Hearts Unlocked

6 - Answer My Question

Chapter 6

Answer My Question

Bes, pasok tayo ng maaga bukas… mga 6:30 nasa school na tayo. Pwede ka ba? Need lang kita.

To: Bes Kate Sent: 7:30pm

Home, menu, messaging, sent items, paulit-ulit. Tinititigan ko lang ‘yung cellphone ko, 8 na at wala pang reply si Bes. Usually nag-rereply naman agad ‘yan, why now. Nakapagdinner na kami nila mama nung dalang yellow cab ni Nick.

“Ano nga ba ‘yung nangyari kanina?” Napapangiti na lang ako sa kisame habang nakangiti.

*ding*

1 New Message from Bes Kate, hay sa wakas! Bago ko pindutin ‘yung open, pumikit muna ako. “Sana pumayag siya.” Kailangan na niyang malaman ng maaga kaysa naman malaman pa niya sa iba.

SNR bes, nag-sine kasi kami ni Dy. Dinaanan niya ako dito sa bahay after niya diyan. Anong problema? Okay ka lang ba? Text back ASAP. So sorry for the late reply, I hope you’re fine.

Sinulit niya talaga ang day off niya. Dapat lang, naku ‘pag nalaman ni bes na nagpunta siya dito tapos hindi man lang siya pinuntahan, boom! Workaholic kasi si Daryl, kaya minsan once a week lang sila magkita ni Kate, malas kung buong week hindi siya available.

Ayiiieee. Naks naman! Nag-date pala ‘yung love birds ko. Okay lang naman ako, may kailangan lang akong ipakita sa’yo bukas and I need your diyosa powers.

To: Bes Kate Sent: 8:14pm

Sure thing my goddess! Let’s have our beauty rest na. Sleep well. Sweet dreams. :*

From: Bes Kate Received: 8:16pm

Gracias mi diosa! Dy Dreams! xx

To: Bes Kate Sent: 8:18pm

Ganyan kaming mag-best friend. Kapag kailangan namin ang isa’t isa, wala ng tanung-tanong pa, oo agad. Kaya nga napakathankful ko kay Lord at shinare niya sa akin si Katherine.

Ang aga ko sa LRT, kahit pala mga 6 ka makasakay masikip pa rin pagdating pa lang sa Katipunan. Mabuti na lang at sa Santolan ako sumasakay, first station kaya eto nakaupo ako.

Anonas na, naku si lola, wala na siyang mauupuan. May katabi akong estudyanteng lalaki, fit naman ang katawan niya at nakita naman niyang pumasok si lola, ayaw man lang ibigay ‘yung upuan. “Dito na po kayo Nay,” kinalabit ko si nanay at tumayo ako. “Salamat iha,” ngumiti si nanay.

Dalawa ang bag ni nanay, tsk. Hindi ka man lang makonsensya kuya at may payuko-yuko ka pang nalalaman. Isaksak mo sa ear drums mo ‘yang iPod mo. Wala na ba talagang mga gentleman ngayon? Sana lang at may magandang dahilan ka kung bakit ayaw mo tumayo. Bahala na si Lord sa’yo.

Balance-balance din, Cee. Naku, kapag nakatayo ka sa LRT at wala kang mahawakan, dapat expert ka sa balancing. Heto at magkalayo ang dalawang paa ko para kapag huminto, madali na lang ibalance. Nakaabante naman ng onti ‘yung kanang paa ko in case lumiko ‘yung tren.

“Arriving at Pureza station, paparating na sa Pureza station.” Andito na sa wakas, onting excuse me para makadaan at kapag walang balak tumabi ‘yung nasa may pinto, konting push ng makaramdam naman.

Magtatrike pa ako mula Pureza bago makarating ng school, medyo malayo rin. Pero kapag hapon, nilalakad na lang namin para makatipid.

Time check, 6:30, sakto lang. Andito na ako sa may linear park, tabi ito ng ilog Pasig. Binabaybay ng isang mahabang batong upuan ang hindi kataasang bakod na naghihiwalay sa PUP at sa ilog. Sa mga ganitong oras, kaunti pa lang ang mga nakatambay dito, syempre lahat ng papasok ng ganito kaumaga eh para sa mga may klase ng 7 or 7:30, pero mamayang magtatanghali, wala ka ng mapupwestuhan dito.