အျဖစ္အပ်က္တို႔က စကၠန္႔ပိုင္း အတြင္းပင္ ဆက္တိုက္ျဖစ္သြားခဲ့သည္.....မ်က္စိတစ္မွိတ္အတြင္း လ်ွပ္တျပတ္လိုျဖစ္သြားေသာ ကိစၥတို႔က ရိေပၚ ဘဝႀကီးကို ေျပာင္းျပန္ လွန္ခ်ပစ္လိုက္သလို....လက္ထဲမွာ ကိုင္လာေသာ က်န္႔ေကာစားဖို႔ေန႔လည္စာ အထုပ္က လမ္းေပၚ လြတ္က်သြားသည္...သူ႔မ်က္စိေ႐ွ႕ ေခြေခြေလး လဲေနေသာ က်န္႔ေကာ ပံုရိပ္....မိုးေရတို႔နဲ႔ေရာကာ သူ႔ေ႐ွ႕သို့စီးလာေသာ ညိဳညစ္ညစ္ အရည္မ်ား....
"....ေ႐ွာင္း....က်န္႔....."
ေျခလွမ္းႏွစ္ဆယ္စာ အကြာ အေဝးကို သူေျပးရတာ ေျခလွမ္းေပါင္း ႏွစ္ေသာင္းေလာက္ေဝးကြာ ေနသလို....
"...ေ႐ွာင္းက်န္႔... ေ႐ွာင္းက်န္႔....က်န္႔ေကာ...."
ေသြးေတြေရာ မိုးေရေတြေရာ ေရာေထြးေနသည့္ ခႏၶာကိုယ္က သူ႔ရင္ခြင္ထဲ တဆက္ဆက္တုန္ေနသလိုပင္...ဒါမွမဟုတ္..သူကပဲ တုန္ေနတာလား မသိေတာ့.....ေမွးစင္းေနစျပုေနေသာ မ်က္ေတာင္တို႔ကို သူ ေၾကာက္လန္႔တၾကား ၾကည့္ေနမိသည္....
"...ကယ္ၾကပါ....တစ္ေယာက္ေယာက္ ကယ္ေပးပါ....က်န္႔ေကာ....မအိပ္နဲ႔ေနာ္...မအိပ္လိုက္နဲ႔ေနာ္....ကယ္ေပးၾကပါ ဗ်ာ...."
ေဘးနား ဝိုင္းလာေသာ သူတို႔ကိုလည္း သူေအာ္ထုတ္မိျပန္သည္...
" ဖယ္ၾက...ဖယ္ၾက...လူေတြလာ မအံုနဲ႔....က်န္႔ေကာ..အသက္႐ႈက်ပ္မယ္...ဖယ္ၾက...ခင္ဗ်ားတို႔ လာမၾကည့္နဲ႔..သြား....ထြက္သြားၾက..."
"မစၥတာ....အဲ့ဒီလို မလုပ္ပါနဲ႔....ကြၽန္ေတာ္တို႔သူ႔ကိုျမန္ျမန္ေဆးရံုထဲ သယ္ဖို႔လိုေနတယ္..."
နားထဲဝင္လာေသာ စကားသံေၾကာင့္ ရိေပၚ ၿငိမ္သြားသည္...ဟုတ္တယ္....က်န္႔ေကာကိုေဆးရံုထဲေခၚသြားရမယ္....သူ႔ရင္ခြင္ထဲ တျဖည္းျဖည္းျဖဴေဖ်ာ့လာေသာ ခႏၶာကိုယ္အား သူ မ လိုက္သည္....သို႔ေသာ္ အားမ႐ွိေတာ့ေသာ ေျခေထာက္တို႔က ေခြယိုင္ လဲ သြားျပန္သည္....
" ေတာင္းပန္ပါတယ္...ေတာင္းပန္ပါတယ္....က်န္႔ေကာ...ကြၽန္ေတာ္ မေကာင္းတာ..ခဏ ေစာင့္...ကြၽန္ေတာ္ ေခၚသြားမယ္...ခဏ ပဲ..."
အ႐ူးတစ္ေယာက္လို ေျပာလိုက္ ထြက္လာေသာ ေသြးေတြ ကို သုတ္လိုက္ လုပ္ေနေသာ ရိေပၚထံမွ တစ္ေယာက္ေယာက္က ေ႐ွာင္းက်န္႔ ကို ဆဲြထုတ္လိုက္သည္....
YOU ARE READING
Backwards ( complete )
Fanfictionငါတို႔ဘယ္ေလာက္ပဲေက်ာခိုင္းသြားသြား ေနာက္ဆံုးတစ္ေန႔ေန႔ ငါတို႔ ျပန္ေတြ႔ၾကမွာပဲေလ...
