"ရိေပၚ...ငါ...ငါ.."
"စိတ္မပူနဲ႔က်န္႔ေကာ...လာ..ကြၽန္ေတာ္႐ွိတယ္...ဒီေခတ္ႀကီးမွာ ကင္ဆာ ဆိုလည္း ေၾကာက္စရာမွ မ႐ွိတာ..ဒီေလာက္ေဆးပညာတိုးတက္ေနတဲ့ေခတ္ႀကီးပဲကို....က်န္႔ေကာ ေဆးစစ္ၾကည့္မွ ဘာျဖစ္လဲ ေသခ်ာသိရမွာေပါ့...အနာသိမွ ေဆး႐ွိမွာေလ...."
"ဒါ..ဒါေပမယ့္..."
"အိမ္ကို မသိေစခ်င္ရင္လည္း မသိေစရဘူး...ကြၽန္ေတာ္ ကတိေပးတယ္...ဟုတ္ၿပီလား...."
ေဆးရံုေပါက္ဝဝယ္ တြန္႔ဆုတ္တြန္႔ဆုတ္ ျဖစ္ေနေသာ ေ႐ွာင္းက်န့္ကို အတင္းဆဲြကာ ေဖ်ာင္းဖ်ရင္း ေဆးစစ္ရန္ အတြက္ သူကပဲ တာဝန္ယူ လုပ္ေဆာင္လိုက္သည္....
လိုအပ္သည္မ်ား စစ္ေဆးၿပီးေနာက္ အေျဖသိရန္အတြက္ ခဏ ေစာင့္ခိုင္းထားသျဖင့္ ရိေပၚႏွင့္ ေ႐ွာင္းက်န္႔တို႔ႏွစ္ေယာက္ ခံုတန္း႐ွည္ေလးမွာ ထိုင္ရင္း ေစာင့္ေနလိုက္သည္...
အေျဖကို သိရေတာ့မည္မို႔ ေခြၽးေစးမ်ားပင္ ပ်ံေနေသာ က်န္႔ေကာ လက္ကုိ ကိုင္ထားေပးၿပီး....
"စိတ္မပူနဲ႔ေနာ္...က်န္႔ေကာက ဒီေလာက္စိတ္ေကာင္း႐ွိတာ မိုးနတ္မင္းက ေစာင္မ မွာပါ....တကယ္လို႔ တစ္ခုခု ဆိုလည္း ကြၽန္ေတာ္ ႐ွိတယ္...."
"ရိေပၚ...ငါ..ငါ..ေသခ်ာတယ္...သိလား...ငါတစ္ခုခု ျဖစ္ေနၿပီ..."
ေခြၽးမ်ားရဲႊကာျဖဴေယာ္ေနေသာ ေ႐ွာင္းအကိုႀကီးက တကယ္ပင္ အားငယ္ေနေသာ ယုန္ကေလး တစ္ေကာင္ႏွယ္...
"ၾကည့္ပါအံုး...ေခြၽးေတြ ထြက္ေနၿပီ....လာ...ကြၽန္ေတာ္သုတ္ေပးမယ္.....မသက္မသာျဖစ္ေနရင္ အေနာက္ ကို မွီထားေလ...."
ေ႐ွာင္းက်န္႔က ေခါင္းၿငိမ့္ျပၿပီး....ခံုအေနာက္ဘက္ကုိမွီကာ မ်က္စိမွိတ္ထားလိုက္သည္....ရိေပၚလည္း ဖုန္းထုတ္ကာ weibo ၾကည့္ရင္းအခ်ိန္ျဖဳန္းေနလိုက္၏.....နာရီဝတ္မ်ွ ၾကာေသာအ ခါ...
"မစၥတာ ေ႐ွာင္းက်န္႔...ေဆးစစ္ခ်က္အေျဖရပါၿပီ႐ွင့္...."
မွိတ္ထားေသာ မ်က္လံုးမ်ားကို ဖြင့္ကာ ရိေပၚကိုအားကိုးတႀကီးၾကည့္ေနေသာ ေ႐ွာင္းက်န္႔ကို ျပံဳးျပရင္း....
YOU ARE READING
Backwards ( complete )
Fanfictionငါတို႔ဘယ္ေလာက္ပဲေက်ာခိုင္းသြားသြား ေနာက္ဆံုးတစ္ေန႔ေန႔ ငါတို႔ ျပန္ေတြ႔ၾကမွာပဲေလ...
