Midis dy zjarresh | ✓

3 | ✨ç'emër t'i vë kësaj ndjenje?✨

Nuk e dinte pse, por zemra sa nuk po i dilte nga kraharori teksa ledhatonte fytyrën e tij.

Kishte lexuar shumë libra, por kësaj ndjenje nuk dinte ç'emër t'i vinte.

Buzët e tij ishin kaq të bukura... dreq çfarë ishte duke menduar?

Diçka po i bënte lavazh truri dhe zgjodhi t'i largonte duart nga fytyra e tij përpara se të rrëmbehej nga diçka e gabuar...

"Mos ndalo" - dëgjoi Lukan, i cili i foli sapo ajo u largua nga ai...

U skuq, tipike e saj.

"Unë thjesht..." nisi të thoshte ajo, por pa mbaruar ende ai e rrëmbeu me forcë duke e afruar pranë trupit të tij.

Me duar nisi t'i ledhatojë fytyrën duke hequr mbrapa flokët e saj bjond. Sytë nuk po ia shqiste për asnjë sekondë dhe të njejtën gjë po bënte dhe ajo

Duke vazhduar kështu, pak e nga pak, nisi të afrohej më shumë me fytyrën e saj... derisa buzët e tyre u puthitën së bashku...

E mori me qetësi, si kurrë më parë, kurse për Elizën ishte diçka e re, e panjohur...

U largua pak pasi e la se ajo ishte e habitur nga veprimi, e pa në sytë e saj ngjyrë mjalti dhe nisi ta puthe në qafë...

"Çf... aarrëë ... po... b... ën?" po belbëzonte ajo dhe aty sytë e tij u errën nga pasioni. Një flakë e madhe nisi t'i ndizet në kraharor.

Nisi ta puthe në çdo centimetër qafën e saj dhe më pas arriti sërish te buzët e saja, këtë herë të thata.

Si fillim, nisi ti kafshonte buzën e poshtme, më pas ajo u përmend, zjarri brenda Elizës u ndez dhe së bashku në sinkronë nisën të puthnin njëri - tjetrin plot pasion.

Teksa e puthe, vendosi duart në belin e saj dhe ngriti bluzën e saj plot xhentilesë . Ajo duke 'bashkëpunuar' me të, e hoqi pa u shkëputur nga buzët e tij të zjarrta.

Më pas ai la buzët e saj për të shijuar tashmë edhe sipërfaqe të tjera të trupit të saj, por djalli brenda Elizës u ngjall dhe nuk i shkëpuste buzët e saja nga të tijat dhe ai u tundua nga kjo gjë.

Më pas me stil, kalon në pjesën e gjoksit, duke ia shtrydhur njërin dhe tjetrin duke ia 'torturuar' me gojën e tij.

Ajo, e dorëzuar tashmë nisi të rënkojë duke thënë herë emrin e tij, e herë veç disa pasthirrma.

Ai vazhdonte me mënyrën e tij dhe paptitmas instikti i saj i thotë t'i prekë flokët kaçurrela të tij.

Ahh... Luka në atë moment po ndihej si vet djalli në parajsë.

Kishte qenë me shumë vajza, por diçka tek ajo ishte ndryshe.

E pa se ajo po niste të rënkonte më shumë dhe ndaloi...

Eliza : "pse ndalove?"

Luka : "prit qofte, merri me avash gjërat..."

Faqet e Elizës u skuqën ende dhe më shumë, por ajo e donte atë, donte ta ndiente prap atë ndjenjë që tashmë i kishte vën një emër... dashuri...

Ashtu siç ishin të dy pa rrobe u shtrinë duke parë njëri - tjetrin.

Shikimi në sy nuk ishte gjë tjetër, thjesht një formë e re e të shprehurit zjarrin që përvëlonte brenda tyre.

Ai u dorëzua, nuk mund ta kishte përballë atë dhe mos ta puthte

Iu afrua buzëve të saja dhe nisi t'i puthë sërish...

"Eli..." - u mundua të thotë Ajsi teksa hyn dhe shikon... skenën e servirur para syve të saj

Eliza shtyn tutje Lukan dhe me çarçfafin e kuq mbulohet paksa, kurse ai shuk dorën mbi krevat duke mbyllur sytë...

"Nuk mund t'ju besoj! Të thash t'i rrije larg..." tha Ajsi dhe e zhgënjyer del nga dhoma

"Ajsi unë..." u mundua të shfajësohet Eliza.

As ajo vet s'po kuptonte kush ishte pranë tij, çfarë po i bënte ai dhe qenia e tij

Eliza : "Është faji yttt!!"

Luka : "Faji im??"

Eliza : "Çfarë do nga unë?"

Luka : "vetëm ty"

pasi tha këtë iu vërsul sërish buzëve të saja, por këtë herë ajo e largoi.

Iu kujtua çdo gjë që Ajsi i tha. Netët e tij me nga një vajzë të re, talljet që bënte, çdo gjë...

"Mendon se jam si ato?!" - bërrtiti me lot në sy dhe ai nuk po kuptonte gjë, për herë të parë diçka po ndiente, por xhelozia po e bluante Elizën për këtë djal që sapo njohu.

"Çfarë po thua? Si kush?" - tha ai me ton habie

"Të urrej... nëse mendon se jam si vajzat që ke çdo natë mbi shtrat gabohesh!" - tha ajo dhe bën të largohet, por ai e kap nga dora dhe e tërheq pas vetes sërish

Luka : "MOS, GUXO, TË, FLASËSH, MË KËSHTU"

Eliza : "Çfarë? Nuk është e vërtetë? Do e mohosh? Ça do nga unë?"

Luka (duke e lën dorën e saj) : "Është e vërtetë"

Elizës iu mbushën sytë sërish me lot, pra qenka e vërtetë kur Ajsi tha se ai nuk është gjë tjetër veçse një djalë që tallet me çdo vajzë që i del para? Pse pikërisht asaj? Huh? Pse?

Veshi bluzën e saj dhe po largohej, duke pritur një fjalë që t'i thoshte 'ndalo' nga ai, por u zgjënjye nga rezultati që mori .

Nuk ishte penduar për puthjen e parë që ia dhuroi atij, por ishte penduar se fjalën dashuri po niste ta përkufizonte me emrin e tij...

Nga ana tjetër Luka gati sa nuk po çmendej. Deri më sot, ai kishte parë çdo vajzë si një lojë të momentit, por ajo ishte ndryshe.

Deri më sot, kishte pasur vetëm një qëllim... botën e mafias, por çfarë po ndodh në luftën brenda zemrës së tij?

Si mund t'ia shpjegojë asaj kush është për të, kur ai si vendos dot një emër për vete?

- -- -- -- -- -- --𓆩*𓆪-- -- -- -- -- -- -

Heyoo

Si jeni dhe si po ju duket historia jonë?

xoxo