"ဘာမွမျဖစ္ပါဘူး ကိုကိုရဲ႕ လာ မုန္႔စားရေအာင္"
လြနး္သုထက္ ရိုင္းရယ့္ မ်က္လံုးအားၾကည့္လိုက္စဥ္
ေပ်ာ္ရႊင္ျခင္းနဲအတူ စိတ္လႈပ္ရွားျခင္းနဲ႔
ေမးခြန္းတစ္ခ်ိဳ႕ေမးျခင္ေနသည္ကိုပါ။
ေတြ႕လိုက္ရသည္။
ဒါေပမယ့္လည္း မေျဖခ်င္ေသးတယ့္ ေမာင္ေၾကာင့္ မုန္႔ကုိသာ အရင္စားလိုက္ေပမယ့္ ရင္ထဲက အဆိုးေလးကို စိတ္ပူေနတယ့္ စိတ္ေၾကာင့္
မုန္႔က ဘာအရသာမွန္းမသိလိုက္။
အားလံုးစားေသာက္ၿပီးတယ့္ အခ်ိနိမွာ
လြန္း ေမာငိ့ရယ့္ လက္ကိုဆြဲကိုင္ကာ
ႏူးညံ့စြာျပံဳးလိုက္ရင္း
"ေမာင္ ဘာျဖစ္လို႔လဲဟင္
ကိုယ့္ကိုေျပာေလ"
"ဟိုေလ ကုိကို စိတ္မဆိုးဘူးလို႔ ကတိေပးႏိုငိလား"
"အြန္းေျပာပါ ေမာင္ရယ့္"
လြန္းရယ့္ မ်က္ႏွာအရိပ္အေျခကို လိုက္ၾကည့္ေနတယ့္ ေမာင္ဟာ မဝံ့မရဲနဲ႔
အိတ္ကပ္ထဲက ဖုနး္ကိုယူထုတ္ကာျပသည္ေလ။
လြန္းလည္း ယူၾကည့္လိုက္ေတာ့
ဒါေန႔ခင္းက အေၾကာင္းကို အထင္လႊဲေအာင္ရိုက္ထားျခင္းပင္။
ဒါကို သိလိုက္တယ့္ လြန္းဟာ
ရင္ဘက္ထဲ တင္းက်ပ္လာသည္။
ဘယ္သူက ေၾကာင္ဆိုးေလးကို စိတ္ထိခိုက္ေအာင္ လုပ္ရတာလဲ
"ေမာင္ ဒါကုိ ကိုယ္ရွင္းျပမယ္"
"ဟြနိ႔အြန္း မရွင္းျပနဲ႔ ကုိကို ေမာင့္အနားေနရင္ရၿပီေနာ္ ေမာင္ကိုကုိ႔ကိုခ်စ္တယ္ "
*ဟုတ္တယ္ ကိုကုိ ငါ့အနားမွာ ေနရင္ရၿပီ
က်န္တယ့္ လာပတ္သတ္တယ့္သူေတြကိုေတာ့ ကုိကိုမသိေအာင္ ရွင္းပစ္ရတာဘဲ*
လြန္းမွာေတာ့ အံ့ဩတႀကီးသာ
သဝန္တိုလြန္းတယ့္ ေမာင္က ခုေတာ့ နားလည္ေပးေနသည္။
ဒီကိစၥက ေနအေနာက္ရပ္ကထြက္တယ္ ဆိုတယ့္ စကားၾကားရတာထက္အင္ ထူးဆန္းေစသည္။
ေသခ်ာၿပီ အဆိုးေလး စိတ္ထဲ တစ္ခုခုျဖစ္ေနၿပီ။
"ေမာင္ ကိုယ္ကို ေအးစက္စက္မေနပါနဲ႔ကြာ
ေမာင္ဒီကိစၥ အထင္လြဲရင္ ကိုယ္ရွင္းျပပါ့မယ္ အဲ့တာ ကိုယ္နဲ႔ အြန္႔"
YOU ARE READING
Simple(Complete)
Romanceရိုးရွင္းေသာ အခ်စ္ ရိုးရွင္းေသာ အိမ္ေထာင္ေရးကိုသာ လိုခ်င္ေသာ ေကာင္ေလးတစ္ဦး ရိုးရှင်းသော အချစ် ရိုးရှင်းသော အိမ်ထောင်ရေးကိုသာ လိုချင်သော ကောင်လေးတစ်ဦး
