Sayo Pa Rin Babalik ( On-hold )

KABANATA 36

Dedicated to ItStyx
Kafatid k yarn😊 paki support na din po story nya. Lovelots!😘💜

••••••

Dalawang araw na akong hindi pumapasok sa klase. At nasa school sina Mom at Dad para ayusin ang mga papeles ko pati na rin ang mga kakailanganin sa pag alis.

Yeah! Y'all read it right aalis ako. Tinanggap ko yung offer ng school na maging exchange student ako sa Korea.

Naisip ko kaseng napaka gandang oppurtunity neto para sa akin. Minsan lang ito dumating kaya let's grab it na lang diba? New adventure din ito sa life. Even though kaya naman naming mag travel abroad pero mas exciting lang kase yung ganito. Ang maramdaman may kaya din pala akong marating at i achieve in my college life.

Hindi ito para sa kanila o para makalimot ako kundi para ito sa sarili ko. I want to improve myself. Sa pagiging independent.

Papunta ako ngayon sa ospital kung saan naka confine si Rae. Gusto kong humingi ng tawad dahil hindi ko sya binalikan nung time na umuulan na. Hindi ko kase kayang humarap sa kanya. And its my fault. Kasalanan ko kung bakit sya nandito ngayon.

"Nurse saan po ang room ni Rae Shanelle Jimenez?"

"Room 209 po."

"Thank you!" "Welcome Maam!"

Ngumiti ako saka hinanap ang room ni Rae.

Nang mahanap ang kwarto ay papasok na sana ako nang may maaninag akong tao sa loob.

"Papasok na muna ako Turtle kaya magpagaling ka na. Pag gising mo ititreat kita sa favorite mong seafood restaurant. Pupunta dito ang parents mo mamaya kaya may magbabantay na sayo. Sana gumising ka na. Tama na ang tulog."

Turtle? It means nandito si Asul? Nakakatuwa naman. He really like my bestfriend ha! Ah no he loves her.

"See you later! I love you!"

That three words that confirm his love for my bestfriend. Ang sarap niyon pakinggan mula sa kanya pero masakit din at the same time dahil hindi iyon para sakin.

He kiss her in the forehead bago ito lumapit sa pinto para lumabas ng kwarto. Agad naman akong nagtago sa katabing kwarto saktong walang tao. Pinaalis ko muna ito bago ako lumabas at pumasok sa kwarto ni Rae.

Nakita kong may bulaklak at prutas sa ibabaw ng mesa.

Hinila ko ang upuan na nasa gilid saka dinala sa tabi ng kama para upuan ko. Hinawakan ko ang kamay nya.

"Besh! Bruha! Nandito na ako. Sorry ah! I'm so sorry dahil iniwan kita, dahil hindi kita binalikan. Kung sana bumalik lang ako hindi sana mangyayari ito sayo. Bakit kase ang kulit kulit mo hindi mo ako sinusunod. Hindi mo iniisip ang sarili mo eh. Sana this time sarili mo naman ang isipin mo huwag na ako kase makakaya ko naman tiisin ang sakit. Pero ikaw mahihirapan ka dahil alam mo namang may hika ka. Paano kung umatake na naman iyan at wala nang makakita sayo? Paano na? Maraming nagmamahal sayo pamilya mo, sina Jake, at si Asul at pati na rin ako. Kaya huwag mo ng uulitin ito Rae. Sasabunutan na talaga kitang bruha ka."

Pinunasan ko ang luhang lumabas mula sa aking mga mata.

"Aalis na nga pala ako sa isang araw. Tinanggap ko yung offer na maging exchange student. Sorry dahil ngayon ko lang pinaalam sayo ang tungkol dito. Wala naman kase akong balak tanggapin eh pero naisip ko na sayang naman if sasayangin ko lang diba? Huwag kang mag alala kahit na malayo ako ikaw parin ang nag iisang bestfriend ko. Ikaw parin si bruhang Rae at hindi na magbabago iyon. Hindi ako galit sayo nagtatampo lang. At sana sa pagbabalik ko masaya ka na kasama ang lalaking mahal mo. Kung sino man ang pipiliin mo support kita. Bruha mahal na mahal kita. Kokontakin naman kita kapag okay na ako. Pero ngayon, papahilumin ko muna yung sugat. Palagi kang mag iingat ah. Alam kong naririnig mo ako bruha kaya magpagaling ka na. Magiging maayos din ang lahat. Paalam hanggang sa muli! Magpagaling ka dahil hinihintay ka na nyang magising."