Sayo Pa Rin Babalik ( On-hold )

KABANATA 37

Dedicated to cherrypaglicawan12 😊🤗

••••••

Nandirito kami ngayon ng pinsan ko sa garden. Ang lugar kung saan nagkaayos na kami na akala ko magtutuloy tuloy ngunit hindi pa rin pala. Puro akala lang ang lahat. Nakatanaw kami sa bilog na buwan na napaliligiran ng mga bituin. Malamigna din ang simoy ng hangin dito sa labas dahil gumagabi na masyado. Kanina pa nakaalis yung dalawa na pinagpapasalamat ko dahil hindi sila nagtanong kung ano bang nangyayari. Siguro ayaw na lang din talaga nilang magtanong lalo na si Dave.

"Bumisita ka na ba kay Rae?"

Pagpapanimula ni Jake.

"Yeah! Kanina. I talk to her kahit alam kong hindi nya ako naririnig. I even leave a letter for her before I left. Alam kong maiintindihan nya ako kapag nalaman nyang umalis na ako."

"Kelan mo balak sabihin samin ang bagay na iyan?"

I sighed heavely. "Wala naman akong balak tanggapin in the first place eh but something came up na naging dahilan para matauhan ako sa katangahan ko. Kase pakiramdam ko hindina ito love eh, stupidity na tong ginagawa ko. Pero anu bang magagawa ko eh mahal ko kase masyado kaya nabulag nako neto."

Ginulo nya ang buhok ko.

"I'm so proud of you couz. Dahil natatauhan kana na minsan nakakasama din sa sarili ang too much love. Bumibitaw tayo sa tao hindi dahil hindi na natin sila mahal kundi dahil yun ang tamang gawin. Huwag kang mag alala magiging maayos din ang lahat Naomi. Every thing will be alright in the right time. God will guide you all the time. We will support anu man ang gain at maging desisyon mo. Nandito lang kami para sayo."

Tumango ako sa kanya saka ngumiti.

Yeah! Everything happen for a reason. At darating ang araw na maayos din ang lahat.

"Alam mo bang umamin na sakin ang kaibigan mo? May gusto sakin si Dave."

Tumingin sya sakin saka muling ginulo ang buhok ko.

"Hindi na iyon nakapagtataka couz."

"What do you mean? Alam mo?"

Tumawa ito na para bang may nasabi akong nakakatawa. Agad na tumaas ang kilay ko.

"Hindi pa ba halata? Couz ang manhid mo talaga o baka naman ramdam mo iyon pero binabalewala mo lang dahil akala mo lahat biro para sa kanya."

"H-Hindi k-ko alam Jake. Asaran at biruan lang naman ang alam naming dalawa. I-I I really don't know na ganun na pala. I felt really bad for him Jake. Ang bait nung panget na yun kahit na mapangasar sya he's always there for me everytime I need someone to lean on. Tapos ganito lang ang igaganti ko sa kanya."

Niyakap nya ako.

"Minsan may pagkasiraulo yang si Dabe pero mahal ka nyan. At lahat gagawin nya sumaya ka lang. Huwag kang mag alala dahil lilipas din yung sakit na nararamdaman nya. Malakas yung gunggong na yun eh. Darating din yung babaeng para sa kanya."

Hinagod nya ang buhok ko.

"Kaya ikaw ayusin mo na ang sarili mo, okay? Tulad ng sinabi ko darating din ang para sa iyo. Yung handa kang mahalin ng higit pa sa pagmamahal mo. Huwag ka ng umiyak pumapanget ka oh."

Bumitaw ako sa pagkakayakap nya saka sya hinampas ng mahina sa braso na ikinatawa nya kaya natawa na din ako. Pinunasan ko ang aking pisnge dahil sa mga luhang dumaloy dito.

"Ayan! Smile ka na hindi ka na panget."

Natawa ako na medyo naiiyak pa.

"Ang sama nyo ni Dabe sakin." Sabi ko saka nag pout.