သူ လက္ထပ္ခဲ့တယ္..သူ႔ထက္ငယ္တဲ့ ေယာက်ာ္းတစ္ေယာက္ကို ကတိတစ္ခု အေၾကာင္းျပဳၿပီး သူလက္ထပ္ခဲ့တယ္...ၿပီးေတာ့ သူ႔ကိုယ္သူေတာင္သတိမထားမိပါပဲနဲ႔ အဲ့ဒီေယာက်ာ္းအေပၚ သံေယာဇဥ္ တြယ္ခဲ့တယ္...ကံၾကမၼာ မလဲႊေ႐ွာင္သာလို႔ အဲ့ဒီေယာက်ာ္းနဲ႔ရခဲ့တဲ့ ကိုယ္ဝန္ကိုလည္း သူသိပ္ခင္တြယ္ခဲ့တယ္....ဒါေပမယ့္ သူ႔ေခါင္းထဲအဆက္မျပတ္သတိေပးေနတဲ့ ကိစၥတစ္ခု႐ွိတယ္..သူ သံေယာဇဥ္ တြယ္မိတဲ့ေယာက်ာ္းမွာ ခ်စ္ရတဲ့သူ႐ွိတယ္....ဇာတ္သိမ္းမွာ သူဟာ တစ္ေယာက္ထဲထြက္သြားရမယ့္ သူဆိုတာလည္း သိတယ္....ေနာက္ဆံုး သူ ခ်စ္ရတဲ့ေယာက်ာ္းက သူခ်စ္တဲ့သူကို ေရြးခ်ယ္သြားတဲ့အခ်ိန္မွာ သူ႔အတြက္ေျဖသိမ့္စရာဆိုလို႔ ကေလး ေလး တစ္ေယာက္သာ႐ွိခဲ့တယ္....ဒါေပမယ့္...ဒါေပမယ့္...ကံၾကမၼာက သူ႔ကို မ်က္ႏွာသာ မေပးခဲ့ဘူးပဲ...
"..ကေလးေလး...ျပန္လာခဲ့ေလ...ျပန္လာခဲ့ပါ...ပါး..ပါး..႐ွိတယ္ေလ..."
တစ္ခုေသာ အလင္းစက္ေလးေနာက္ ေ႐ွာင္းက်န္႔ေျပးလိုက္ခဲ့ရတာ ေျခကုန္လက္ပမ္း က်ခ်င္ေနၿပီ....ဒါေပမယ့္..သူတက္ႏိူင္သေလာက္လိုက္အံုးမွာပဲ..ဒီအလင္းစက္ေလးတစ္ခုသာ သူ႔မွာ က်န္ေတာ့တာမို႔...
"...ပန္း...သီး..ေလး..."
ေခြၽးေစး ေတြပ်ံၿပီးထိန္႔လန္႔တၾကားေအာ္ဟစ္ေနတဲ့ ေ႐ွာင္းက်န္႔ကို ရိေပၚ ေထြးဖက္ထားလိုက္သည္.....ပူက်စ္ေနတဲ့ ခႏၶာကိုယ္က အဖ်ားမက်ႏိူင္ေသးဘူးဆိုတာ ျပေန၏....
" ပန္းသီးေလးလည္း ႐ွိတယ္ က်န္႔ေကာ..ဘာမွ မပူနဲ႔ေနာ္..."
႐ုန္းကန္ေနေသာ ေ႐ွာင္းက်န္႔ လက္တို႔ၿငိမ္က်သြားသည္....ေခြၽးေစးမ်ားႏွင့္နီရဲေနေသာ မ်က္ႏွာေလးက မဲ့တဲ့တဲ့...
"ဘယ္လိုလဲ...အေျခအေန..."
" ေဆးတိုက္ထားေပမယ့္ အဖ်ားက်မလာေသးဘူး..ကေယာင္ကတန္းေတြ ေအာ္ေနတယ္.."
အခန္းဝက လွမ္းေမးေသာ က်စ္ေမာ့အေမးကို ရိေပၚ ေ႐ွာင္းက်န္႔နဖူးမွာသီးေနေသာေခြၽးတို႔ကိုသုတ္ရင္း ေျဖလိုက္သည္...
"...သက္သာ သြားမွာပါ.....ငါေပးထားတဲ့ေဆးသာ ဝင္ေအာင္တိုက္ေပး....ကဲ..ငါျပန္ေတာ့မယ္...အေရးအေၾကာင္းဆို ဖုန္းဆက္လိုက္....အန္တီေ႐ွာင္းစိတ္မပူေအာင္ ငါေျပာထားမွာမို႔ မင္းစိတ္မပူပါနဲ႔..."
YOU ARE READING
Backwards ( complete )
Fanfictionငါတို႔ဘယ္ေလာက္ပဲေက်ာခိုင္းသြားသြား ေနာက္ဆံုးတစ္ေန႔ေန႔ ငါတို႔ ျပန္ေတြ႔ၾကမွာပဲေလ...
