MADHU KAITABH

1.1K 82 14
                                    

Its been a few days since the birth of Harihareshwari and Shreeshaktiswar. Mahadev has been teaching Srinav the art of weaponry and warfare.

Here at Vaikunth Amarsri was becoming the life of everyone, the more she got to know about the world, the more curious she got. And there was only so much Rambha and Menka could tell her to ease her curiosity.

Along with Amarsri, Mata Laxmi was also getting curious as she looked at Narayan in his yog nidra.

"Kehte hai ki Narayan ko yog nidra se jagana asambhav hai. Kintu aaj mai prayas karke dekhna chahungi." Mata Laxmi said.

She summoned a peacock and puts its tip in his ears. But Narayan didn't even feel it, Mata Laxmi chuckled giving up and keeps the morpankh aside.

From the earwax stuck in the tip of the peacock feather, two asuras emerged. Mata Laxmi looked at them surprised.

"Kaun ho tum dono ?" She asked

Rất tiếc! Hình ảnh này không tuân theo hướng dẫn nội dung. Để tiếp tục đăng tải, vui lòng xóa hoặc tải lên một hình ảnh khác.

"Kaun ho tum dono ?" She asked.

"Hum Narayan ki santane hai." The first one said.

"Yeh Madhu aur mai Kaitabh." The second one said.

"Kya hum yeh Vaikunth dekh sakte hai Mata ?" Madhu asked.

"A-awashya." She said, still shocked.

"Chalo Madhu !" Kaitabh said and both of them ran towards the palace.

"Dekh Kaitabh yeh sab humara hai." Madhu said.

"Keval yeh hi nahi Madhu, Narayan jagannath hai. Yeh samast sansar humara hai. Hum samast brahmand par raj karenge." Kaitabh said.

"Buddhi wali baat kahi tumne." Madhu chuckled.

"Waha dekho Madhu, uss mandir mai koi hai." Kaitabh said.

Both sneakily made their way to the temple and their jaw dropped seeing the beautiful maiden offering milk to the Shivling.

Both sneakily made their way to the temple and their jaw dropped seeing the beautiful maiden offering milk to the Shivling

Rất tiếc! Hình ảnh này không tuân theo hướng dẫn nội dung. Để tiếp tục đăng tải, vui lòng xóa hoặc tải lên một hình ảnh khác.

Then they saw behind her two more ladies were standing but their eyes were still stuck on Amarsri.

"Madhu, aisa lagta hai ki iss kanya ke roop mai yovan swayam apne hone ka praman dene aaya ho." Kaitabh said.

"Kintu yeh hai kaun ?" Madhu asked.

"Jo bhi ho, yeh Vaikunth mai hai toh iss par humara adhikar hai." Kaitabh said.

"Uttam kaha." Madhu said looking at her.

"Kumari Amarsri, aapne Mahadev se kya manga ?" Menka asked

Rất tiếc! Hình ảnh này không tuân theo hướng dẫn nội dung. Để tiếp tục đăng tải, vui lòng xóa hoặc tải lên một hình ảnh khác.

"Kumari Amarsri, aapne Mahadev se kya manga ?" Menka asked.

"Sadev ki tarah apne prashno ke uttar mange hoge." Rambha chuckled.

"Kumari, aap apne prashno ke uttar Narayan se bhi toh puch sakti hai." Menka suggested.

"Puch toh lu kintu woh kisi bhi prashn ka spasht aur sidha uttar dete hi nahi." Amarsri said and the Apsaras chuckled.

The three ladies turned around to leave and were startled seeing Madhu and Kaitabh.

"Aap kaun ?" Rambha asked.

"Mai Madhu hu aur yeh hai Kaitabh." Madhu said.

"Hum Narayan ke ansh hai." Kaitabh said.

"Oh. Toh aap dono mere anuj hai." Amarsri said.

"Anuj ?" They asked.

"Ha, yeh hai Narayan ki Narayana aur Mahadev ki Shankara. Yeh hai Harihareshwari Amarsri." Menka said.

"Yeh aapki Jyestha hai." Rambha said.

"Jyestha ?" Madhu and Kaitabh said lustfully checking her out.

Rambha and Menka didn't like their gaze at all.

"Kumari, humare saath chaliye." Rambha said.

As they were about to walk Madhu and Kaitabh stopped their way.

"Jane ki itni bhi kya jaldi hai Jyestha ?" Madhu said.

"Abhi toh humne thik se baat bhi nahi ki." Kaitabh said.

"Mariyada mat lango." Menka warned.

"Tum kaun hoti ho hume mariyada sikhane wali !? Yeh Vaikunth, Yeh Shrishti, Yeh Brahmand par humara adhikar hai aur sansar ke sabhi praniyo par bhi." Madhu said.

"Uss adhikar se Jyestha bhi humari hai, aur inn par keval humara adhikar hai aur humare bich koi nahi aa sakta !" Kaitabh said.

"MADHU KAITABH !" Someone roared from behind. They turned around and saw Narayan and Mata Laxmi.

"Madhu aur Kaitabh, tum Narayan ke ansh awashya ho kintu unke karn-mael se janme ho. Iss liye man itna maela hai jo bhai-behen ke pavitra rishte ko kalankit kar rahe ho." Mata Laxmi scolded.

"Tum dono ko apni udandatta ka dand awashya milega ! Tumhe jeevan bhar patal-lok mai rehna hoga jaha ka andhakar tumhe mariyada aur sharam sikha dega !" Narayan said.

"NAHI ! YEH ANYAYE HAI ! HUM ISKA PRATISHOD LE KAR RAHENGE !" Madhu and Kaitabh exclaimed as they were forcefully pulled into patal.

"Pitashree, aapne ek apradh hetu jeevan bhar ka dand kyu diya ? Meri tarah woh bhi toh aap hi ke santan the. Fir itna kathor dand kyu ?" Amarsri asked.

"Maine Madhu aur Kaitabh ko patal mei rehne ka dand iss liye diya ki jab unhe apni galti ka bodh hoga woh satya aur dharm ke maarg par agrasar ho jayenge. Uske baad woh asuro ka uchit maarg darshan kar sakte hai." Narayan said.

"Maine iss tarah se vichar kiya hi nahi." Amarsri muttered.

"Kyuki tumne moh ke drishti-kon se iss sthiti ko dekha. Aur moh se vyakti naa hi dharm samajh pata hai aur naa hi satya ko dekh pata hai." Mata Laxmi said.

"Smaran rakhana Narayana jeevan mai kabhi bhi moh, aniyantrit krodh aur lobh se kisi ka bhala nahi hota." Narayan said.

"Mai smaran rakhungi." Amarsri smiled.

□□□□□□□□□□□□□□□□□□□
A/N

DIFFERENCE BETWEEN NARAYAN AND MAHADEV -

ME : WHAT IS 3+3 ?

MAHADEV : 6

NARAYAN : SOMETHING THAT IS LESS THAN 7 BUT MORE THAT 5, A NUMBER THAT IS EQUAL TO 4+2 BUT NOT EQUAL TO 4+3 OR 4+1....

HARIHARESHWARI 5 : SRIJANNơi câu chuyện tồn tại. Hãy khám phá bây giờ