba ang anak niyo?"

Patrice and Alliece widened their eyes at nagkatinginan pa sila habang naguusap ang doktor at ang nanay ni Pat at Claire.

"Her co-teacher.." sagot ng ina.,

"Kailangan nating mahanap si Gian as soon as we can." Bulong ni Alliece kay Patrice.

Biglang may nag ring sa loob ng bag pero hindi nila napansin yon dahil nakuha sila ng atensyon ng mga nurses na nagsisitakbuhan papunta sa ICU. Pati ang doktor kay napalingon at agad ring sumunod kung saan tumatakbo ang nurses.

"Excuse me, I'll just check what's happening." Malakas ang kutob nila na pupuntahan nila si Claire. Pero bakit?

"Ate Alliece.." ipinakita nito ang naiwang cellphone ni Claire. Nakita nila na may 2 missed calls. Tinignan nito ang cellphone.

Unknown Number..

Muling nag ring ang cellphone at agad naman nila sinagot.

"Gian.." lumingon siya, napaka kalmado nito at sumabay pa ang pagtama ng sinag ng araw sa kanya dito sa roof top ng bahay niya.

"Sorry.." dugtong ko.

"For what?"

"Kung nagalit ako sayo. Sa pag-trato ko sa'yo lately."

"Alam kong hindi ka sigurado sa nararamdaman mo.. don't worry, naiintindihan kita." Biglang humangin ng malakas at damang-dama namin ang hanging dumadampi sa aming mga balat.

"Nababagabag ka ba?"

"Para saan naman?"

"Kung tama bang mahulog ka."

"Itutulak mo ba ako?" Tumawa si Gian.

"Sinalo na kita."

"123, clear."

"Doktora, flat line parin."

"123, clear."

"Nina, we are health frontliners, hindi natin pwedeng sukuan ang mga pasyente natin!" Still, flat line parin. Namumutla na ang katawan ni Claire sa ICU.

"123, clear." Sinusubukan nilang buhayin si Claire. . At bigla itong nagka pulso.

"Thank God."

"Press my arm if you hear me."

"Okay, good job.. we'll check Claire's virals again."

"Doktora Flat Line!!!" Naalarma ang doktor at agad ulit itong ini-revive.

Lagay na lagay ang katawan ni Claire.. hinang-hina ito at hindi makagalaw. Ngayon na nag 50-50 siya, sana bigyan pa siya ng pagkakataong makita si Gian. At ang kanyang pamilya. Ihinanda na niya talaga ang sarili niya.. sa anumang kapahamakan ng dahil sa pinsan niya, alang-alang lang sa kapatid niya wag lang siyang mapahamak. O kahit sino pa. Mahirap sakanya dahil ayaw pa niyang mangyari yun.. dahil marami pa siyang gustong gawin, gustong maranasan.. pero kung yun na talaga.. wala siyang magagawa. Atleast, o sana.. manahimik na ang kanyang pinsan at wala nang idadamay pa. Kung may gusto man siyang makita o mayakap ngayon, yun ay ang kapatid niya dahil alam niyang hindi talaga handa si Pat sa mga nangyari at mangyayari pa lang.

"Time of death, 9:30 pm."