Love in the Sky [Completed]

Chapter 22: Back Home

A/N: Anyone down for my second update today? Enjoy! ;)

"Bakit kasi hindi ka na lang bumalik sa trabaho para hindi ka na nagiging pabigat dito?" mungkahi ng Tiya niya na ngayon ay busy sa pagluluto sa kusina. Dalawang buwan na rin ang nakakalipas simula ng insidenteng iyon na pilit na kinakalimutan ni Alyanna.

Unti-unti na ring bumabalik sa normal ang buhay niya.

Her head has started to heal and accept though hindi pa rin siya pinapayagan ng doktor niya na bumalik sa trabaho.

"Sorry po, Tita," paumanhin niya habang naghahain ng lamesa na pagkakainan nila.

"Napakayaman ng napangasawa mo pero nag-iinarte ka ngayon mag-isa dito."

And she felt pain again. This time ay hindi na sa ulo kundi sa dibdib niya. It has been two months since she last saw him in the hospital... Konstantin. At mula noon ay wala na siyang narinig o nakita pa dito. At first, she was okay with it. He was bringing back unpleasant memories and nightmares na pilit niyang tinatakbuhan.

Pero nitong mga nakaraang araw, her heart was starting to.... look for him.

"Kumain na tayo. Gabi na rin. Gusto ko ng magpahinga," anyaya ng Tiyahin niya na inihain na ang gulay at isda ngayon sa harapan niya.

Simple lamang ang buhay niya ngayon. She went back to the province kung saan nakatira ang Tiya niya para doon muna mamalagi at magpagaling. Binibisita siya ng doktor nya once a week. Dr. Gustave made sure na magiging kumportable siya at gagaling siya sa mabilis na panahon.

Bantay-sarado nito lahat ng mga gamot na kailangan niyang inumin. Pati na rin ang mga checkups at therapy na kailangan niya.

She has her own psychiatrist na mini-meet din niya linggo-linggo. Dr. De Mesa helps her process her trauma and fear. And she started feeling better and gaining more confidence in herself again.

Kapag tumitingin siya sa salamin, wala na rin siyang mabakas na sugat o marka sa mukha niya. She was taken cared of by the best dermatologist and plastic surgeon para hindi magmarka ang mga sugat na natamo niya ng saktan siya ni...

She still couldn't say his name.

"Kumain ka na! Lumalamig ang pagkain," utos ng Tiyahin niya. "Pagkatapos niyan, maglinis ka ng plato. Magpapahinga na ako pagkakain ko dito."

"Opo, Tita."

****

Alyanna was left alone, cleaning up in the kitchen. Kanina pang nakataas para magpahinga ang tiyahin niya. She was still grateful for her, for allowing her to go back here para magpagaling. This was the only place she felt secured for now.

But she knew she had guards all around. Napapansin niya ang mga lalaking naka-suit at earpiece na paminsan-minsan ay nakikita niya sa labas ng bahay. Tuwing papaalis din siya ay may bodyguard at driver siya, driving her to wherever she needs to go.

Konstantin made sure she will be safe.

His name brought tears in her eyes. Hindi niya alam kung paano mako-contact ito. He left no phone number o kahit ano na pwede niyang magamit para makausap ito. It was like he vanished from her life completely.

Tatlong katok ang nagpabalik sa kanya sa kasalukuyan. The knocks were coming from the backdoor of the kitchen.

"Sino yan?" tawag niya sa taong kumakatok sa labas.

"It's me."

Kinabahan siya sa boses na narinig at dali-daling binuksan iyon.

"Konstantin," she greeted him. Gulat na gulat siya na makita ito sa labas ng doorstep nila ng alas-nuwebe ng gabi.